TAKSIL - KABANATA 13

Kabanata 13

"Sikreto ng Pagkatao ni Stephen."

Richard

“Saan mo ba gustong simulan ko? Hindi ba pwedeng sa cafeteria na lang tayo mag usap. Kailangan dito talaga?” Hirit pa ng taong chumupa sa lalaki.

“Wag kang maarte, dito mo nga ako chinupa. Hindi naman ako nag reklamo. Saka gutom ka pa ba sa tamod na ipinalunok ko sayo? Hindi pa sapat. Tang  Dito na lang. Nandito na tayo, eh. Bilisan mo na.” Wika ng naiinip na lalaki.

“Oo na. Kung hindi ka lang gwapo talaga. Naku, Sinasabi ko sayo....! Si Stephano Angelo L. Cruz ay anak ng isa sa may ari ng school na pinag aaralan natin.

Dati siyang panget. Pero ngayon medyo gumanda ganda na siya. Hindi naman nito ikinakaila na nag pa enhanced ito ng mukha. Gumanda rin ang katawan nito at naging popular dito sa loob ng campus. Dati dinadaan daanan lang iyon. Walang pumapansin. Walang nakikipag kaibigan. 

Ni hindi nga alam sa school na anak iyon ng isa sa may ari ng school. Hahaha. Natatandaan ko na binubully rin siya noon pero bumaliktad na nga ang mundo. Siya na ang bumu bully ngayon. Astig di ba. Hahaha. 

Kami kami lang ang nakakakilala sa dati niyang pagkatao. Stephen Laguerta na kasi ang ginagamit niya ngayon. At ang nakakatawa talaga ay iilan lang kami na alam na pangit siya noon. Hahaha.” Natatawang sambit nito sa lalaki.

Pamilyar sa akin ang pangalan na binabanggit ng lalaki. Saan ko ba narinig iyon. Mas idinikit ko pa ang tenga ko sa pintuan ng cubicle na kinaroroonan ko para mas marinig pa ang sinasabi ng lalaking iyon. 

Bigla na lang kasi humina ang boses nito sa pagsasalita. Hanggang sa hindi ko na narinig ang boses nun. Ilang sandali pa ay narinig ko na lang na nag paalam ang lalaking  nag kwekwento kanina.

Huh? Hindi man lang nito tinapos ang mga sinasabi nito. Nabitin tuloy ako sa sasabihin sana nito tungkol kay Stephen. Shit.

"Tawagan at itext mo na lang ako, Bro. Muli, salamat sa napaka sarap na tamod mo. Hihintayin ko ang text mo sa akin.” Wika nito sa kausap.

“Salamat rin. Asahan mo. Maging libre ka sana kapag kinontak kita.” Sagot naman dito ng lalaking chinupa nito. Medyo napaghihiwalay ko na kasi ang boses nila.

Narinig ko na lamang ang mga yapak na palabas na ng CR. Mukhang hindi pa lumabas yung lalaking nagpachupa. Base sa naririnig ko pang pag agos ng tubig sa lababo. Ilang saglit pa ay narinig ko ang boses nito na nag salita.

"Hanggang kailan mo balak magtago diyan.?" Sambit nito na ikinakaba ko.

Ako ba sinasabihan ng lalaking ito. Imposible. Ang ingat ko na nga sa paglalakad ko. Paano nito nalaman na nandito ako. Abalang abala kaya ito sa pagpapachupa nito. 

Naghintay pa ako ng ilang saglit baka kasi hindi naman ako ang tinutukoy nito. Teka, may iba pa bang tao ang naroon.

Kinatok nito ang pintuan na kinalalagyan ko. Doon ako nataranta na. Ako nga ang sinasabihan nito. Fuck.

“Yes, ikaw nga ang tinutukoy ko. Lalabas ka ba diyan o ako mismo mag papalabas sayo sa pag kakatago mo diyan?” Pagbabanta nito sa akin. 

Wala na akong nagawa pa kundi ang lumabas ng cubicle na ito. Hindi naman ako siguro nito sasapakin. Makakatakbo naman ako siguro ng malakas o makakasigaw. Sakaling saktan ako nito.

Pagbukas ko ng pintuan ay bumungad sa akin ang mukha nitong naiinip at naasar. Napanganga na lamang ako ng masilayan ko na iyon. Shit.

Hindi ko pwedeng makalimutan ang mukha nito. Maski ito ay nagulat din ng matitigan na ako nito. Hindi tuloy ako nakapag salita agad. Nanatili lang ako nakatitig rito.

"Ikaw pala yan. Hmhmmmmm. Dito ka rin pala nag aaral. Akala ko kung sino na ang namboboso sa amin. Sasapakin ko na sana, eh. Hahaha. Kumusta na?" Wika nito sa akin ng sunod sunod.

Kaswal na kaswal lang ang pag sasabinito sa akin na parang hindi man lang naiilang sa pakikinig ko kahalayan na ginawa nila. Nakatitig pa rin ako rito. Hindi pa rin makapaniwala na kay liit lang ng mundo at muli kaming mag kikita.

“Hindi ka na makapag salita diyan. Nahihiya ka ba sa narinig mo? Naku, wala yun. Tinuruan ko lang ng leksyon ang gagong yun. Masyadong maangas, eh. Nakita tuloy niya ang hinahanap niya.” Lintanya nito sa akin.

“Paano mo nga palang nalaman na nandito ako? Sorry, ah. Promise, wala akong nakita. Narinig ko lang. Medyo malakas kasi ang ungol mo.” Natagpuan ko rin ang boses ko at agad na humingi ng paumanhin rito. 

Nahihiya ako sa ginawa ko. Nadala lang ako sa kalibugan at kapusukan ko. Kaya hindi ko naiwasan ana makinig at binalak pa na silipan talaga sila.

"Hahaha. Ayos lang yun. Hindi mo naman siguro ipagkakalat ang mga narinig mo rito. Pag bukas mo pa lang ng pintuan ay alam kong nandito ka na sa banyo kasama namin. Sa tulong nito, oh.” Sambit nito sa akin sabay turo nito sa smart watch na suot nito.

Hindi ko maunawaan ang nais nitong ipahiwatig. Hindi ko na lamang tinanong pa iyon at hinayaan na lang. Atleast hindi siya nagalit sa pakiki usyoso ko.

“Kilala mo ba si Stephen?" Tanong nito sa akin bigla. Mariin nitong tinitigan ang mga mata ko.

Pagbanggit pa lamang ng pangalan ng demonyong iyon ay kumulo na ang dugo ko. Nakaramdam ako ng galit at pagkalungkot. Naisip ko kasi ang mga bagay na nangyari sa akin dahil sa pangalang Stephen na iyon. At mukhang nakita nito ang reaksyon ko.

"Oo, kilalang kilala. Ano ba ang gusto mong malaman sa kanya? At bakit tila interesado ka sa kanya?" Tugon ko at tinanong na rin ito.

Inulit ko lang ang sinabi ng lalaki rito kanina. Hindi ko alam kung sasagutin nito ang tanong ko. Pero nagbabakasakali na rin ako.

Ito ang lalaking nag bigay sa akin ng panyo noon. MAy naka burda pa nga roon na Eros na pangalan. Kaya lang kasi. Gustuhin ko man na  ibalik sa kanya ang panyo na iyon ay wala na sa akin.

Nawala kasi iyon sa akin. Hindi ko alam kung saan iyon napunta. Ang naaalala ko ay naiwan ko lang iyon sa opisina ni Boss Eros. Imposible naman na ito ang kumuha nun.

“Kapag ba hindi ko sinabi sayo ang dahilan ko ay hindi mo sa akin sasabihin ang nalalaman mo tungkol sa kanya?” Naninigurong tanong nito sa akin.

Hindi ko tuloy alam kung ano ang isasagot ko rito. Sa huli ay tumango na lang ako rito.

“Okay, sa iba na lang ako mag tatanong. Mukhang may matutuklasan naman ako. Kapag nag research pa ako. Sige, maiwan na kita. Nice seeing you ulit.” Paalam nito sa akin. Hindi na ito nag pumilit pa na alamin ang tungkol kay Stephen. Akmang palabas na ito ng tawagin ko ito.

“Teka, sandali lang. Sige na, sasabihin ko na. Hindi mo na kailangan pang sabihin kung ano ang dahilan mo. Saan mo ba gusto ako mag umpisa?” Tanong ko rito ng pumaharap ito sa akin.

"Ikaw. Kung saan mo nais simulan. Sabihin mo sa akin ang lahat lahat ng nalalaman mo tungkol sa kanya." Naka ngiti  sambit sa akin. 

May atraso nga rin bang nagawa si Stephen rito. Tulad ko ba ay inagawan rin ito ng taong minamahal. Hindi ko man hinihiling na sana ay katulad ko ay hindi rin ako nag iisa. 

Hindi nag iisang galit kay Stephen. Sana ito rin. Chance ko na ito para ibigay ang lahat ng impormasyon na nalalaman ko. Makabawi man lang ako sa demonyong yun. Kahit sa ganitong paraan lang.

"Samjo, nga pala. First year. IT."Pag papakilala nito sa akin, sabay lahad ng kamay nito.

"Richard. Third year. Education." Nagulat pa ito sa pangalan binanggit ko. Hindi ko alam kung para saan iyon pero hindi ko na rin inusisa pa. Mayamaya ay napangiti na lang ito.

"Kung sine swerte ka nga naman. Tara na, Richard.  Kailangan natin mag usap ng masinsinan. Saan ba magandang mag usap ng hindi tayo naiistorbo?" Nakangiting wika nito sa akin.

“Isa lang ang naiisip ko na tahimik na lugar. Para makapag usap tayo na walang mang iistorbo sa atin.” Sagot ko rito at mukhang nagets agad nito ang ibig kong sabihin. 

Napangiti ito at nag lakad na kami papunta sa lugar kung saan kami makaka pag usap ng masinsinan.

Nauna akong nag lakad rito at nakasunod lang ito sa likod ko. Papunta sana ako sa cafeteria para kumain pero mas importante ang natagpuan ko.

Sana lang talaga ay hindi ito katulad ni Timmy. Nararamdaman ko naman na mabait ito. Hindi ito manlilinlang kagaya ng mga nauna kong nakilala. 

Pumasok kami sa auditorium at umakyat sa pinaka rooftop nun. Hindi ito nag tanong kung bakit doon ko siya dinala. Ito lang kasi ang naisip ko na lugar na walang makaka istorbo talaga sa amin.

Tamang tama lang din na may mga plastik na upuan roon. Umupo ako sa isang upuan. Habang si Samjo ay  nakatayo lang. May inilabas na supot mula sa bag nito at inabot ito sa akin. Magtatanong na sana ko kung ano at para saan iyon ng maamoy ko ang mabangong amoy na nanggagaling sa loob nun.

"Kumain ka muna. Kanina ko pa naririnig ang tiyan mo na nag iingay. Wag kang mag alala akin yan. Wala din lason yan, safe ka diyan." Sagot nito sa akin. 

“Salamat.” Tugon ko rito at binuksan na ang laman nun. Chicken Burger iyon na sandamakmak ang cheese. Kaybango ng amoy nun at nakaka takam talaga ang itsura.

“Wag kang mag madali. Ubusin mo muna yan, bago ka mag simula na mag kwento. Hindi naman ako nagmamadali. Take your time.” Wika nito pagkaraan sa akin.

Saka ito umupo sa upuan. Inilabas ang laptop sa bag nito at may kung anong tinignan roon. Sinunod ko na lamang ito at inenjoy ang pagkain ng burger na bigay nito. 

Nang maubos ko iyon ay inabutan naman ako nito ng bottled water, na galing muli sa loob ng bag nito. Daig pa nito ang boyscout sa pagiging handa.

“Salamat sa pagkain at patubig mo. Mukhang kinain ko na ang dapat sana ay baon mo.” Sambit ko rito matapos kong maubos ang laman ng bote.

“Ayos lang yun. Busog pa naman ako. Ano, handa ka na ba?” Tanong nito sa akin. Tumango ako rito.

Saka nito binaling ang tingin sa akin. Akala ko nga ay itatago na nito ang laptop nito, pero nanatili lamang iyon nakabukas at nakapatong sa lap nito. 

Huminga muna ako ng malalim. Pumikit. Binalikan muli kung paano nagsimula ang lahat. Kung paano ako nakarating sa sitwasyon na kinalalagyan ko ngayon. Tahimik lang itong nag hintay sa sasabihin ko. At ng dumilat na ako ay nakatitig lang ito sa akin.

“Nag umpisa ang lahat dahil sa group project na gagawin ni Emmet sa isa sa mga subject nito. Doon ko unang narinig ang pangalan ni Stephen…” Umpisa kong wika rito.

Tahimik lang itong nakinig sa mga sinasabi ko. Hindi nag komento. Hinayaan lang talaga ako nitong mag salita. Hindi ko na nga napigilan ang hindi umiyak rito.

Ewan ko ba. Hindi ko naramdaman na mahiya rito. Kapag napapaiyak ako ng sobra ay hinahayaan lang ako nito. Kahit napapatigil ako sa pagsasalita. 

May mga pagkakataon nga na kapag sobrang naiiyak ako ay makikita ko na lamang na magsasara ang kamao nito. Ramdam mo ang galit nito. Yung tipong alam niya ang sakit na naranasan ko.

Mapapatiim bagang pa ito kapag binabanggit ko na ang pang aabusong ginawa sa akin ni Stephen kasama ang mga kagrupo nitong Rainbow Gang. 

Nang matapos ko ang kwento ko rito ay natahimik lang kami pareho. Walang nag salita muna sa amin. Mayamaya pa ay inabutan muli ako nito ng panyo. Sapag kakataon iyong wala ng nakaburdasa panyo nito. Napangiti na lang akong maalaala ko ang panyo nitong may pangalang Eros na nakaburda.

"Salamat. Salamat sa pakikinig. Ikalawang panyo mo na ito na inabot sa akin. Bakit ba kapag nag kikita tayo ay palagi na lamang ako umiiyak." Sabi ko rito. Napatawa na rin ito. 

Mayamaya lang ay naging seryoso na ang mukha nito. Hinintay ko kung huhusgahan ba ako nito sa mga ibinulgar ko rito. Pati yung mga hindi dapat sabihin dito ay nasabi ko. Masyado akong nadala sa sitwasyon.

Pero hindi naman ako nagsisisi na sinabi ko rito ang lahat lahat. Medyo gumaan kasi ang pakiramdam ko. 

"Siguro nga ay may kasalanan ka, Richard. Pero hindi lahat. Wag mong akuin ang lahat ng kasalanan. May mali rito. Hindi ko pa nga lang sigurado kung ano yun.

Saka mali ang sinabi ni Timmy sayo. Na normal ang nararamdaman mong pagkalibog sa tuwing nakikita mo ang boyfriend mo, na may katalik na iba. Dahil kahit saang anggulo ko tignan. Abnormal Yun.

Alam ko may mga taong ganyan talaga ang trip, pero yung ginawa sayo ni Emmet at Stephen ay kakaiba. Hindi ganyan ang uri ng cuckolding na alam ko." Mahabang salaysay nito.

Dinaig pa ako nito sa pagsasalita. Hindi ko alam kung matalino lang ba talaga ito o sadyang tanga lang ako. Nakinig pa ako sa ibang sinasabi nito.

"Saka gusto ko lang sabihin sayo na PUTANG INA ang boyfriend mo. Ang sarap sapakin. May saltik ba siya? Nag da drugs ba yun?" Tanong nito sa akin.

“Hindi ko alam, eh. Pero sa ngayon, ibang iba na talaga siya. Hindi na siya yung taong minahal ko. Nagbago na siyang talaga at sobrang sakit nun para sa akin.” Wika ko rito na ramdam ko ang lungkot sa sinabi ko. Nakakaunawang tumingin lang ito sa akin.

“Pero bilib ako sayo, ah. Kasi nakakaya mo. Sabi mo sa akin kanina ay mahina ka. Hindi, Richard. Ang totoo ay malakas ka. Malakas at matatag. Hindi biro ang naranasan at nararanasan mo ngayon. 

Kung ibang tao yan, baka sumuko na. Kaya bigyan mo naman ng kredito ang sarili mo.” Komento nito sa akin na ikinangiti ko kahit paano.

“So, anong balak mo? Titiisin mo pa rin ang ginagawa nila sayo? Hanggang sa makatapos ka, gaya ng sabi mo kanina. Isang taon mahigit pa iyon, Richard.” Tanong nitong muli sa akin. 

Sasagot na sana ako sa tanong nito ng tumunog ang cellphone ko. Si Peter natawag sa akin. Nag excuse muna ako rito para sagutin ang tumatawag sa akin.

“Hello.” Bungad na tanong ko kay Peter ng masagot ko ang tawag nito. Galit na boses agad ang binungad nito sa akin.

"Nasaan ka?Mag punta ka nga rito at sugatan itong si Timmy. May sumapak sa kanya na estudyante. Bilisan mon na bakla ka at nandito kami ngayon sa clinic. Bilisan mo..!" Inis na turan sa akin nito at agad na pinatay ang tawag.

Oh, eh ano naman kung nasapak yung bading na yun. Kaya ba wala siya sa klase kanina? Hindi ko alam pero napangiti na lang ako sa sinapit nito. 

“Sorry, Samjo. May emergency lang na nangyari na kailangan kong puntahan. Salamat sa pagkain at sa pakikinig mo sa akin. Mag palitan na lamang tayo ng numero kung gusto mo. Sakaling may katanungan ka pa tungkol kay Stephen.” Wika ko rito.

“Sure, walang problema. Saka salamat rin sa pagtitiwala.” Sagot naman nito sa akin sabay abot ng phone nito. Itinype ko ang numero ko roon. Tinawagan naman ako nito kaya na save ko ang number nito.

Paalis na sana ko ng tawagin muli ako nito at iabot sa akin ang napaka gandang bracelet.

“Teka, para saan ito?” Tanong ko rito na napa kunot noo na lamang dito.

"Pagpapasalamat ko sayo. Sayo na lang. Wag mo ng tanggihan at tanggapin mo na lang. Lahat naman ng bago kong kakilala ay binibigyan ko niyan. Isuot mo. Malaki ang maitutulong sayo niyan. May health benefits daw yan, sabi ng nabilhan ko.

See, ako rin ay mayroon. Hindi ito couple bracelet, ah. More on, friendship bracelet. Baka kasi kung ano isipin mo.” Mahabang paliwanag nito sa akin. Napangiti na lang ako sa paliwanag nito.

“Salamat rito, Samjo.” Sambit ko rito at saka ko sinuot iyon. Baka kasi ma offend ito kapag hindi ko sinuot yun. Saka maganda naman kasi siya. Bagay na bagay sa akin.

“Mag ingat ka, Richard. Saka wag kang mag alala. Mag babayad ang lahat ng nanakit sayo. Kami ng bahala sa kanila.” Nakangising sambit nito sa akin.

Hindi ko man naintindihan ang ibig nitong ipahiwatig ay napangiti na lang din ako. Sana nga ay mag bayad sila sa kasalanan nila sa akin. 

Naglakad na ako pababa ng rooftop na iyon at agad ng nagtungo sa Clinic. Kung saan naroon daw si Timmy.

Ano na naman kayang gulo ang pinasok ni Timmy. Kahit unang klase talaga ay hindi nila pinapalampas. 

Saka, Bakit hindi nito kasama si Endrick. At sino ang sumuntok rito. Himala yatang may nakalaban sa kanila. Usually, marinig pala ng ibang estudyante ang pangalang Rainbow Gang ay nanginginig na sila. 

First year ba o transferee ang may kagagawan nun kay Timmy. Saka wala ba itong kasamang mga alipores. Eh kanina lang, okay naman ito ng guluhin kami ni Christof. Ang lakas pa nga nitong mantrip sa amin. Nakahanap na ba ito ng katapat. Naku sana nga.

Masama man isipin ay hindi ko napigilan hindi mapangiti sa sinapit nito. Buti nga rito. 

Habang naglalakad ay napapatingin ako sa mga estudyante na abala sa mga cellphone ng mga ito. Mukhang may pinapanood ang karamihan. Pagkatapos ay matatawa na lang pagkatapos.

Hindi ko na tuloy natiis na hindi makiusyoso. Masyado akong naintriga sa pinapanood nila kaya nilapitan ko ang isang estudyante at tinanong ang pinapanood nito.

“Gumulong gulong kasi si Timmy. Panoorin mo?” Sagot nito sa akin na natatawa sabay pakita ng video. 

Nang mapanood ko iyon ay hindi ko rin napigilan ang hindi matawa. Hindi nakita sa video kung sino ang binatang tumulak sa pagmumukha nito pero kasama iyon ng ibang mga Ayala. 

Tawang tawa rin ako sa video na napapanood ko. Putang ina. Walang nagawa si Timmy at ang mga alipores nito. Ang landi kasi. Merese. Ang saya ko lang tuloy na nag lakad pabalik kung saan ko itinago ang mga baga nila Endrick.

Magsisimula na rin kasi ang next na klase ng mga ito. Baka hanapin sa akin. Kaya naman nag madali na akong kunin iyon. Ngayon pa naman na tiyak ng mainit na ang ulo nila dahil sa nangyari.

Agad ko naman na iyon nakuha at Papunta na sana ako sa clinic ng maka salubong ko pa ang hari ng mga demonyo. Si Stephen. 

"Papunta ka rin ba kay Timmy?"Tanong nito sa akin. Sumagot ako agad sa tinanong nito sa akin.

"Oo, tinawagan ako ni Peter at sinabing nasa clinic daw ito kasama si Timmy." Sagot ko rito. Himala at hindi nito kasama si Emmet.

"Sino kaya ang nag lakas ng loob na saktan siya. Walang respeto. Makikita niya ang hinahanap niya. Saka talagang nilayasan mo kami kanina, Tangina ka..! Wala tuloy kaming mautusan. Hindi ko pa makita yung paborito kong brush. Saan mo ba nilagay iyon.?

“Nandun lang po iyon sa kwarto niyo. Wala naman pong gumagalaw nun, maliban sa inyo.” Sagot ko rito. Napaka burara kasi nito. Napaka dumi pa sa gamit.

“Itatanong ko ba sayo kung nandun lang yun. Hanapin mo yun mamaya. Bwisit ka. Saka, Ulitin mo pa yung takasan kami, Richard. Malilintikan ka talaga sa akin. Gago ka." Sabi nito sa akin at nauna ng nag lakad papunta sa clinic kung nasaan si Timmy ngayon.

Sumunod na lang ako rito. Mukhang mainit na rin talaga ang ulo nito ngayon. Masyado pa ngang mabilis ang paglalakad nito. Nahuhuli tuloy ako dahil sa dami ng bitbit ko. Nakita na nga nitong ang dami kong dala, tila sinasadya pa na bilisan ang pag lalakad nito. Sa pagsisikap ko na mahabol ito ay hindi ko na tuloy nakita ang taong parating. Naramdaman ko na lang na bumangga ito sa akin at dahil sa hindi ko ito napag handaan ay tumilapon ako kasama ang mga gamit na dala dala ko. Jusme. Pader ba ang bumangga sa akin. 

Agad naman ako nitong nilapitan at tinulungan na rin makatayo.

"Sorry.  Medyo nagmamadali kasi ako, kaya hindi ko na napansin na may makakabangga ako. Pasensya ka na. Bakit kasi ang dami mong dalang gamit. Kanino ba ang mga ito?" Narinig kong tanong nito ng nakatayo na ako. 

Pinag dadampot nito ang mga bag na nagkalat sa sahig. At ng maibigay na nito iyon sa akin lahat ay hindi ko naiwasan na pakatitigan ito. Titig na titig rin ito sa akin.

Wow..! Grabe. Ang pogi naman nito pero parang mali. Maganda rin kasi sya sa paningin ko. Tapos pogi rin. Ah, basta pogi na maganda. 

Maganda rin ang pangangatawan nito. Halatang alaga sa ehersisyo. Maganda rin ang kilos at tindig nito. 

"Wala sa mga friends ko lang ito. Sige, salamat sa pagtulong mo." Sagot sa tanong nito.

Napaisip tuloy ako kung bakit ganun na lang ang tingin na ibinigay nito sa akin. Base sa kulay ng lace ng ID na suot nito ay first year pa lamang ito. Bago rin ito sa paningin ko. Hindi na ako magtataka kung maging mainit ang mata ng Rainbow Gang sa lalaking ito. 

GWAPO kasi ito. Yun naman ang unang requirement ng demonyong grupo na iyon bago pag initan. Sana naman hindi ito mapagtripan ng grupo nila Stephen. Mukha pa naman mabait ito.

Maya Maya ay narinig ko na lang  ang pag sigaw si Stephen. Napansin na pala na hindi ako naka sunod sa likuran nito.

"Ano ba, Richard. Ang bagal mo naman. Lumalandi ka pa diyan. Wag ka ngang kukupad kupad..! Putang ina mo. Dalian mo naman." Sigaw nito sa akin.

"Sige, maiwan na kita. Nagagalit na ang dragon. Salamat ulit." Sagot ko rito at mabilis na naglalakad patungo sademonyong sumigaw sa akin. mahirap na at baka makita pa nito ang binata at matipuhan. Iligtas na natin ang lalaki habang maaga pa.

Nang maka lapit ako dito ay sinigawan ako nito, na akala mo ay napaka layo ko sa kanya.

"Tangina ka..! Nag mamadali na nga tayo,  tapos kukupad kupad ka pa. Nakuha mo pa talagang makipag landian. Hindi ka na nahiya. Ubod ka talaga ng landi. Bwisit ka.." Singhal nito sa akin.

Hindi ko na lang inintindi dahil baka mas lalo lang itong pumanget sa paningin ko. Nag patuloy na lamang kami sa pag lalakad at ilang sandali pa ay narating na rin namin ang CLinic. 

Nasa may bungad pa lamang kami papasok ay rinig na rinig ko na ang pag ngawa at pag atungal na parang baboy ni Timmy.

"Putang ina..! AAAAAAHHH.. Ang sakit. Shit. Humanda talaga sa akin ang gago na yun. Makikita niya.. AAAAHHH..  Putang Ina niya.." Sigaw nito.

Halos mawindang ako sa putok nguso nitong mukha ng masilayan ko na. Hindi ako makapaniwala na may taong kumalaban dito. For real na talaga ito. Ang galing lang.

"Ano ba kasi ang nangyari sayo at nagkaganyan ka?" Tanong dito ni Stephen na halata din ang gulat sa nakikitang itsura ni Timmy.

"May isang First year student po kasi ang tumulak sa kanya, Lord Stephen. Hindi niya po napag handaan, kaya na outbalanced siya. Dahilan para gumulong gulong siya pababa. Tumama po ang mukha niya sa may nakusling bato kaya pumutok ang labi niya. Na videohan pa nga po iyon na kalat na sa buong campus dahil may nag post sa University Portal." Paliwanag ng isa sa mga alipores ni Timmy na kasama namin roon.

“AAAAHhHHHHh.. Putang ina talaga.. Mapapahiya ako sa mga tao. Baka hindi na nila ako seryosohin kapag nag maldita ako. Putang ina talaga ng batang iyon.. Humanda talaga siya sa akin.” Komento ni Timmy na napapa suntok pa sa hangin.

"Para yun lang. Sige bigyan niyo ng card ng magulpi at mapag tripan. Kayang kaya mo na yun, Timmy. Akala ko naman kung ano na ang nangyaring masama sayo. Ang OA mo maka tawag sa akin, Peter. Nabitin tuloy ako sa pag chupa kay Emmet, eh. Tang ina ka." Inis na sagot ni Stephen.

“Sorry, Master Stephen. Nabigla lang kasi ako. First time kasi na may kumalaban sa grupo natin at hindi man lang natakot. Halatang wala pang alam sa hirarkiya dito sa University.” Sagot na lamang no Peter. 

"Tangina..! Humanda talaga sya sa akin.. Hindi ko mapapalampas ang ginawa niya. Lintik lang ang walang ganti. Oo, kayang kaya ko na siyang tirisin, Master. Makikita mo, ipapatikim ko sa kanya ang  bangis ng Rainbow Gang. AAAHHHH.. Aray ko, ang maganda kong mukha." Sabi nito na biglang umaray ng simulan na ng nurse na nakatalaga roon na gamutin ang mga galos nito.

Maging sa braso kasi nito ay may mga galos at sugat. Malamang ay natamo nito iyon sa pag gulong nito. Literal kasi na gumulong gulong si Bakla. Samantalang yun pa lang naman ang ginawa ng lalaki rito. Hindi naman talaga nakipag basagan ng bungo iyon.

Gusto kong mag diwang at kilalanin ang taong gumawa nito kay Timmy. Ang saya saya lang dahil kahit paano magmukhang nakakita na ito ng katapat. Naiganti rin ako nito ng hindi nito nalalaman. Kailangan kong mapasalamatan ang batang iyon. 

“Tang ina, mag dahan dahan ka naman sa pag asikaso sa akin.” Sigaw ni Timmy sa babaeng Nurse. Nag sorry naman ang kaawa awang babae rito. Wala talaga kasing sama ang ugali ng mga ito.

“Kaya lang, Lord Stephen, at Master Peter. Kamag anak yata nung mga Ayala at Escudero ang nanakit dito kay Master Timmy.” Sagot ng muli ng isa sa mga alipores ni Timmy.

Bumakas ang pagkagulat sa mukha nila Peter at Timmy. Habang wala naman naging reaksyon si Stephen roon.

“Kaya pala ganun na lang niya ipagkait sa akin si Brandon. Tang ina niya. Masyadong epal ang first year na iyon. Siguro may gusto iyon sa kamag anak niya. Wala akong pakialam sa kanila. Nasaktan ako kaya kahit sino pa sila ay lalabanan ko sila.” Pahayag ni Timmy sa amin.

“Magaling. Suportado kita diyan. Siguro panahon na rin para galawin natin ang mga nag ga gwapuhan na iyon. Masyado na silang mayayabang. Akala nila ay habang buhay na lang silang makakaiwas sa atin.  Sabihin mo rin sa ibang miyembro ang mga napag usapan natin dito, Peter. Binibigyan ko na kayo ng laya at karapatan na pag tripan sila. Kasama ang lahat ng mga gwapo dito sa loob ng campus. LAHAT. Oras na para ipakilala natin sa kanilang lahat kung ano ang kaya nating gawin. Kung ano ang kaya ng RAINBOW GANG. Nauunawaan mo ba.” Matatag na sambit ni Stephen rito.

Napangisi ang lahat ng tao sa narinig na sinabi ni Stephen. Maliban lang sa akin. Nag lunsad na ito kasama ang grupo nitong mga demonyo ng away laban sa lahat ng grupo sa school. 

Hindi magiging maganda ang sinabi nito. Mukhang magiging malaswa na talaga ang kalalabasan ng Unibersidad na ito. Lalo pa’t ang huling rinig ko ay mas lalo pang lumaki ang shares ng pamilya ni Stephen saschool. Kasama ang pamilya ni Peter.

“Finally, hahaha. Salamat, Master Stephen. Noon pa man ay nanggigigil na ako sa mga lalaking iyon. Hindi lang namin sila magalaw dahil na rin sa babala mo sa amin. Makikita nila ang bangis natin. Hahaha.” Sambit ng nakangising si Timmy. 

Mukhang hindi na nito iniinda ang sugat nito. Feeling ko nga nag iinarte lang itong hayop na ito. 

“Alam mo na ang gagawin mo, Peter. Ako ng bahala kay Ulysses. Wag muna kayong kumilos ng bigla bigla. Pag planuhan niyo yan ng mabuti at kumilos kayo ng hindi nila namamalayan. Patalikod at pa traydor pa rin ang galaw niyo.” Sambit pa ni Stephen sa mga ito.

Doon naman magaling ang mga ito. Sa trayduran. 

"Oh, Siya. Alis na ako at mag papa kantot pa ako kay Emmet. Wag na wag niyo akong iistorbuhin. Pwera nalang kung GOOD NEWS yan. Naiintindihan niyo ba?” Wika nito at sabay sabay naman tumango ang mga kampon nito.

Hindi pa ba ito nagsasawa sa burat ni Emmet. Pudpod na talaga ang burat nun sa araw araw na pag kuha nito ng tamod ng lalaki.

“Gusto ko ring makita ngayon si Tristan. Lalo pa at kalat na sa buong campus na wala na sila ni Beatrice. Hahaha. 

I wonder kung ano ang nangyari sa dalawa. Malay niyo kailanganin pa ni Tristan Ayala ang comfort ko. I'm sure malungkot iyon ngayon. Kaya tanging red pill lang ang solusyon. Hahaha. " Sabi pa ni Stephen sa amin at bigla na lang kinuha ang bag niya na hawak ko. 

Pagkatapos ay bigla na lamang itong umalis sa lugar na iyon. 

"Ikaw, bantayan mo tong si Timmy hahanapin ko ang gago na yun, hindi niya alam kung sino ang kinakalaban niya. Gusto ko lamang munang mag pakilala sa kanya. Hoy, samahan mo muna ako. Ikaw kasi ang nakakakilala sa pagmumukha ng first year na iyon." Sambit ni Peter sa akin at dalidali na ring umalis.

Ngayon ko lang nakita silang nagkukumahog para sa isang tao. Pero kilala ko na ang mga budhi ng mga ito. Lalo na yang si Peter. May fetish yan na Voyeurism. 

Tiyak na manonood lang ito ng sexual escapades ni Stephen kaya nag mamadali itong umalis. Front niya lang ang sinabi nito sa amin. Ilang buwan ko rin silang nakasama at bawat isa sa kanila ay napag aralan ko na ang mga ugali nila.

Naalala ko pa nga ang ginawa nito sa apartment namin. Last April, kung saan sinama nito ang mga kaibigan na nakilala nito sa isang Debut. 

Muntikan pang mag kagulo nun dahil sa hindi nga alam ng mga lalaking sinama nito na makikipag orgy sex pala ang mga ito sa ibang Rainbow Gang. Akala nila ay simpleng inuman lang.

Bahala sila sa buhay nila. Basta ako masaya ako ngayon. Sobrang saya lang. 

Masama mang maging masaya sa nangyayari ay hindi ko rin talaga mapigilan ang hindi ngumiti sa kinasapitan ni Timmy. Kasalanan naman kasi talaga nito ang nangyari rito. Karma na nila iyon.

Wag sana nilang matatagpuan ang lalaking nanakit dito. Naway gabayan ang lalaking iyon ng kahit sino. Protektahan laban sa mga demonyong ito.

"Tangina mo..! Bakit nangiti ka diyan na Loser ka?!" Sigaw ni Timmy sa akin.

“Oo nga, Master Timmy. Kanina ko pa napapansin ang hayop na yan. Panay ang ngiti habang nagkukwento ako sa inyo. Pinagtatawanan pa ang sitwasyon niyo.” Panunulsol pa ng alipores nitong chaka.

“Putang ina ka..!” Muling sigaw ni Timmy sa akin.

-------------------------------------------------------

( Note : Eksena bago mangyari ang pang huhuli ni Richard kila Samjo at Jordan. )

Jordan

“Tara Eldon, mantrip tayo ng first year. Wala pa naman gagawin ngayon. Tinatamad pa ang mga prof. Kaya tara na.” Yaya ko sa pinsan ko.

“Baka mapagalitan ako ni Daddy. Alam mo naman na may mata iyon rito. Ikaw na lang. Hindi ka ba napapagod. Taon taon ka na lang nantitrip. Give them a break.” Sagot nito sa akin na bigla na lamang akong iniwan at nag lakad na patungo sa klase nito.

“Kj mo. Bahala ka, ako na lang. Mas enjoy ito. Kaysa sa boring na klase mo.” Sigaw ko pa rito at umaasa na haharap at babalikan ako nito. Kaya lang ay nag dire diretso ito at talagang hindi ako nilingon man lang. Gago talaga.

Ako na lang tuloy ang mag isa na nantrip. Ang labo kausap nung kumag na yun. Bahala siya. Hinding hindi ko iki kwento sa kanya ang mangyayari. Kahit mag makaawa pa siya sa akin.

Habang naglalakad ay palingon lingon ako sa mga frehmen na nakikita ko. Nag hahanap ng target na mauutusan ko o mapag titripan. 

Maraming may mga itsura at halatang may mga sinasabi sa buhay. Pero wala akong matipuhan sa kanila. Mga bagsak sa standard ko. Mga So So lang sila sa akin. 

Lipat kaya ako sa cafeteria.? Palakad na sana ako papunta roon ng mahagip ng mata ko ang isang binatang mukhang mahilig mang wasak. Ganitong ganito ang nararamdaman ko sa mga super gwapo na nakikita ko dito sa university, eh.  

Katulad na lang ng mga Ayala, Escudero, at Tan. Kaya lang off limits sila eh. Kaaway namin sila, pero hindi naman nangangahulugan na hindi na sila pwedeng pag nasahan.

Busy ito na tumitingin sa may Board Map ng School. Mukhang naliligaw ito. Lumapit pa ako sa pwesto nito ng hindi nito napapansin. 

Nang makalapit ay sinipat sipat ko ang likuran nito. Ang lapat ng balikat nito. At base dito sa kinalalagyan ko ay natitiyak kong bato bato ang katawan nito. Halatang nagbubuhat ito. Shit.

Ang ganda rin ng pwet nito. Siksik sa muscles ng bumaba ang tingin ko roon. Kailangan ko na lang makita ang mukha nito ng malapitan. Para matiyak na gwapo nga talaga ito.

Kaya naman nag lakad ako palapit sa board map at tinabihan ito. Kunwari nag ay may hinahanap rin ako. Mukha akong tanga sa ginagawa ko. Para akong dose na nagsisimula pa lang magka crush sa isang tao, sa inaasal ko.

Ilang minuto pa ang lumipas ay saka ako tumingin rito. Doon ko lang napansin na nakatingin pala ito sa akin. Para pagtakpan ang kahihiyan ko ay sininghalan ko ito.

“Anong tinitingin tingin mo dyan?” Maangas na sagot ko rito. Hindi ito nag salita at kinunotan lang ako nito ng noo.

Putang ina. Ang gwapo. Gusto ko sanang sumigaw at mag tatalon sa tuwa. Tumambling at mag kandirit pa. Lalo na ng titigan ko ang magandang mga mata nito. Shit..!

Tingin pa lang nito ay parang kinakantot na ako ng marahas. Putang ina. Ang init sa katawan kung tumingin ito. Nakakalibog. Bumubuhay ng nakatagong kalibugan ang mga tingin nito.

“Nakaharang ka sa tinitignan ko. Inapakan mo pa ang bag ko.” Sagot nito sa akin. 

Nakakatindig balahibo rin ang boses nito. Pang bedroom voice si gago. Tang ina. Kamag anak ba ito ng mga gwapo rito sa school. Wag naman sana. Kung hindi ay baka hindi ko ito matikman. Mapupurnada pa ang binabalak kong pag tripan ito.

Tumingin ako sa ibaba ko at nakita ko ngang natapakan ko ang bag nito. Mismo doon sa laylayan pa. Tang ina bakit kasi nandito ito. At hindi nito bitbitin.

“Ang angas mo, ah. Hindi mo ba ako kilala?” Tanong ko rito na paasik. Ni hindi ko man lang nakitaan ito ng pagkatakot. 

Typical na first year na wala pang alam sa mundo ng buhay kolehiyo. Kaya madalas mapahamak eh.

“Bakit naman kita kailangan kilalanin.?” Tanong nito. Medyo naasar na ako sa pagiging maangas nito. Ang tapang masyado ng gago.

“Third year na ako. Gumagalang ka, gago..! Tang inang to.” Sagot ko rito sabay tinignan ito mula ulo hanggang paa. 

Nang pababa na ako sa paa nito ay bigla itong kumamot sa gitnang bahagi ng katawan nito. Kung saan naroon ang naka umbok nitong pag kalalaki.

Hindi ko tuloy mapigilan na hindi mapatulala roon. Lalo pa at halata ang pagiging DAKILA nito. Fuuuuck..! Naka ilang beses tuloy ako ng lunok ng laway.  

Tinagalan pa kasi nito ang pag kamot roon. Tang ina. Ang masaklap pa ay nakakalokong ngumiti ito sa akin ng makabalik ako ng tingin sa mukha nito. Shit. Mas lalo lang ito tuloy napangisi at napailing pa. Minamaliit yata ako ng gagong ito.

“A-Anong nginingisi ngisi mo dyan, h-ha!?” Sikmat ko rito na ikinabulol ko pa. Pota.

“Tsk. Tsk. Hindi uubra sa akin ang ginagawa mong pagtaas taas ng boses. Mas napadali sana ang lahat kung niyaya mo na lang ako. Dami mo pang arte na bakla ka.” Sagot nito sa akin na ikinainis ko.

Tinawag ba naman akong bakla. Putang ina. Umusok ang bunbunan ko sa sinabi nito kaya wala na akong pakialam pa kahit gwapo ito.

“Sinong bakla. Tang ina mo, ah. Gusto mo yata ng away. Sige pagbibigyan kita. Hindi mo kilala ang kinakalaban mo” Sikmat ko rito at umigkas ang kamao ko patungo sa mukha nito. 

Subalit mabilis nito iyong naharang at napigilan ang pwersa nun. 

“AAAHHHhhHH..! Tang ina. Ang sakit. Bitiwan mo ako.. Aaarrgghh.” Sigaw ko ng higpitan nito ang kapit dun. 

Pilit ako kumakawala sa hawak nito pero putang ina. Sobrang lakas talaga nito. Hindi ako makawala. Tang ina. Sino ba ito?

“Alam ko naman na kanina mo pa ako sinisipat. Wag ka ng mag sinungaling pa. Gusto mo bang chupain itong burat ko?” Tanong nito sa akin. Napanganga na lang ako sa pagka bulgar ng bunganga nito.

“A-Ano ba ang sinasabi mo. Hindi ko alam ang sinasabi mo. Fuck.” Pagmaang maangan ko rito ng kasagot na rin ako rito.

“Sigurado ka? Sayang libog na libog pa naman ako ngayon. Akala ko may makakasubo na nitong burat ko.” Tugon nito sa akin at hinimas ang nakaumbok nitong pagkalalaki. Napatingin tuloy ako roon.

Putang ina. Tila mas lumaki pa iyon ng husto. Ibig bang sabihin kanina ay hindi pa ganap na matigas iyon. Putang ina naman. Ang dambuhala pala ng burat nito. Shit. Natatakam tuloy ako.

Ah, ganun ba. Okay. Sabi mo, eh. Sige mag hahanap na lang ako ng iba na handang umamin ng nararamdaman niya. Para maipasubo ko na itong burat ko.” Sambit nito sabay bitaw sa kamay ko. 

Hindi..! Ako ang susubo ng burat mo. Sigaw ng kaluluwang bading ko sa isipan ko. Hindi ko na nga ininda pa ang pananakit ng kamay ko dahil sa pag hawak nito ng matindi roon.

Nagsimula na itong mag lakad palayo sa akin. Umamin ka na lang Jordan kung hindi. Mawawalan ka pa ng machuchupa.

“Ahmhmmm.. T-Teka sandali lang..” Wika ko rito sa malumanay sa boses. Napatigil ito sa paglalakad at humarap sa akin na naka kunot noo. Napipi na naman ako sa kagwapuhan nito. Putang ina naman. Hindi naman ako ganito kumilos. Parang nilamon nito ang lahat ng kumpiyansa ko sa katawan.

“May sasabihin ka ba? Kung wala ay nagmamadali ako.” Sambit pa nito. Lalo tuloy akong napipi at nawalan ng lakas ng loob na sabihin dito ang nais kong sabihin.

Napailing iling na lang ito. Tinalikuran ako nito at nag simula na naman mag lakad.

“Ako na lang ang chuchupa sa burat mo..!” Sigaw ko rito na ikinatigil nito sa paglalakad. Lumingon lingon pa ako sa paligid. Sinisigurado kung may ibang tao. Mabuti na lamang at wala.

“Hmhmhmm.. Ulitin mo nga ang sinabi mo? Hindi ko kasi masyado narinig kasi masyadong mabilis.” Sambit nito sa akin ng pumaharap na ito.

Tang ina naman. Nagiging sunod sunuran nalang ako sa lalaking ito. Pero bakit ganun. Napapa sunod na lang ako sa kanya. Lalo na ng makita ko ang mga ngiti nito. Fuck. 

“Ako na lang ag chuchupa sa burat mo.” Ulit ko sa sinabi ko kanina. Feeling ko pulang pula na ang mukha ko sa sobrang hiya. Kahit hindi iyon mahahalata sa kulay ko.

“Eh, kung kanina mo pa sinabi iyan. Di sana naka ilang round na tayo. Tara. Saan ba pwede na lugar para machupa mo ako?” Swabeng sagot nito sa akin sabay ngiti.

Putang ina. Mas lalo itong naging gwapo sa paningin ko. Shit.

“Ahmhmmm.. M-May alam akong lugar. S-Sundan mo na lamang ako.” Sagot ko rito na nabulol pa. 

“Okay. Lead the way.” Tugon nito sa akin. Nauna na akong naglakad rito. Habang nakasunod lang ito sa likuran ko. 

Nanginginig ang katawan ko sa sobrang kalibugan. Shit. Makaka chupa ako ng isang sariwa. Isang gwapo at yummy na first year. Putang ina.

Ilang minuto pang paglalakad ay narating na rin namin ang CR ng kababalaghan. Pumasok ako sa loob at sumunod lang din ito. 

“Doon tayo sa pinaka dulo para mas safe. Wag kang mag alala. Wala naman dumadaan rito. Pwede kang umungol kahit malakas.” Sambit ko rito.

“Uungol lang ako. Kapag nasarapan ako sa chupa mo. Kaya galingan mo.” Tugon nito. Naglakad na ito papasok sa dulong cubicle. 

Tang ina. Ang angas talaga nito. First year pa lang ito pero kung manduhan ako ay ganun ganun na lang. Wala pang nakakagawa sakin nun sa akin kundi ito pa lang. Fuck. 

Sumunod na ako rito. Pagpasok ko sa loob ay naghihintay na ito roon. Hahalikan ko sana ito pero umiwas ito. 

“Tignan muna natin ang galing mo. Bago ko ibigay sayo ang labi ko. Luhod..!” Sagot nito sa akin. Naunawaan ko naman ito. Kaya naman dahan dahan na akong puma luhod sa harapan nito. Tumapat mismo sa naka umbok nitong pagkalalaki.

Sa nanginginig na kamay ay sinimulan kong himasin iyon. Hindi pa iyon matigas pero putang ina, grabe na ang laki.

Siguro dahil sa pag kainip nito ay inginudngod na ang mukha ko kaumbukan nito at kiniskis roon.

“Hindi yan titigas kung hihimasin mo lang ng ganyan. Bawat points ka na agad. Galingan mo naman.” Sambit nito sa akin. 

Tang ina. Minamaliit talaga ako ng lalaking ito. Masyado na nitong tinatapakan ang ego ko. Kaya naman kinikis kong mabuti ang mukha ko roon. Nilanghap langhap ko pa nga ang bakat nito. 

Unti unti na rin iyon tumigas. Gusto ko sanang dilaan iyon pero baka magalit ito. Kaya inumpisahan ko ng ibaba ang zipper nito. Hindi naman ito nag reklamo at hinayaan lang ako. 

Tumambad sa akin ang puting brief nito. Fuck. Amoy na amoy ko na ang bango ng burat nito. Para akong lalasing.

Hindi na ako nag bagal bagal pa at ibinaba ko na rin ang brief nito. Bumulaga sa akin ang burat nitong  napakahaba at napaka taba. Shaved din ang bulbol nito kaya naman sobrang linis nun tignan. Yun pa naman ang mga gusto ko sa lalaki. Para swabe lang chupain.

Napalunok na lang ako ng laway dahil sa nakakatakam na laman na nasa harapan ko. Hinawakan ko ang burat niya. Inamoy amoy ko ang ulo nun at inilapat iyon sa aking mukha pagkatapos.

Mabilis itong tumigas ng dilaan ko na ang ulo ng burat nito.  at agad ko ng isinubo ang ulo nun. 

Dahil sa nakatuon ang pansin ko na masiyahan ito sa pag chupa ko sa burat nito ay hindi ko na napansin ang mahinang pag ungol nito. Narinig ko na lang iyon ng lumakas na talaga iyon.

Todong pag sipsip na kasi ang ginawa ko sa ulo ng burat nito. Nang tumigil ako at pumatingin rito ay nakita ko ang matinding kalibugan sa mata nito. 

Ginanahan ako lalo roon kaya naman tinuloy tuloy ko ang ginagawa ko. Hanggang sa isinama ko na ring isubo ang katawan ng burat niya.

“AHHHhhHHHHhHHHh.. Fuck..! Uuuggghhh.. AHHHhHHhHHhHh.” Narinig kong pag ungol nitong muli. 

Shit. Napaka sarap nun pakinggan sa tenga. Putang ina. 

Kaya naman binigay ko ang buong husay at nalalaman ko sa pagpapaligaya ng burat ng isang lalaki.