SUGAPA - KABANATA 1

 KABANATA 1

“Ang Magkakapatid na Chavez.”

April 2 | 5 AM

Gabriel

“Nay, papalaot na kami ni Tiyo Erning at baka tanghaliin na kami.” Wika ko sa Nanay ko na nasa loob ng kusina. Hinahanda nito ang mga babaunin namin sa buong araw na pangingisda.

Alas singko pa lang ng madaling araw ay naghahanda na kami para pumalaot sa gitna ng karagatan. Malayo layo pa kasi ang lalakbayin namin. Kailangan kasi namin na maging maaga upang marami kaming mahuling pusit.

Inakyat ko na ang kaldero na may laman na kanin. Dalawang galon na tubig. Habang ang Kuya kong si Michael,  Raphael at Uriel naman ay busy sa pagtulong sa Tiyo Erning namin sa pagsakay ng lambat sa bangka na gagamitin namin.

Ang kakambal ko namang si Hariel ay nasa loob ng kusina kasama ang Nanay Ising namin. Katu katulong nito para sa paghahanda ng ilan pang pagkain na babaunin naming magkakapatid.

“Ate Ising, bakit ba ang tagal nyo dyan. Nadaganan na ba kayo ng kaldero? Aba’y bilisan niyo naman. Anong oras na. Baka wala na kaming mahuli.” Tanong ni Tiyo Erning na nagtungo na sa pwesto ko dahil sa tagal nga namin kumilos.

“Kuu.. Eto na nga. Syempre, kukulangin ang ulam niyo. Lalo na't malalakas kumain itong mga anak ko. Samahan mo pang gago ka.” Sagot sa amin ni Nanay Ising. 

“Kaya nga bilisan niyo, Ate at baka wala na kaming maabutan na isda at pusit roon. Kunin mo na nga iyan, Gabriel. Dalhin mo na iyan sa bangka at ng makaalis na tayo.” Sambit nito na pilit na kaming pinag mamadali.

“Opo, Tiyo. Nay, Alis na po kami.” Paalam ko rito at niyakap ito ng mahigpit.

Dinala ko na ang kaldero na may laman pang adobong isda na hinanda nila ni Kambal sa loob. Totoo naman kasi ang sinabi nitong malalakas kaming kumain. Bato bato ba naman ang katawan naming magkakapatid. 

Nakita kong pinaandar na ni Kuya Michael ang motor ng bangka namin. Apat kaming sasama kay Tiyo Erning upang mangisda. Si Kambal ay maiiwan dito para may kasama si Nanay habang wala kaming magkakapatid.

Dati ay sumasama pa ito sa amin, noong nabubuhay pa si Itay.  Subalit simula ng mawala ito at maaksidente sa dagat ay minabuti na lamang namin na magkakapatid na may maiwan sa aming isa para makasama ni Nanay. At napagkasunduan nga na si Hariel na lang dahil hindi naman ito masyadong magaling sa panghuhuli ng isda.

Bunso kaming dalawa ni Hariel. Siya talaga ang pinaka Bunso dahil ito ang unang lumabas sa amin. Ang panganay namin ay si Kuya Michaell na trenta (30) na ang edad. May asawa na ito at isang anak na lalaki. 

Sinundan naman siya ni Kuya Raphael na bente otso (28) naman. May asawa na rin ito pero wala pang anak. Kakakasal pa lang kasi nilang dalawa ng kababata nitong si Ate Dina. 

Sumunod naman rito ay si Kuya Uriel na bente sais anyos (26)  na. May nililigawan raw ito na taga ibang isla pero hanggang ngayon ay hindi pa rin namin kilala. Tapos kami na ni kambal ang sumunod na kaka bente kwatro (24) lang nung isang araw. 

Nang makaakyat na ako sa bangka at mailagay ang kaldero na dala ko ay tumabi na ako sa Kuya kong si Uriel. Kami talaga ang tandem sa pangingisda

“Uy, Bro. Balita ko pinadalhan ka na naman ni Susan ng pagkain kagabi, ah. Bakit ba hindi mo pa kasi ligawan iyon. Patay na patay sa iyo, eh.” Pambubuska pa nito sa akin. Napailing iling na lang ako rito na natatawa.

“Akala mo siya, hindi dinadalhan ng mga pagkain at kung ano ano pang regalo. Mas marami paang sa iyo, Kuya.” Tugon ko rito.

Totoo naman iyong sinasabi ko. Ewan ko ba. Sinumpa ata kaming magkakapatid na biyayaan ng gwapong mga mukha at magandang katawan. Hindi sa pag mamayabang pero sikat na sikat kami sa buong Isla Ikako. 

Madalas ngang inaasar ang mga magulang ko noon na napulot lang kaming lahat sa tae ng kalabaw dahil sa mga istura namin. Hindi naman daw kasi kagandahan ang Nanay namin. At nasa average lang naman daw ang itsura ng itay namin. 

Madalas kaming mapaaway noon dahil sa mga pinag sasabi ng mga kaisla namin. Marami kasi ang mga mapanghusga rito. Mga chismosa na wala ng ginawa kundi ang pag usapan at pakialaman ang buhay ng bawat tao na narito. Hindi ko naman nilalahat. May mga mababait rin naman kaming mga kaIsla. Yun nga lang mas lamang ang mga hindi mababait.

“Gago. Hahaha. Pero seryoso, Bro. Ligawan mo na, para naman makatikim ka na ulit ng pukeng mamula mula at masarap. Hahaha.” Wika ni Kuya Uriel sa akin na ikinatawa ko ng labis.

“Paano mo naman nasabi na hindi ako nakakatikim ng Puke, Kuya Uriel?” Nakangising saad ko rito. Nanlaki ang mga mata nito.

“Talaga. Pucha..! Hahaha. Nakalimutan ko nga pala, na isa kang Chavez kaya walang babae ang hindi ibubuka ang mga hita sa iyo. Lalo na kapag nakita na nila ang mga pinaka asset nating magkakapatid. Hahahaha.” Natatawang sambit nito sa akin.

Isa pa pala iyon sa sumpa na hindi ko nasasabi sa inyo. Hindi lang gwapo at magandang katawan ang meron kaming magkakapatid. Meron pang isa na hindi ko talaga masabi kung biyaya ba o isang sumpa.

May mga malalaki kaming kargada. Huling sukat naming magkakapatid ay si Kuya Michael ang may pinaka malaking burat talaga sa amin. Nasa 12 inches na kasi iyon kapag natigas. Konti lang naman ang inilaki ng pagkalalaki nito sa amin. 

Basta hindi bababa sa labing isa, ang mga sukat ng pagkalalaki namin. Matataba pa. Putang ina! Maaaring nakakatuwa iyon sa iilan pero ang hirap nun para sa amin. Hindi kasi kami masyado makaramdam ng satisfaction kapag nakikipagtalik.

Wala pa ni isa sa aming magkakapatid ang nakasagad o naisagad ang mga burat namin. ¾ lang ang pinaka todong nakakapasok sa amin sa kepyas. Madalas talaga ay nasasaktan ang mga babaeng kinakasta namin. Kaya naman nabibitin talaga kami.

Pinagkwekwentuhan kasi namin iyon sa tuwing mag iinuman kaming mag kakapatid. Saka alam sa buong isla kung gaano kami ka gifted. Sa suot pa lang naming short ay madalas na bumabakat talaga ang mga kargada namin. Partida na nasa malambot na estado pa ang mga iyon.

Ang mga iilang babae na nakatalik namin ang magpapatunay kung gaano kalaki ang mga kargada namin. Kaya hindi na namin kailangan pang mag mayabang. Marami ngang kalalakihan ang naiinggit sa amin. Hindi lang kami mapag tripan dahil kapatid ni Nanay Ising ang purok leader ng isla namin. Bukod pa diyan na takot talaga sila sa aming magkakapatid.

Bubugbugin talaga namin silang lahat. Oras na may na agrabyado sa amin na isa. Kaya nga ilag sila sa amin at nirerespeto ang pamilya Chavez.

“Puro talaga kamanyakan ang itinuturo mo dito kay Gabriel. Palibhasa ikaw puro kantot lang kasi ang laman ng utak mo. Bakit kaya hindi ikaw ang mag asawa na ng maging matino ka naman.” Saway sa amin ni Kuya Raphael. 

Nakalapit na pala ito sa amin at mukhang narinig pa nito ang usapan namin ni Kuya Uriel.

“Luh. Aray ko naman, Kuya Raph. Hinay hinay naman at baka tamaan ng kidlat lahat ng manyak rito na nakasakay sa bangka. Paano na lang tayo makakauwi kung lahat tayo ay matatamaan. Hahahahaha.” Pang aasar nito kay Kuya Raph at tumawa ng malakas.  Binato ito ni Kuya ng binilog na bimpo. Nakailag naman si Kuya Uriel sa binato nito. 

“Uy, wag niyo ako idamay diyan. Loyal ako sa Ate Jenny niyo.” Sambit ni Kuya Michael na nakiki usyoso rin pala sa aming pag uusap. Napangiti na lang ako.

“Loyal ka nga, pero malibog ka pa rin gago. Hahaha.”Komento naman ni Kuya Raph dito. Nagtatawanan na lang kaming lahat sa sinambit nito. Ganito lang kami mag asaran lahat. Lalo na pag nagkakasama kami talaga. Masyado lang kasi talaga kaming malalapit sa isa’t isa.

Nag asaran pa kaming lahat at nag kwentuhan habang papunta sa gitna ng karagatan. Unti unti ng sumisikat ang araw. Tamang tama lang ang oras ng pag punta namin. Tiyak na marami na naman kaming isda at pusit na mahuhuli. 

Ilang sandali pa ang lumipas ay nakarating na rin kami sa palagi naming pwesto para manghuli. Agad na inihulog ni Kuya Michael ang lambat ng dahan dahan sa dagat habang naadar ang bangka namin. 

Naglagay naman kami ni Kuya Uriel ng goggles sa mata at pagkatapos ay tumalon na sa dagat. Kailangan kasi naming hampas hampasin ang tubig gamit ang kamay para mag punta sa direksyon ang mga isda at pusit sa lambat namin.

Sumunod na rin si Kuya Raph sa amin at nag simula na kaming maging abala sa pangingisda. Ito ang araw araw na buhay naming magkakapatid sa isla. Salat man kami sa karangyaan ay busog na busog naman kami sa yaman ng kalikasan.

Si Tiyo Erning ang nagmamaneho at nag babantay ng bangka namin. Siya rin kasi ang may ari ng bangkang iyon. Hati hati na lamang kami sa mahuhuli namin. 30% ang sa kanya dahil sagot nito ang mga kagamitan namin. Kasama na ang krudo at mga lambat na ginagamit namin sa pangingisda. 

Mabait naman sa amin si Tiyo Erning. Hindi naman kami nito pinapabayaan. Katunayan ay para na nga namin itong ikalawang ama. Mas malapit pa kasi ito sa amin kaysa sa mga anak nitong nasa Maynila. May kaya kasi ang napangasawa nito kaya naman maalwan ang pamumuhay nila.

Ilang minuto pa ang ginawa naming pambubulabog sa mga isda at pusit ay iniangat na namin ang lambat. Halos mapuno na namin ang isang banyera na dala namin sa dami ng mga isda na nahuli namin. Hindi pa kasama roon ang marami rami ring mga pusit.

“Tiyak na matutuwa nito si Nanay at marami na naman tayo na mabebenta sa talipapa. Panigurado marami ring tinapa at daing na malilikha ito.” Komento ni Kuya Raph habang kinukuha namin ang iba pang isdang sumabit sa lambat.

“Kaya nga pilit inaagaw sa atin ang karagatan na ito. Paano napakaraming isda talaga dito sa atin. Magagandang klase pa. Kaya naman pilit tayong binubully ng mga putang inang intsik na yun.” Sambit ni Tiyo Erning sa amin.

Hindi na lamang kami nag komento pa sa sinasabi nito. Totoo naman kasi iyon. Saka galit talaga si Tiyo sa mga intsik. Hindi nga namin alam kung bakit ang laki ng galit nito sa mga iyon. Once kasi na nalaman nito na may dugong intsik ang isang tao ay automatic na kinamumuhian na nito iyon.

Inulit namin ang proseso ng ginawa naming panghuhuli kanina. Pinaandar muli namin ang bangka at nag tungo kami sa kabilang banda ng karagatan. Inihulog muli ang lambat ng dahan dahan. Sabay kami muling tumalon ni Kuya Uriel sa dagat, sumisid at nag simula ulit hampas hampasin ang tubig.

Mas malakas at mas maingay ang paghampas ay mas malaki rin ang tsansa na mas marami kaming mahuli na mga pusit. Mas mahal kasi ang presyo niyon kapag ibenenta sa merkado kumpara sa isda na mahuhuli namin.

Minsan nga ay kumukuha pa kami ng mga bato at inihahagis kung saan para mabulabog ang mga isda at maibugaw namin sila sa direksyon kung nasaan ang lambat namin. Lahat kaming mag kakapatid ay magagaling lumangoy. 

Mga supot pa kami ay nasa dagat na talaga kami. Dito kami nag lalaro at dito rin talaga kami kumukuha ng ikinabubuhay namin. Kaya masasabi kong kaya naming sumisid kahit gaano pa iyan kalalim. Anak kami ng dagat talaga.

Nang maka apat na kami na hagis ng lambat ay umahon muna kami nila Kuya upang mag pahinga at kumain na rin. Sabay sabay kaming nag sikain ng mga dala naming ulam at kanin.

Masarap talagang mag luto si Nanay ng adobo at paksiw na isda. Hinding hindi kami mag sasawa na kainin iyon kahit pa araw araw yata na iyon ang dala naming ulam. Kwentuhan at tawanan muli kami habang nakain. Hanggang sa mapunta ang usapan sa pag uwi ng mga anak ni Tiyo Erning sa isla.

“Eh, bakit parang hindi ka masaya Tiyo. Ayaw mo yun, makikita mo na ang mga anak mo. Dapat nga masaya ka, eh.” Komento ni Kuya Michael rito saka sumubo ng pagkain.

“Hindi nyo kasi naiintindihan. Masyado kasing malayo ang loob ko sa mga anak kong iyon. Paano si Criselda kasi ay sinisiraan ako. Kita niyo nga ngayon lamang ako dadalawin sa islang ito. First time. Ako na sarili nilang ama. Pucha.” Asar na sagot nito sa amin.

Hindi rin talaga namin nakita at nakilala pa ang mga anak nito. Kilala lang namin sila base sa kwento ni Tiyo Erning. Kasing edad ni Kuya Uriel ang panganay na anak nitong si Vito. Tapos kasing edad naman namin ni Kambal ang ikalawa nitong anak na si Eliseo. Habang ang bunsong anak naman nitong si Miggy ay nasa bente na kung hindi ako nagkakamali.

“Matanong nga kita, Tiyo. Bakit ba kasi mas pinili mong manirahan dito sa isla. Eh, sabi ni Nanay ay sobrang ayos ng magiging buhay mo sa Maynila kung sumama ka lang kay Tiya Selda.” Tanong ko rito. 

Maski rin kasi ako ay naguguluhan sa desisyon nitong Tiyo ko. Kung bakit nag tiya tiyaga ito sa buhay dito sa isla. Gayong pwede naman itong mag buhay mayaman sa Maynila. Hindi ko nga rin alam kung hiwalay na ba ito sa asawa nito. Simula kasi ng mag kaisip na ako ay mag isa na lang itong naninirahan sa maganda at malaki nitong tahanan malapit sa bahay na kinatitirikan namin.

“Mas masaya ako rito sa Isla. Saka sino na lang ang tutulong sa inyo kung aalis ako di ba. Bakit ayaw mo ba ako na narito, Gabriel?.” Tila nasaktan ito sa sinabi ko. Mukhang binigyan pa nito ng ibang kahulugan ang sinabi ko rito.

“Hindi naman, Tiyo. Ang swerte nga namin dahil nandyan kang palagi sa amin. Natanong ko lang naman.” Pagbawi ko kaagad rito. Ngumiti ito at tumango tango lang sa akin bago ipinag patuloy ang pagkain.

“Ako na lang ang sasagot sa tanong mo, Bro. Kung bakit mas pinili ni Tiyo na manirahan rito.” Sambit ni Kuya Uriel sa akin sa mahinang boses.

Ito kasi ang katabi ko kaya naman napalingon ako rito ng sikuhin ako nito. Nginuya ko muna ang kinakain ko bago ko tinanguan ito. Nakakalokong ngumiti ito sa akin bago nag salita ito at sabihin sa akin. Nanlaki ang mga mata ko sa ipinagtapat nito.

“Gulat ka noh. Totoo iyon. Itanong mo pa kay Kuya Michael. Hahaha. Kaya ikaw wag ka masyadong lalapit dyan. Ikaw rin baka makatasan ka. Hahaha.” Paalala nito na tatawa tawa pa. Tinignan tuloy kami ng mga kapatid ko at tila ba nagtatanong ang mga mata na nakatingin sa amin.

Umiwas na lamang ako ng tingin sa mga ito at nag concentrate na lamang sa pagkain. Hindi ako makapaniwala sa sinabi sa akin ni Kuya Uriel. Impossible kasi ang sinabi nito sa akin. Hindi ko naman kasi nakitaan ng pagiging malamya si Tiyo Erning. Gaya kasi namin ay bato bato rin ang katawan nito.

Hindi ko nga lang din ito nakita na may babaeng kinakatagpo. Ito nga lang sa pamilya Chavez ang matino raw sabi ni Nanay. Hindi daw kasi ito naging sakit ng ulo ng lola at lolo namin noon nung nabubuhay pa ang mga ito.

Pero madalas ko nga itong mapansin noon na napapatulala na lang sa mga katawan namin nila Kuya. Lalo na kapag napapadako na ang mga mata nito sa gitnang bahagi ng katawan namin. Hindi ko naman binigyan iyon ng ibang kahulugan at malisya dahil nga Tiyuhin namin siya at wala talaga akong alam na silahista ito. 

“Kailan ba ang dating ng mga anak mo, Tiyo?” Tanong ni Kuya Raph rito. 

“Sa sabado. Ilang buwan din silang mag sstay rito. Magiging magulo ang tahimik kong mundo.” Napapailing na sagot nito sa amin. Nagkatinginan na lamang kami ni Kuya Uriel. Hindi maalis ang pagka kangisi nito. Anim na araw na lang pala. Linggo kasi ngayon.

“Ilang buwan lang naman pala, eh. Tiisin mo na lang Tiyo. Hahaha. Malay mo ito na ang chance para makasundo mo sila.” Natatawang sambit ni Kuya Raph rito.

“Mamimiss ko ang bura-- este ang pangingisda nating ito. Tiyak kasi na hindi muna ako makakasama sa inyo. Kasi kailangan ko silang asikasuhin. Para walang masabi si Criselda sa akin.” Nalulungkot na wika ni Tiyo. Siniko muli ako ni Kuya Uriel.

“Alam mo na, Bro kung ano ang mamimiss niya talaga. Hahahaha.” Natatawa nitong sabi sa akin. Napatingin na lamang ako rito at kay Kuya Raph. Paanong mag papasubo si Kuya Raph rito gayong may asawa na ito. Saka ang ganda ganda ni Ate Dina. Bakit?

Pinagtitripan lang ako siguro nitong si Kuya Uriel. Paniwalain kasi ako agad. Mabilis kasi ako maniwala sa mga kapatid ko. Kung ano ang sabihin ng mga ito ay pinapaniwalaan ko kaagad. Hindi naman kasi sila marunong mag sinungaling. Mag lihim, oo. Pero ang mag sinungaling ay wala sa bokabularyo nilang magkakapatid. Yun ang turo kasi sa amin ni Tatay at Nanay na nakalakhan na namin.

“Hindi ka naniniwala sa akin, Bro? Hahaha. Wag mo lang ilalayo lagi ang mata mo kay Tiyo Erning. Tiyak kong may matutuklasan ka.” Dagdag bulong pa nito sa akin. Sasagot na sana ako rito ng tawagin ni Kuya Michael ang atensyon namin.

“Hindi ka pa ba tapos, Gab? Himala ikaw yata ang nahuling kumain. Bilisan mo na riyan. Marami pa tayong gagawin. Mag tatanghali na at masusunog na naman ang balat natin kapag nag bagal bagal pa tayong kumilos. Bilisan mo na dyan.” Sambit ni Kuya Michael.

“Opo, Kuya Michael.” Sagot ko rito at inubos na ang laman ng plato ko. Ako kasi ang nakatoka na mag linis ng pinag kainan naming lahat. 

Mabilis kong inayos ang pinagkainan namin. Pahinga lang ng saglit ay nag simula na naman naming ilaglag ang lambat. Simula na naman ng panibagong pagsisid, pag huhuli at pag bulabog sa mga isda.

Naka siyam na beses na sisid kami sa buong maghapon bago namin naisipan na tumigil na at bumalik na sa isla. Punong puno na rin kasi ang limang banyera na daladala namin. Sapat na iyon. Saka sobrang init na at nakakapaso na sa balat dahil pasado ala una na ng hapon.

Habang nakatayo ako sa dulo ng bangka ay nilapitan muli ako ni Kuya Uriel. Inginuso nito sa akin si Kuya Raph at Tiyo Erning ng pasimple. Nag aasaran ang dalawa at nagtatawanan.

“Nang iintriga ka lang yata, Kuya Uriel eh. Wala naman akong kakaibang napansin sa dalawa. Mag Tiyuhin at Pamangkin lang ang turingan ng dalawa. Nantitrip ka na naman siguro sa akin gago ka. Hahaha” Tugon ko rito pagkaraan.

“Pagkat hindi mo kasi natityempuhan. Alam na alam ko na ang galawan ni Tiyo Erning.” Wika nito sa akin at pilit iginigiit na may kababalaghan talaga na nangyayari sa dalawa.

“Paano ka naman nakakasiguro na silahis si Tiyo Erning, Kuya Uriel?” Tanong ko rito bago ito muling ngumisi at binulungan ako.

“Dahil chinupa na rin ni Tiyo Erning ang burat ko.” Bulong nito sa akin. Napalingon tuloy ako sa mukha nito at inaarok kung totoo ba ang sinambit nito sa akin.At nakita ko roon na walang bahid ng pag bibiro sa pagmumukha nito.

“Hindi nga, Kuya? Bakit? Bakit mo hinayaan na gawin iyon sa iyo ni Tiyo?” Tanong ko rito.

“Kailangan ko ng pera nun, saka magaling naman si Tiyo Erning sumubo ng burat. Mabaho nga lang ang hininga at hindi maisagad ang burat ko sa lalamunan niya. Hahahaha.” Natatawa pang sagot nito sa akin na para bang normal lang iyon dito.

“Saan mo naman ginamit ang pera?. Sana ay umutang ka na lamang sa akin kaysa sa nag pagamit ka pa kay Tiyong. Hindi ka ba nandiri, Kuya?” Dagdag na tanong ko pa rito. Umiling iling ito sa akin.

“Isang libo ang kailangan ko nun, Bro. Mayroon ka ba nun? Hahaha. Di ba wala. Yun na lang ang naisip ko na paraan. Saka pare parehas na butas at bunganga lang naman iyon. Malilibugan ka pa rin, silahista, bakla o babae man yan. Nag kakatalo na lang sa galing yan na magpaligaya ng burat. Ikaw ba hindi ka pa ba nakaranas na machupa ng babae?” Saad at tanong na rin ni Kuya Uriel sa akin.

“Nachupa na. Isang beses pero sa lalaki ay hindi ko pa nasubukan at wala akong balak na subukan.” Siguradong tugon ko rito na ikinatawa lang nito. Ginulo gulo lang nito ang buhok ko sa ulo.

“Bata ka pa nga. Wag ka magsalita ng tapos, Bro. Iba chumupa ng burat ang lalaki. Mas masarap. Haha. Ako na ang nagsasabi sa iyo. Hihiwalay talaga ang kaluluwa mo sa katawan mo lalo na kapag hinigop nila ng matindi ang burat mo. Hahaha.” Paliwanag pa nito sa akin.

“Hindi rin, Kuya Uriel. Mas masarap pa rin ang babae. Saka ang dami daming babae dyan na nagkakandarapa sa atin. Bakit magtitiis ako sa bunganga ng bakla.” Matatag na tugon ko rito na ikinatawa nito.

“Sabagay, pagkat hindi mo pa kasi nararanasan. Kapag gustong mong maranasan ay sabihin mo lang sa akin. Ibenta natin ang tamod mo kay Mirasol. Naranasan mo ng machupa ng bakla, may pera ka pa. Hahaha.” Natatawang suhestiyon nito sa akin. Nagsipag tayuan ang balahibo ko sa katawan.

Si Mirasol kasi ay ang matandang bakla na nagtitinda ng suman sa isla namin. Medyo nahahawig ito sa artistang dating lalaki na si Rustan Radilla na ngayon ay si CC Gandang Reyna na.

“Gago. Puro ka talaga kalokohan Kuya. Siguro nag pa chupa ka na rin dun.” Akusa ko rito na hindi naman nito itinanggi. Ngumisi lang ito sa akin. Ang gago talaga nitong kapatid ko. Sa amin talaga ito ang pinaka pasaway.

Palagi itong nasasangkot sa gulo. Ngayon ngayon na nga lang tumino ito. Dati palagi itong laman ng barangay hall namin. Madalas sunduin ng Tatay at Nanay roon dahil may naka kaaway. Mabait naman itong si Kuya Uriel. Lapitin lang talaga ng gulo.

Akala kasi nila ay mayabang ito kung tumingin. Hindi nila alam malabo lang ang mata nito kaya mukhang nag hahamon lagi ang itsura ng mukha nito kapag tinignan ka.

Ilang minuto pa ang lumipas ay natanaw na namin ang pangpang kung saan naroon nag hihintay ang asawa ni Kuya Raph na si Ate Dina, ang anak na lalaki ni Kuya Michael na si Mikko. Kasama rin nila si Kambal at si Nanay. Sila kasi ang nag aayos ng mga huli namin. Kaya nakaabang na talaga sila sa amin.

Dahil ako ang nasa pinaka unahan ako ang unang nakababa ng bangka. Sinundan ako ni Kuya Uriel na agad naman inabot ang isang banyera ng huli naming isda. Nagsipag labasan ang ugat sa katawan ko dahil sa bigat ng dala ko.

Dala na rin talaga ng araw araw naming pagtatrabaho simula ng maliit pa kami ay nahulma na talaga ang katawan namin ng malala. 

Kaya hindi na talaga kataka taka na naging ganito kaganda ang katawan ko at ng mga kapatid ko. 

Sinalubong ako ni Kambal at kinuha sa akin ang banyerang hawak ko. Bumalik ako sa bangka para tulungan pa si Kuya Uriel. Muli nitong inabot ang isang banyera na agad ko naman kinuha rito.

Nang makarating sa pampang ay nakita ko si Susan. May dala rin itong bayong. Marahil ay bibili ito ng isda sa amin. Madalas naman nito iyong gawin. Araw araw.

“Ayieee… Ayan na ang mahal niya. Lapitan mo na at bumili ka na ng hotdog este ng isda.” Panunukso ni Brittany kay Susan. Tinulak pa nga nito si Susan na natumba dahil sa lakas ng pagkakatulak ni Brittany rito. 

“Ayos ka lang ba?” Tanong ko rito ng mkalapit rito at tulungan itong tumayo. Napatulala na naman ito sa mukha ko at sa katawan ko.

“A-Ah, eh.. O-Oo ayos lang ako, G-Gabriel.” Wika nito sa akin at dahan dahan na itinayo. Namula ang mukha nito ng tulungan kong pagpagan ang bestida nitong nagkaroon ng mga buhangin.

“OMG! Nakakainggit ka. Dyan ka na nga at doon muna ako sa ibang Kuya niya.” Sabi ni Brit.

“Ahmmm.. Salamat nga pala dun sa ibinigay mo kagabing ulam. Hindi ka na sana nag abala pa.” Simula kong sambit rito at lumapit na sa may lamesa. Sinimulan ko ng pag hiwahiwalay ang isda base sa pagkaka pare pareho nito. 

“Wala iyon, Gabriel. May sobra lang kasi kaya naman dinala ko na sa inyo. Nagustuhan mo ba?” Tanong nito sa akin. Gabi gabi may sobra?

Maganda si Susan sa totoo lang. Mayaman ang pamilya nila. Sila ang supplier ng krudo sa lahat ng mangingisda rito sa isla. Sa kanila bumibili si Tiyo Erning. Nag papautang rin sila ng pera sa mga taga kaisla naming nagigipit.

Nakapag abroad kasi ang mga magulang nito. Ang mga kapatid nga nito ay nakapag aral sa Maynila katulad nitong si Susan. Kaya lang hindi gaya ng mga kapatid nito. Mas pinili nitong manirahan at mag trabaho dito sa isla. Isa itong nurse sa maliit na clinic dito sa isla.

“Oo, masarap. Salamat muli.” Tipid na sagot ko rito. Hindi ko naman kasi natikman iyon. Si Kuya Uriel at kambal ang kumain. 

Ewan ko ba. Wala talaga akong maramdaman na pag tatangi rito kay Susan. Ayoko naman na kantutin lang ito at kalimutan. Hindi kasi nito deserve iyon. Kaya pina pakisamahan ko na lamang. Ilang beses ko na rin naman sinabi rito na hindi ko ito gusto.

Kaya lang matigas ang ulo nito. Hanggat hindi raw nito nakikita na ikinakasal ako ay hindi ito susuko na makuha ang mailap kong puso. Ganun ito kasigasig talaga.

“Ahmm.. Gabriel, may kasama ka na ba sa bayle na magaganap sa plaza mamayang gabi?” Tanong nito sa akin.

Puta. Nakalimutan ko na nga pala na may pa bayle o sayawan nga pala sa plaza mamayang gabi. Paevent iyon nila kapitan na tiyuhin nito sa isla namin, dahil sa masaganang biyaya ng langit sa amin. Madalas kasi na marami kaming huli na isda nitong mga nakaraang buwan, hanggang ngayon nga.

Kaya naisipan ni Kapitan Lucio na ipagdiwang ang kasaganahang iyon. Hindi sana ako pupunta pero pinilit kami ni Nanay dahil nakiusap si Kapitan rito. Lahat nga kaming magkakapatid ay dapat naroon. 

Tiyak na gagamitin lang kami ng mga ito para panghakot ng mga dadalo na taga kabilang isla at bayan. Wala naman kaming magawa lalo na’t pag si Nanay na ang nakiusap sa amin. 

“Oo, kasama ko ang mga kapatid ko na mag tutungo roon.” Sagot ko rito.

Alam ko naman na hindi iyon ang tinutukoy nito. Nais lang nitong malaman kung may dadalhin ba akong babae roon.

“Ganun ba. Pupunta rin ako roon mamaya, pwede bang sumabay na ako sa inyong magkakapatid. Kami ni Brittany.” Pakiusap nito sa akin. Tumingala ako at nakita ko na nakatitig ito sa nakabakat kong kargada. Namula pa nga ang pisngi nito ng mahuli ko.

“Okay lang. Para mas marami rin tayo na mag tungo roon.” Tipid na sagot ko rito. Maya maya ay inabot na sa akin nito ang dala nitong bayong. 

“T-Tatlong kilo ang b-bibilhin ko, Gabriel.” Wika nito sa akin matapos kong kunin ang bayong nito. Sinimulan ko ng ilagay sa supot ang mga isda na bibilhin nito. Habang pine prepara ko iyon ay biglang sumulpot si Kuya Uriel sa tabi ko.

“Uy, si Susan pala ito. Ano, sinagot ka na ba nitong utol ko?” Pag bibiro nito sa babae. Siniko ko na lamang ito bigla na ikinatawa lang nito sa akin. Akala ko nga ay mahihiya si Susan, kaya naman nagulat ako ng sakyan nito ang pag bibiro ni Kuya Uriel rito.

“Hindi pa nga, Kuya Ur eh. Nagpapakipot pa. Charot.” Pakikisakay ni Susan rito.

“Nakuuu.. Pikutin mo na kasi Susan. Ikaw din baka may makauna pa sa iyo. Ang dami pa naman na umaaligid dito sa utol ko. Lasingin mo ito mamaya, mahina itong uminom. Hahaha.” Pang gagatong pa ng ungas na kuya ko rito.

“Talaga.? Sige sige. Tutulungan mo ba ako, Kuya Ur?” Natutuwang tugon ni Susan. Hindi ko na lang sila pinansin at inasikaso na lang ang pagtitimbang ng binibili nito.

“Oo naman. Boto ako sa iyo, eh. Basta ako ang best man sa kasal niyo. Hahaha.” Hindi pa rin tumitigil na pag bibiro ni Kuya Uriel kaya mas lalo lang ginanahan si Susan.

Bago pa kung saan mapunta ang kalokohan nitong kapatid ko ay pinigilan ko na iyon. Inabot ko na rito ang tatlong kilong isda na binibili nito. Kinuha naman nito iyon at inabutan ako ng limang daan.

“Ah, sorry wala pa akong panukli riyan sa pera mo Susan. Ikaw pa lang kasi ang unang customer ko.” Wika ko rito na hindi kinuha ang inaabot sa akin. Subalit pilit nitong inabot sa akin ang pera.

“Wag mo na akong suklian, Gabriel.” Sambit nito at kinuha ang kamay ko at inilagay roon ang limang daan.

“Tatlong daan lang yan, Susan. Ibabalik ko na lang mamaya ang sukli kapag may barya na.” Sambit ko na lang dito. Umiling iling lang ito.

“I insist, Gabriel. Saka sa Maynila kapag bumili ka ng ganitong uri ng isda ay kulang na kulang pa ang limang daan ko. Sige na tanggapin mo na iyan, kundi mag tatampo ako sayo.” Pag pupumilit pa rin nito sa akin.

“Palagi ka na lang kasing may pasobra na bayad. Nakakahiya na. Baka kasi isipin ng mga taga isla ay sinasamantala kita porket na may gusto ka sa akin.” Tugon ko rito. Nakakaunawa namang tumango tango ito.

Ayoko lang talaga na mapag usapan kami at ayoko rin na isipin talaga nito na sinasamantala ko ang pagkakagusto niya sa akin. Nagaalala rin  ako na baka mas lalo lang itong umasa.

“Wag mo ng isipin ang sasabihin ng mga tao. Ang importante lang naman dito ay alam ko na hindi ka ganun. Oh siya. Mauna na ako, Gabriel. Kuya Ur, asahan ko yung tulong mo ah. Punta na lang ako sa bahay niyo mamaya. Bayiiieee…” Pamamaalam nito at nag lakad na patungo papunta sa bahay nila.

“Marami ngang nagkakagusto sa akin, Bro. Pero hindi kasing ganda, kasing sexy at kasing yaman na gaya ni Susan. Ano ba kasi ang ayaw mo kay Susan, Bro. Total package na iyan oh.” Umpisang tanong sa akin ni Kuya Uriel na inakbayan pa ako.

“Hindi ko siya mahal.” Simple ngunit totoong sagot ko kay Kuya Uriel. Tinignan pa ako nito na para bang tinubuan ako ng ikatlong mata sa noo.

“Napag aaralan naman ang pagmamahal, Bro. Lalo na kapag mahal na mahal ka ng tao. Matututunan mo rin mahalin yang si Susan. Kung sa akin lang yan nagkagusto. Bukas na bukas rin ay pinakasalan ko na iyan. Wasak lagi sa akin yan. Hahahaha” Natatawang saad nito kaya nag tamo ito ng batok kay Kuya Michael na narinig pala ang usapan namin.

“Puro ka talaga kamanyakan, Uriel. Wag na wag mong tinuturuan ng kagaguhan itong si Gabriel. Wag mong itulad sa kalibugan mo. Tulungan mo nga roon si Nanay.” Saway ni Kuya Michael rito. Kakamot kamot na lamang ito sa ulo niya na nagtungo sa pwesto ni Nanay.

“Tapos na ba kayo roon, Kuya Michael?” Tanong ko rito habang hinihiwalay pa rin ang mga isda. Hindi ako matapos tapos dahil mag isa lang ako rito. Bumili pa si Susan.

“Oo, tapos na. Ikaw ba ang sasama sa talipapa?” Tanong nito sa akin. Tumango lang ako rito. Dalawa naman kami ni Kambal ang laging tumatao roon. Kailangan makadami kami ng benta para maaga kami makauwi dahil may pupuntahan pa kaming baylehan.

“Oo Kuya. Para mas maaga kami makaubos ni Kambal.” Sambit ko rito pagkatapos kong maibuhos ang natitirang isda sa banyera.

“Mabuti naman kung ganun. Si Uriel sana ang sasama kaya lang pinigilan ko at baka mapaaway na naman yung mokong na iyon. Hindi na ako sasama. Kaya niyo na ni Bunso iyon. Mas magaling kayong mag benta talaga sa amin, eh. Ano bang sikreto niyo?” Tanong nito sa akin pagkaraan.

“Magtopless ka kasi Kuya Michael. Akitin mo ng abs at ngiti mo. Hahaha.” Sagot ko rito na natatawa. 

Iyon naman kasi ang ginagawa namin ni Kambal. So far, epektibo naman siya at madami ang nabili sa amin.

“Pucha yun lang pala ang sikreto. Hahaha. Sige sa susunod gagawin namin ni Raph yun. Kung papayag si Dina. Mukha pa namang selosa yung hipag mo na iyon.” Nakangiting sambit nito sa akin. 

“Si Ate Jenny ba, hindi? Saka hipag ko lang. Hipag mo rin yun.” Tugon ko rito  na ikinatawa nito. Si Kuya Michael talaga ang pinaka mabait sa aming magkakapatid. Hindi ko man lang nabalitaan na nambabae ito kahit dalawang taon na si Ate Jenny sa Qatar. 

Sa anak lang talaga nitong si Mikko nakatuon ang atensyon nito. Kaya nga idol ko itong si Kuya. Nais ko rin na kapag nag asawa ako ay matulad ako sa ugali nito. Isang responsableng ama kay Mikko at mapagmahal na asawa kay Ate Jenny.

“Selosa rin. Pero wala naman siya rito kaya ayos lang. Si Raph talaga ang hirap. Hahaha. Parang aso tuloy na laging kabuntot si Dina. Sasama nga daw si Hipag sa baylehan mamaya.”

Natatawang kwento nito sa akin. Lagot. Mukhang ibibida pa naman kami ni Kapitan sa baylehan. Tiyak na mag aaway na naman ang dalawa. Kaya nga hindi ako makapaniwala talaga sa sinabi ni Kuya Uriel.

Sa tindi ng pag babantay ni Ate Dina kay Kuya Raph. Imposible na malusutan ito ni Tiyo Erning. Gago talaga yun si Kuya Uriel, napaniwala na naman ako ng kalokohan nun.

“Si Mikko ay isasama mo ba?” Tanong ko rito. Tapos ko ng mahiwalay ang mga isda at pusit. handa dalhin ang mga iyon sa talipapa.

“Hindi, iwan siya kay Nanay. Sige na at mag sasaing pa ako sa bahay. Mag ingat kayo ni Bunso.” Paalam nito sa akin at tinawag na ang anak nito. Katabi lang nito ang bahay namin na ipinagawa nila. 

Bumukod na ito simula ng nagka asawa. Si Kuya Raph naman ay nasa kabilang dulo lang ang tirahan. Regalo ng magulang ni Ate Dina ang pinag tayuan ng bahay nito. Binuhat ko na ang dalawang balde na pinag lalagyan ng pusit at iba't ibang klase ng isda. Nilapitan ko si Kambal.

“Bal, tapos na kayo dyan?” Tanong ko ng makalapit rito. Xerox copy ko talaga itong kambal ko. Para lang akong nananalamin sa tuwing makikita ko ang istura nito. Madalas nga ay nakakaloko kami ng mga tao dahil hindi talaga nila nagagawang malaman kung sino sa amin si Gabriel at Hariel. Tanging si Nanay at mga kapatid lang namin ang nakakatukoy sa amin.

“Konti na lang, Bal.” Sagot nito sa akin. Tinulungan ko na ang mga ito para mas mabilis matapos at ng makaalis na kami. Isasakay pa namin iyon  sa tricycle ni Ka Rod. Nang matapos ay nag tungo muna ako sa tindahan nila Helen upang bumili ng yelo.

“Pabili nga ng benteng yelo, Isko.” Sambit ko sa anak ni Ate Helen na si Isko. Natulala pa ito ng ilang minuto sa katawan ko bago ito kumilos ng mapansin kong hindi na ito kumilos.

“S-Sorry, Hariel or Gabriel.” Wika nito at mabilis ng kumilos para kunin ang yelo na binibili ko.

Kababata namin itong si Isko. Kasing edad lang namin halos ito. Close kami nito dati kaya lang ng makapag aral ito sa bayan ay hindi na kami masyadong pinapansin nito kaya hindi na rin namin ni Kambal kinausap ito.

Vocational course lang kasi ang nakaya ni Nanay para sa amin ni Kambal eh. Hindi gaya nito na nakapag tapos. Kaya nga feeling nito angat na ito sa amin. Ilang saglit lang ay nakabalik na ito at nakalagay na sa ecobag na maggie ang yelong binili ko.

“E-Eh, Eto na yung y-yelo. Bale, 80 pesos lahat lahat.” Sambit nito na nabulol pa sa akin. 

Dumukot ako ng pera sa bulsa at inabot rito ang isang daan. Parang nakuryente pa nga ito ng kunin sa akin ang pera. Nawi weirduhan na ako sa inaakto nitong si Isko. Naangasan pa ako dahil sa paraan ng pag abot nito ng bente pesos na sukli sa akin. Animo’y diring diri ito na ayaw mapadikit sa akin.

“Grabe. Nakapag aral lang sa kolehiyo. Diring diri na makahawak ng mangingisda. Wow ha.! Ang lupit mo boy.” Inis na turan ko rito at mabilis na inagaw ang bente pesos na inaabot nito sa akin.

“T-Teka sandali..! Hindi naman sa ganun, Gab or Har.” Sigaw nito sa akin pero hindi ko na nilingon pa ito. Naasar ako sa pagmumukha nito. Akala mo kung sino na kung umasta porket nakapagtapos lang ng pag aaral. Gago may araw ka rin sa akin. 

Isinalansan na namin ang mga ibebenta namin sa talipapa. Habang si Nanay naman ay kinuha na ang mga malilit na isda na pwedeng idaing nito.

“Oh, mag ingat kayo sa talipapa ah. Umuwi agad kapag naubos na ang mga paninda niyo.” Paalala sa amin ni Nanay bago namin isinakay ni Kambal ang lahat ng iyon sa tricycle. Naka walong timba rin kami. Dalawa doon ay may laman na pusit.

“Opo, Nay. Mag ingat din po kayo rito. Alis na po kami.” Wika namin na sabay ni Kambal. Si Kuya Uriel ang nagmamaneho nun para mas makatipid pa kaming lalo. Mas mura kasi ang pag arkila kung kami mismo ang mag mamaneho.

“Gabayan nawa kayo ng maykapal sa byahe niyo. Mag dahan dahan sa pagmamaneho Uriel ha. Wag kang kaskasero..!” Sigaw pa ni Nanay sa amin ng umandar na ang tricycle. 

“Opo, Nay…!” Sigaw pa ni Kuya Uriel na natatawa. Subalit mabilis pa rin nitong pinatakbo ang motor. Magaling naman itong mag maneho at alam kong hindi naman kami nito ipapahamak. 

“Kuya, dahan dahan lang at natatapon ang laman ng mga timba.” Narinig namin na saway ni kambal sa loob. Nakaangkas kasi ako sa likuran ni Kuya Uriel. Binagalan naman nito kahit konti ang pag mamaneho nito. 

Ilang sandali nga lang ay nakarating na kami sa pwesto namin sa talipapa.  Saktong sakto lang iyon dahil mayamaya lang konti ay mag sisimula ng dumagsa ang mga tao para sa uulamin nila sa gabi. 

Tinulungan ko muna si Kambal na ibaba isa isa ang timba na naglalaman ng paninda namin. Nilinis din muna ni Hariel ang pag lalagyan ng paninda namin bago namin isa isang inilatag iyon. Pasado alas kwatro na ng hapon ng matapos kami ni kambal. Handa na kaming mag benta.

Iniwan na kami ni Kuya Uriel at umuwi na ng bahay. Ito naman ang sasama kay Nanay habang nag titinda kami ni Kambal. Hinubad ko na ang damit kong pantaas at nag suot ng apron. Ganun din ang ginawa ni kambal. Terno pa rin kami kaya alam namin na matutuwa na naman ang customer nito sa amin.

Ilang minuto nga lang ang nag daan ay dumagsa na ang mamimili. Naging abala na rin kami ni Kambal sa kakalinis ng isda. Hindi na nga namin namalayan na naubos na ang paninda namin. Ala sais pa lang ng hapon ay agad ng naubos ang walong timba namin.

Nakaraos na naman kami ng isang araw. Effective talaga ang pag huhubad at pag papakita namin ng katawan ni kambal. Mabilis na namin muling nilinis ang pwesto namin at itinapon ang mga hasang at dumi na nakolekta namin at umuwi na rin kami sa bahay. May sayawan pa kaming pupuntahan.

------------------------------------------------------------

April 2 | 9 PM | Plaza Minerva

“Putang ina…! Ayan na ang mga CHAVEEEEEEEEEEZ…..!” Rinig kong hiyawan ng mga kababaihan ng makita nilang naglalakad na kaming magkakapatid papasok sa plaza. 

Hindi naman ito maganda at modernong plaza na makikita mo sa kamaynilaan. Isa iyong buong basketball court na kinonvert lang muna pansamantala para maging malaking espasyo upang sayawan ng mga taga isla. 

 

“Gosh…! Nanginginig talaga ang tingil ko kapag nakikita ko silang lahat. Lalo na si Michael. Shuta ang saraaaaaaap…” Tili pa ng isang babae sa di kalayuan. Namula tuloy ang mukha ni Kuya Michael sa sobrang hiya.

“Sige sa iyo na si Michael, basta sa akin si Raphael. Basang basa na nga ako ngayon makita pa lang siya. Paano na lang kaya kapag kinakantot na niya ako. Tignan mo ang muscles niya sa braso. Pota ang sarap dilaan at himurin ang buhok sa kilikili.” Mga sari saring komento na maririnig mo habang bag lalakad kami.

Tinignan ko tuloy ang mukha ni Kuya Raph at ang itsura ni Ate Dina na kasama namin ngayon. Mas lalo nitong kinapitan ang braso ni Kuya para iparating na taken na ito. Napapangiti na lang ako sa nangyayaring ito sa amin. Hindi pa ba siya sanay.

“Mainam talaga na sumama ako rito sa baylehan. Kundi pinagpyestahan na nila ang mga lalaking ito. Kaya Susan hawakan mo ng mabuti si Gabriel. Baka pag nalingat ka ay inuupuan na iyan ng mga burikat na yan.” Sambit ni Ate Dina na ikinatawa ko lang.

Ang hindi nila alam na si kambal ang hawak hawak ni Susan ngayon. Nakiusap kasi ako sa kambal ko na ito muna ang umasikaso kay Susan dahil wala nga ako sa mood para sa kadramahan nito. Kaming magkakapatid lang ang nakakaalam nun. 

“Oo, Ate Dina. Hinding hindi ko ito bibitawan.” Sagot naman ni Susan na naka angkla sa braso ni Kambal. Nag tawanan na lang kaming magkakapatid sa sinabi nito. Nagtataka naman ito na napatingin sa amin.

“Ako ba Ate Dina, Hindi mo ako babalaan kay Uriel.?”Tanong naman ni Brittany rito na dinedma lang ni Ate Dina at hindi ito kinausap. Ano kaya ang ayaw nito kay Brittany at bakit palaging matabang ang trato nito sa tao.

Tinawag na kami ni Kapitan Lucio sa ginawang mini stage roon. Pinaupo muna namin sila Susan, Ate Dina, at Brittany.

“Alam ko naman na kanina niyo pa hinihintay ang mga Chavez. Naiinggit na talaga ako sa kagwapuhan nila. Akala ko pa naman ako ang sinisigawan niyo kanina. Gwapo naman ako, ha?.” Pag bibiro pa nito sa mga tao.

“Potassium ka, Kapitan. Pota na Assumming pa. Ang  Chaka mo kaya…!” Isang malakas na loob na nag punta roon ang sumigaw. Alam kong narinig nito iyon pero patay malisya na lang itong nagpatuloy.

“Excited na ba kayong makita ang mga katawan nila. Ang mga nag puputukan nilang mga abs?” Sigaw nito na ikinagulat naming magka kapatid. Mas lalo naman tumindi ang sigawan at palakpakan ng mga tao.

“The fuck..!” Rinig kong sambit ni Kuya Raph sa kabila ng malakas na ingay sa paligid. Nag tinginan kaming magkakapatid dahil doon. Hindi alam kung susundin ba ang sinabi ni Kapitan Lucio. Inilagay na naman kasi kami nito sa alanganing sitwasyon.

“Ano ba to, Kapitan. Hindi kami handa para sa sinasabi mo. Saka kasama ni Raph ang asawa niya dito. Gusto mo ba silang mag away.” Tawag pansin ni Kuya Michael kay Kapitan Lucio.

“Oh, Paano ba yan. Mukhang ayaw ng mga makikisig na ito ang mag hubad.” Wika ni Kapitan na naka mic pa kaya narinig ng buong taga isla ang sinabi nito. Sabay sabay na lamang kaming napamura. Putang ina talaga nitong gagong ito. Palagi na lang kami nitong inilalagay sa kapahamakan. Kung hindi lang ito kapitan ay matagal na naming nabugbog ito.

Bini BOOO tuloy kami ng mga tao dahil akala nila ay ayaw namin sila pagbigyan. Well, ayaw naman talaga namin., Fuck..!

“Gawin na natin. Putang ina ng matapos na.” Wika ni Kuya Uriel at hinubad na ang suot nitong maong na long sleeve polo. Bumalandra ang napaka gandang katawan nito. Kaya naman lalong nagkagulo at hiyawan ang mga tao sa paligid.

“Tangina..! Bahala na nga.” Wika ni Kuya Raph at hinubad na rin ang suot nitong damit. Nakita ko pa nga ang galit na itsura ni Ate Dina na nakatingin kay Kuya. Tiyak na mag aaway ang dala mamaya.

Sinundan na rin ni Kuya Michael ang ginawa ng dalawa kong Kuya. Na on the spot kami ni Kapitan. Alam kasi nitong hindi kami makakatanggi sa napakaraming tao. 

Mas lalo pang dumagundong ang hiyawan ng mga tao ng tatlong hubad na katawan na ang nakabalandra sa harapan ng mga ito.

“Woooooohhhh… I love Isla Ikako…! Ang sasarap ng mga lalaki rito..!” Sigawan at hiyawan ng karamihan. Binato pa nga kami ng mga bra at panty ng iilan. Pinag dadampot naman iyon ni Kuya Uriel at inamoy amoy isa isa.

“Yung kambal naman..! Sabay na kayong mag hubad.. Puking inaaa….! Woooooooooohhh..” Narinig kong hiyawan ng karamihan sa kanila. Nag tinginan kami ni Kambal at wala na kaming nagawa pa kundi ang mag hubad na rin ng aming damit pang itaas.

“Putang ina.. Ang sarap…!” Hindi napigilan ni Kapitan Lucio na isatinig ng mahubad na namin ni Hariel ang damit namin. Nawala sa isip nito na naka mic ito kaya naman rinig na rinig sa buong lugar ang sinambit nito.

Putang ina.. Bakla ba ang hayop na ito?

Mabuti na lang at nakatuon ang mata at atensyon ng karamihan sa amin ni Kambal kaya wala masyadong umintindi sa sinabi nito pero hindi iyon nakaligtas sa iilan. Lalong lalo na kaming magkakapatid. Kaya naman nagtinginan kami ni Kuya Uriel at nilapitan si Kapitan at sinayawan ito ng ala Macho Dancer.

Tumindi pa ang malalakas na hiyawan habang si Kapitan ay tila napipilan sa hindi nito inaasahan na gagawin namin ni Kuya Uriel sa kanya.

“A-anong g-ginagawa niyong dalawa.. T-Teka.. S-Shit.. Putaaaa…!” Wika nito na natataranta. Mas lalo pa kasi naming ginalingan ang pag giling rito. 

Tapos kinuha pa ni Kuya Uriel ang kamay ni Kapitan Lucio at inilagay sa matambok na dibdib nito. Nanginginig ang mga kamay nito na akmang aalisin pero hindi iyon pinahintulutan ni Kuya.

“Matigas ba Kap? Matigas, di ba. Hahaha. Hindi lang yan ang matigas sa akin. May mas matigas pa. At alam mo ba kung ano yung matigas na iyon?”Nang aakit na sambit ni Kuya Uriel rito.

“A-Ano i-iyon??” Nabubulol na sambit nito na narinig ko. Nginisihan muna ito ni Kuya Uriel bago ito itinulak sa katawan ko. Nasalo ko ito payakap at nilapitan rin ito ni Kuya. Para namin siyang sinandwich na dalawa.

Alam kong ramdam na ramdam nito ang matitigas na muscles namin sa katawan at ang sadya talaga naming pinatigas na kargada para maramdaman nito iyon. Kaya naman hindi na kataka taka na napasinghap ito ng labis at nabitawan ang mikroponong hawak.

“Yan ang matigas na bagay na meron kami. Subalit hinding hindi mo makukuha. Kap. Hahaha.” Nakakalokong tawa ni Kuya Uriel bago namin ito iniwan. Nag high five pa nga kami ni Kuya at lumapit na sa mga kapatid namin.

Sabay sabay na kaming nag suot muli ng mga damit namin at nag sibabaan na rin kami ng stage. Iniwan na namin si Kapitan Lucio na tila nawala na sa wisyo dahil sa pinalasap namin katigasan. Marahil ay nagulat talaga ito sa ginawa namin ni Kuya.

Nang makalapit kami sa pwesto nila Ate Dina ay agad na sinampal nito ang mukha ni Kuya Raph na ikinagulat namin.

“Sinabi ko bang mag hubad ka. Hindi ba’t binalaan na kita na ako lang dapat ang nakakakita ng katawan mong yan. Hindi ka talaga makaintindi..!” Galit na galit na wika nito at sabay na nag walk out. Hindi man lang kami nakaimik sa gulat ng pagsampal ni Ate Dina rito. 

“Ang OA talaga ng asawa mo, Raphael. Napaka sama talaga ng ugali. Ngayon lang ako nakakita ng babae na napaka taas ng insecurities sa katawan. Maganda nga pero masama ang ugali. Jusko.”Komento ni Brittany rito.  Hindi na rin nga nakagalaw si Kuya Raph sa kinakatayuan nito. Nabigla rin talaga siguro ito sa ginawa ni Ate Dina.

“Wag mong susundan iyon, Kuya Raphael. Hindi ka man lang pinag explain. Bigla ka na lang sinampal. Tama ba yun?” Sambit rin ni Kambal rito. Napatingin tuloy ako sa mukha nito. Minsan lang kasi mag bigay ito ng opinyon.

At sa tuwing gagawin nito iyon ay alam namin na naasar o nagagalit ito. Nasagad na siguro ang pasensya nito sa nakikita nitong pagiging under ni Kuya Raph kay Ate Dina. 

“Kuya  Raph, bakit ka ba pumapayag na ginaganun ni Ate Dina. Konti na lang sasapakin ko na iyon. Sila Nanay at Tatay nga ay hindi tayo sinaktan ng ganyan tapos siya kung ganun ganunin ka ay parang wala lang. Hindi naman mabigat ang kasalanan mo.” Wika rin ni Kuya Uriel rito.

“Kuya Uriel, asawa pa rin yun ni Kuya Raph.” Saway ko rito. Lahat na lang kasi ay inis rito.

“Kaya okay lang sa iyo na sinasaktan si Kuya Raph, ganoon ba?. Hindi lang sa harap natin kundi sa napakaraming tao. Maanong hinintay sana nila na silang dalawa lang sa paligid bago siya umeksena. Hindi iyong mag eeskandalo siya ng ganyan. Kabadtrip ampota.” Asar din na wika ni Kuya Uriel. 

Hinawakan na lamang ito ni Kuya Michael sa balikat upang pakalmahin ito. Tumahimik na lang din ako at hindi na sumagot pa. Naasar din naman ako sa ginawa ni Ate Dina.

“Mag inuman at kumain na lang tayo. Kausapin mo na lang din siya mamaya, Raph. Hayaan at pakalmahin mo na lang muna si Dina.” Saad ni Kuya Michael rito.

-----------------------------------------------

Pasado alas onse na kami natapos. Maaga pa kaming aalis bukas para mangisda kaya hindi na kami nag paumaga pa sa inuman. Mas maaga pa ngang umuwi si Kuya Raph. Alam kasi namin na susuyuin pa ni kuya ang asawa nito, kaya hinayaan na lang namin.

Si Kuya Michael at Kuya Uriel ay mga lasing na kaya tinag isahan namin ni kambal ng pag alalay sa mga ito. Ito lang talaga ang kahinaan naming mag kakapatid. Hindi kami malalakas uminom. Mayabang lang si Kuya Uriel pero tulad ko, mababa lang din ang alcohol tolerance nito. 

Nang maihatid ko sa bahay nila si Kuya Michael ay hindi muna ako bumalik sa bahay. Nag pahangin muna ako sa labas. Kay lamig ng simoy ng hangin at ang sarap sa pakiramdam. Lalo na’t nakainom rin ako ng alak. Nang makaramdam ng tawag ng kalikasan ay nagtungo ako sa nakaparadang mga bangka sa bandang gilid at doon binalak na umihi.

Palapit pa lang ako sa bangka ni Tiyo Erning ay may narinig na akong mga pag ungol. Alam ko ang ungol na iyon. Dahil nililikha ko rin ang mga iyon sa tuwing nasasarapan ako kapag kumakantot ng masikip na hiyas.

“AHHhHHHhhhh…. T-Tang ina kaaaa….. Ang g-galing mo talaga sumubo ng burat. Ughhh…! S-Sige lang, T-Tiyo. Sipsipin mo pa ng m-malala ang burat ko-ooo… AHHHhhHHHHHhhhh. Shit. AHHHhhHHHHhhhhh… Putang ina.. Ang saraaaaaaapp.. AHhhHHHhhhHHHhhhh…” Wika ng sarap na sarap na boses.

Parang umurong ang ihi ko sa narinig ko. Boses iyon ni Kuya Raph. Hindi ako pwedeng magkamali. At ang sinasabi ba nitong Tiyo ay si Tiyo Erning. Tang ina. 

Dahan dahan akong lumapit sa bangkang ginagamit namin sa pangingisda. Madilim na at tanging ilaw lang ng buwan ang nagsisilbing liwanag sa gabing iyon. Subalit sapat na sapat na ang liwanag na binibigay nun. Bukod pa sa gaserang nakasindi sa looban ng bangka.

“AHhHHHHhhh… M-Mukhang nag iipon ka na ng t-tamod ko dahil sa pagdating ng mga a-anak mo mula M-Maynila. AHHhHHHhhHhh…. P-Putang ina ka…! AHhhHHHHHHhhhhh….! AhHHhHHHHhHHHHh… T-Tangina..!  AHHHhHHHHHhhhhhhhhh… Ang g-galing mo talaga..” Boses muli ni Kuya Raph.

Nabubulunang tinig naman ang narinig ko lalo na ng makalapit na talaga ako sa bangka. Dahan dahan akong sumilip roon at ganun na lang ang gulat ko ng makita kong naka hubo't hubad si Kuya Raph. 

Habang mabilis nitong ina-atras abante sa bunganga ni Tiyo Erning ang napaka tigas nitong burat. Hindi nito iyon naibabaon ng buo dahil sa sobrang haba nun. Kitang kita ko rin ang itsura ni Tiyo na hirap na hirap sa bawat pag birada ni Kuya Raph sa mukha nito.

“AHHhHHHHhhh… P-Putang ina…! AHHHhHHHHHhhh… W-Wag kang mag alala. T-Tiyo.. Machuchupa mo p-pa rin itong b-burat koooo. T-Tang ina ka…! AHHhHHHHHhhHHh… K-Kahit na-nandito na ang mga a-anak mo.. AHHhHHHhHHHhhhh… Hindi a-ako p-papayag na hindi ko maisasalpak sa b-bunganga mo at b-butas mo ang burat ko.. Putang ina ka.. S-Sige pa… AHHHHhhHHHHhhhh… Lasapin mo lang ang burat ko na paboritong paborito mo.. Shit.. Putang ina ka.. AHHhHHHHHhhHHHhhh… Ang saraaaappp… AHHhHHHhhHHHhhHHhh...” Si Kuya Raph pa rin.

Totoo nga ang sinasabi sa akin ni Kuya Uriel. May nangyayari ngang kababalaghan sa dalawa. Puta. Ngunit bakit nito iyon ginawa. Hindi ko maunawaan. Hindi pa ba sapat si Ate Dina rito? O ito na ba ang ganti ni Kuya Raph kay Ate sa pang a under nito sa kanya. Hindi nawala ang tingin ko sa ginagawa ng dalawa.

Kaya naman kitang kita ko ang mukha ni Kuya Raph na sarap na sarap sa bawat pag birada nito sa bunganga ni Tiyo. Base na rin sa malakas na ungol nito ay tila sarap na sarap talaga ito sa ginagawa. 

Ilang sandali pa ay pinakawalan nito si Tiyo Erning na umubo pa at dumura ng pag kadami daming laway sa gilid. Halata ang pagkapagod at hingal nito sa mukha subalit bakas na bakas naman sa mga mata nito ang hindi matatawarang kasiyahan.

“T-Tangina ka talaga, Raphael. Ang wild mo. Fuck..! Yan ang gustong gusto ko sa iyo, eh. Bukod sa napaka sarap at napaka laki ng burat mo. Tang ina ka…!” Gigil na gigil sa libog na sambit ni Tiyo Erning rito. Nginisihan lang ito ni Kuya Raph at dahan dahan itong inalalayan makatayo.

“Anong magagawa ko. Biniyayaan talaga kaming magkakapatid na magkaroon  ng malalaking burat.” Natatawa pang tugon ni Kuya kay Tiyo.

“Kaya nga eh. Ang swerte swerte ko. Tang ina. Hinding hindi ko talaga ipagpapalit ang burat na ito sa kahit ano pang tite at puke na nagkalat dyan. Akin lang ito, Raph. AKIN. Hahahaha.” Matatag na sambit ni Tiyo sabay hawak ng mahigpit sa burat ni Kuya Raph.

Pag katapos nitong sambitin iyon ay isinubsob na ni Tiyo ang mukha nito sa pawisang dibdib ni Kuya Raph. Dinilaan nito iyon na tila ba iyon na ang pinaka masarap na pagkain sa buong mundo. 

“AHhhhHHHHhhHH… Tang ina talaga yang dila mo, Tiyo.. AHHhHHHHHhhh.. Ang talented.. Shit.. Ang sarap.. AHHHhhHHHHhhHhh… Putaaaaa… AHHhHHHhhHHHhhhh…. Tang ina ka.!” Ungol ni Kuya Raph ng mag tungo naman ang dila ni Tiyo sa kanang utong nito. 

Dinig na dinig ko pa nga sa pwesto ko ang malalakas na pagsipsip nito sa utong ni Kuya. Para itong sanggol na gutom na gutom at umaasam na may gatas na maidedede roon. Hindi pa nga roon natatapos ang pag papaligay ni Tiyo sa katawan ni Kuya Raph. 

Hawak hawak rin nito ang matigas at basang basa sa laway na burat ni Kuya. Mabilis nito iyong itinataas baba sa kamay nito. Kaya naman napapa paling na lang ang ulo ni Kuya sa tindi ng sarap na nadarama nito.

Base sa galawan ni Tiyo ay tila bihasang bihasa na ito. Alam na alam nito kung paano mag paligaya. Siguradong sigurado sa bawat galaw. Kabisadong kabisado kung saan ang sensitibong parte ng mga lalaki. 

“AHHhHHHhHHHhh… P-Putang ina ka, T-Tiyoooo… AHHhHHHHHhHHHhh… Saraaaaaaaap” 

Ungol muli ni Kuya Raph. Hindi ko na nga namalayan na sa pagkakatulala ko sa kanila ay unti unti akong nakaramdam ng init sa katawan. Ang tagal na rin kasi ng huli ng makakantot ako. Miss na miss ko na rin makapasok sa mamasa masa at mamula mulang puke. 

May espiritu pa ng alak sa aking katawan kaya naman kakaiba tuloy ang init ng kalibugan ang pumaloob sa aking katawan. Bigla tuloy pumasok sa isip ko na ako ang nakatayo roon at pinagsisilbihan ni Tiyo. Fuck.

Nang hawakan ko ang short ko ay tigas na tigas ang burat ko sa loob nun. Totoong hindi pa ako nakakaranas chupain ng isang lalaki o bakla. Pero sa nakikita kong sarap na sarap na itsura ni Kuya Raph kanina ay parang sumasagi tuloy sa isip ko na subukan iyon.

“AhhhHHHhHHHHh… P-Putang ina. Tama na iyan. Chupain mo na lang ulit ang burat ko.. Shit…!” Utos ni Kuya Raph rito. 

Subalit may ibang plano si Tiyo Erning rito. Matapos nitong pag sawaan ang magkabilang utong ni Kuya at bitawan pansamantala ang burat nito. Nag tungo ito sa gilid ni Kuya Raph. Naging dahilan tuloy iyon para mas lalong pumaharap ang katawan nito sa view ko.

Iniangat nito ang kanang braso ni Kuya Raph. Bumalandra sa mukha nito ang makakapal at napaka gandang tubo ng kilikili ni Kuya. Ngumisi muna ito kay Kuya ng ilang sandali bago nito isinubsob ang buong mukha nito roon.

“AHHhHHHHHHhhHHh… Putang ina ka…! AHHhhHHHHhhHHHhhhhh… Hayop ang saraaaap..! AHHhhHHHHHhHHHhh… Tang ina mo talaga, Tiyooo… AHHhHHHHHhhHHhh…” Ungol ni Kuya Raph na umalingawngaw sa tahimik na paligid.

Raphael “Raph” Chavez

28  | Leo

“Hindi mo pa alam kung ano ang kaya kong gawin.”