TAKSIL - KABANATA 12

 Kabanata 12

"Simula ng Katapusan."

Part 2

Richard

Naestatwa na lamang ako sa aking kinatatayuan. Habang walang sawa na naman kinakain ni Stephen ang burat ni Emmet sa aking harapan. Doon pa mismo sa mismong pinag tatrabahuan ko. 

"AHhhHHhHHhHHhhHHHh..  Fuck.. Uuuggghhh.. A-Ang s-sarap Putang ina.. AHhhHHHhhHHhhHHH.. S-Sige lang.. Sipsipin mo lang ng sipsipin,  S-Sweety.. T-Tang ina yan..  Uugghhh.. Fuck. Fuck.  FUCK..! AHhhHHhHHHHhHHhHH.. Putaaaaa.." Ungol ni Emmet na nakakanginig ng laman talaga.

Kitang kita ko sa mukha nito ang matinding kalibugan. Naririnig ko rin na nagtatawanan sa paligid sila Endrick, Peter at Timmy. Tuwang tuwa sa live show na ginagawa ni Stephen sa aming harapan.

“Ang bababoy nyo talaga.. Ang bababoy nyo..” Mahinang sambit ko sa kanila. Hanggang ngayon talaga ay nasasaktan pa rin ako. Pagod na pagod na akong masaktan pero paulit ulit ko lang talaga na nararamdaman iyon. Parang wala na ngang katapusan pa iyon.

Sinubukan kong umalis at iwan na lang sana sila sa makamundong ginagawa nila. Ngunit parang tinubuan ako ng ugat sa mga paa. Di ako makagalaw sa aking kinatatayuan. Habang nakatitig lang sa pag chupa ni Stephen kay Emmet.

Tama na, Please. Tama na.. Itigil nyo na iyan. Parang awa niyo na. Itigil niyo na.. Parang awa nyo na..! Putang ina..!

Yun sana ang gusto kong isigaw sa kanila. Subalit hindi man lang lumabas, ang mga salitang yun sa aking bibig. Nanatili lang akong nakatayo at nakatingin sa kanila.

"Fuck. S-Sweety.. AHhHHhHHhHHhHHHhh.. Ang husay mo talagang sumubo ng bu--raaat.. T-Tangina.. Uuuggghhh.. Gustong gusto ng burat ko ang ginagawa ng dila at bunganga mo. Shit..!” Wika pa ni Emmet rito.

“Hanep. Ang husay talaga ng Master natin chumupa. Walang wala tayong binatbat sa galing ng bunganga niya. Tignan mo, Friend. Nanginginig na lang ang katawan ni Emmet sa sobrang sarap ng pag chupa sa kanya. Hahaha. Picturan natin.” Sambit ni Timmy na narinig ko.

Mas lalo pang ginanahan si Stephen sa ginagawa nitong pag subo sa burat ni Emmet. Minamasahe pa nga nito ang bayag nun. Mas bumilis rin ang pagtaas baba ng ulo nito sa sandata ni Emmet. Kaya wala ng humpay sa pag ungol ang lalaki.

“AHhHHHhHHhHHhHHhh.. Shit.. AHhHHHhHhhHHhhHHHhh.. Fuck. Uuuggghhh.. P-Putang ina mo.. S-Sweety..  AHhHHHhHHhhHhhhH. Fuck yeaaaaahh..."Ungol muli ni Emmet dulot ng kasiyahan.

“Gaano kaya karami ang ilalabas na tamod ni Emmet, Endrick?” Curious na tanong ni Peter.

“Si Emmet pa ba. Malamang sandamakmak na naman yan. May malaking imbakan ng tamod ang lalaking iyan. Hinding hindi yan mauubusan. Sampung round ang kaya niyang gawin. Pinaka todo na yun.” Proud pang sabi ni Endrick dito.

“Oh my gosh..! Talaga? Grabe naman pala talaga.” Gulat na wika ni Peter rito. 

Halos mapa sabunot nga si Emmet sa sarili nitong buhok. Sa tindi ng kasarapan na nararamdaman nito. Mukhang ilang sandali na lang ay aakyat na ang tamod sa bayag at lalabas na sa burat nito. 

“Tang ina, S-Sweety.. H-Hindi ko na kayang mag pigil pa.. Fuck..! AHHhHHHhHHHhHHhhH.. Lalabasan na ako.. AHHHhHHHHhHhHh.” Sambit ni Emmet rito.

Tumigil sa pag uusap ang mga demonyo na kasama ni Stephen at pinag tuunan na ng atensyon ang nalalapit na pagpapasabog ni Emmet.

Mga tunog ng matinding pag higop at ungol ni Emmet ang naririnig sa paligid. 

Ilang saglit pa ay napasigaw na lang ito ng malakas. Sumabay sa maingay na masayang tugtog sa loob ng bar.

"AHHHHhHHHHhHHHhHh.. Putang ina.. Eto na ako.. Fuck. Uugghh. AHhhHhHHHHHhh.. Putang ina ka, Sweety..! AHHhhHHHHHhhHHh. AHHHhHHhh.. AHhHHhHHHhh.. AHHHHHHHhHHHHHHHHHHHH.” Matinding pag ungol ni Emmet. 

Kasabay ang pag bulwak ng masagana nitong katas. Lunok lang ng lunok si Stephen sa patuloy na pagpapasabog ni Emmet. Kitang kita iyon sa pag galaw ng adams apple nito.

Bukod pa diyan, ang mga pag sipsip na ginawa nito. Nag hiyawan at nag palakpakan pa ang mga kaibigan nito. Tuwang tuwa sa kahalayan at bulgar na chupaan na naganap.

Niluwa ni Stephen ang tarugo ni Emmet ng hindi pa ito tapos labasan. Hindi na siguro kinaya ang dami ng lumalabas na katas rito. Nalunod na ang hitad.

Isinahod na lamang ni Stephen sa mga kamay nito ang tamod. Ang iba pa nga ay tumalsik sa pag mumukha nito. Ilang sandali pa ay tumigil na rin sa pagpapaputok ng tamod si Emmet. Hingal kabayo ang ginawa nito ng matapos. Halatang nasaid sa inilabas nitong katas.

“Tang ina ka, Emmet. Ang tindi mo talaga kung mag palabas ng tamod. Nakainom na nga si Master, may pa sobra pa. Iba ka..!” Manghang mangha na sinambit ni Peter, na ikina hagikgik nila Endrick at Timmy.

Matapos makabawi ng hininga ay kumuha ng tisyu si Emmet na pinunas sa basang burat nito. Mismong si Stephen pa nga ang nag balik sa burat ni Emmet sa loob ng brief at short nitong suot, matapos mapunasan ng huli.

Todo ngiti si Stephen na tumayo mula sa pagkaka luhod sa harapan ni Emmet. Nag magpantay na ang mga mukha nila ay nag halikan pa ang mga ito ng marubdob. Tinugon naman iyon ni Emmet ng walang pag aalinlangan.

Matapos ang mainit na tagpong iyon ay nilapitan ako ni Stephen. Ipinakita sa akin ang tamod na nasa mga kamay nito. Hindi pala ipinakita. Talagang ipinaamoy sa akin.

Langhap na langhap ko ang tapang ng amoy ng katas ni Emmet. Malapot lapot pa iyon. At fresh na fresh galing pa sa bayag nito. 

Dati rati ay ako lang ang nakakakita, nakaka kain at nakakaamoy nun. Ngayon ay hindi na. Inangkin na ito ng iba. 

Ilang araw, ilang linggo o buwan na ba ng huli kong malasap ang burat ni Emmet. Hindi ko na maalala o matandaan. Parang kaytagal tagal na. 

Aaminin ko. Nangungulila na rin ako at namimiss ko na talaga ito.

"Namimiss mo na ba ito, Richard the loser? Hmhmhmhm.. Natulala ka na, eh. Halatang sabik na sabik ka na sa tamod ni Emmet. Hahaha.

Hanggang ganyan ka na lang. Wala ka na kasing karapatan rito. Hindi na kasi sayo ito, eh. It's all mine. MINE. Nauunawaan mo ba? Kaya hanggang pagka SABIK ka na lang ngayon. Sayang Naman. Masarap pa naman ito. Hindi ba, Endrick at Timmy.?" Wika nito sa mga demonyong kauri nito.

Sabay sabay naman na nag sitanguan ang mga iyon. Pagkatapos nun ay dinilian at sinimot na ni Stephen ang mga natitira pang tamod sa kamay nito. 

Palakpakan at tawanan naman ang nakamit pa nito mula sa grupo nila Endrick na nasa harapan ko. Napatingin na lang ako kay Emmet na kitang kong nakangiti pa sa pamamahiya sa akin ni Stephen.

Saka ko lang naramdaman ang pagbabalik ng lakas ko. Doon na ako nag lagkad paalis sa pwesto nila. Akala ko pa nga ay pipigilan ako ng mga ito. Mabuti na lang din at hinayaan na nila ako.

Dire diretso akong pumasok sa CR at doon ay ibinuhos muli ang sakit ng harap harapan na pagtataksil sa akin ni Emmet. Walang tigil muling umagos ang mga luha kong tila walang kapaguran.

Hindi lang si Emmet ang nagTAKSIL sa akin. Maging ang inakala kong Bestfriend ko, na makaka intindi at makaka unawa sana sa akin ngayon ay pinagtaksilan din ako.

Ang Mama ko ay binigo rin ako. Hindi man lang magawang ipaalam sa akin na naka move on na ito. Pinagtaksilan din ako nito bilang anak nya.

At ang inaakala ko na maging karamay ko at magiging kaibigan ko na si Timmy ay nilinlang at pinagtaksilan din ako.

Lahat sila ay nag TAKSIL sa akin. Para sa ano? Para sa tawag ng laman. Sa kalibugan.

Nakatitig lamang ako sa harapan ng salamin habang patuloy sa pag agos ang aking mga luha. Kung noong una ay purong sakit lamang ang aking nadarama.

Ngayon ay may kaakibat na itong galit. Matinding galit sa mga taong bumigo at nang iwan sa akin.

Galit sa mga taong nag TAKSIL sa akin, at galit din sa aking sarili. 

Hanggang kailan ba ako masasaktan at bibiguin ng mga taong akala ko ay kasangga ko? Hanggang kailan, Lord. Kulang pa ba ang mga sakit na nararamdaman ko?

Habang naiyak ako ay narinig ko na bumukas ang pintuan ng isa sa mga cubicle na naroon at bumungad si Blue. Ang kasamahan ko sa trabaho. Isa ring waiter na kagaya ko. Napansin nito ang pag iyak ko. 

"Hindi ko na kita tatanungin, Richard. Kung bakit ka umiyak.  Gusto ko na lang sabihin sayo, na hindi bagay sayo ang umiiyak. Tahan na. Malalagpasan mo rin yan. Wag mong masyadong damdamin." Sabi nito sa akin sabay tapik sa likuran ko lumabas na ng CR.

Kahit paano ay gumaan saglit ang aking pakiramdam sa sinabi nito.

Bakit kaya sa mga taong hindi ko pa inaasahan, magmumula ang pagpapalakas na hinihiling ko na sana ay ibinibigay sa akin ng lalaking mahal ko.

Ilang sandali pa ay tinapos ko na ang pag iyak ko. Nag hilamos na ako ng mukha at inaayos ko na muli ang aking sarili. Pinilit ipaskil ang mga ngiti sa labi. Upang matakpan kahit paano ang sakit.

Pagkatapos ay muli na akong lumbasa roon. Baon baon ang galit sa puso ko, upang maging motibasyon para harapin ang mga demonyo na nasa labas.

Nakapag trabaho pa rin naman ako ng maayos. Sa kabila ng ginawang pantitrip sa akin ng grupo nila Stephen. Hindi narin naman pa ako ginambala ng mga ito.

Umakto na rin sila bilang mabuting tax payer ng bansa. Panay nga lang ang utos ng mga ito sa akin ng kung ano ano. Sinunod ko na lamang iyon. After all, customer pa rin namin sila. 

Habang lumalalim ang gabi ay nagmumukha na si Stephen na lintang nakalingkis kay Emmet. Hindi talaga nito binitawan ang lalaki at madalas pa ako nitong inggitin sa tuwing mag hahatid ako ng kailangan nila.

Nariyan ang mag lalaplapan ang dalawa. Mag sasabihan ng mga sweet na salita sa isa’t isa. Mag hihipuan at kung ano ano pang pag papamukha sa akin na pag aari na nito si Emmet.

“Bill out na kami, Loser. Kunin mo na ang bill namin ng mkapag bayad na kami. Bilisan mo.” Tawag sa akin ni Stephen.

Agad ko naman kinuha ang bill ng mga ito. Nakausap ko pa nga si Christof sa counter area.

“Okay ka lang ba, Richard. Bakit magang maga ang mga mata mo? Umiyak ka ba?” Tanong nito sa akin. Matapos mapansin ang pamumula at pamamaga ng mata ko.

“Napuwing lang ako. Wag mo akong alalahanin.” Palusot ko rito na halatang hindi nito pinaniniwalaan. Magtatanong pa nga sana ito kaya lang itinaas ko na ang bill na babayaran nila Stephen.  Nakalusot ako at iniwan na ito roon.

Inabot ko sa Anak ni Satanas ang bill ng kinain at ininom nila. Ito na sana ang mag babayad nun kaya lang pinigilan ito ni Emmet at binunot nito ang pitaka sa bulsa nito. 

Hindi ko mapigilan ang hindi pangilidan na naman ng luha. Iyon kasi ang pitaka nito na iniregalo ko rito. Napansin naman ni Stephen na napatingin ako roon.

“Sweety, bakit naman iyang bulok na pitaka pa rin na iyan ang gamit mo. Itapon mo na iyan. Bibilhan na lang kita ng mas maganda at mas mahal diyan.” Wika ni Stephen rito.

“Hindi ba regalo mo sa akin ito, Sweety?” Takang tanong ni Emmet rito. Bigla akong nalito sa sinabi ni Emmet. Paanong si Stephen ang nag regalo nun. Eh, ako ang nag bigay sa kanya nun. 

“Ah, eh. L-Luma na kasi siya. Anyway, sige na bayaran mo na. Para makaalis na tayo rito sa bar na ito at ng makantot mo na kami muli.” Mabilis na sambit ni Stephen rito. 

Sinunod na lamang ni Emmet ang sinabi nito at ibinigay sa akin ang dalawang libong papel. Hindi na nila hinintay pa ang sukli at mabilis ng tumayo ang mga demonyo roon.

Nagpaalam pa nga ang mga ito sa akin para ipakita na isa isa itong hinalikan ni Emmet sa labi. Mas laplapan nga lang ang naganap kila Stephen at Emmet. Saka nag lakad na paalis sa bar na iyon.

Habang nagliligpit ako ng lamesa na ginamit nila lumapit sa akin si Icarus. Tinignan ako nito sa mata. Hinintay ko kung may sasabihin ito pero na pailing iling na lamang ito sa akin.

Alam kong may nais itong sabihin pero mas minabuti na lang nitong issarilihin iyon. Nakita siguro nito ang mga lungkot na bumakas sa aking mga mata. Kaya naunawaan ako nito.

Akala ko nga ay matatahimik na ako ng gabing iyon pero hindi pa pala. Dahil pina tawag ako ni Boss Eros sa loob ng opisina nito.

“Richard, tawag ka saglit ni Boss Eross. Ako na diyan.” Sambit ni Blue sa akin. Wala akong ideya kung bakit ako nito pinatawag.

Pagpasok ko sa loob ng opisina nito ay  seryoso ang mukha nito na nakatingin sa laptop nito. Nag angat ito ng tingin sa akin at pinaupo ako. Kabado ako sa pagiging seryoso ng mukha nito. Inisip ko tuloy kung may nagawa ba akong kamalian. Wala naman akong matandaan. Maliban na lang ginawa ng grupo nila Stephen.

“Magandang gabi po, Boss.” Pag bati ko rito. 

“Magandang gabi din, Richard. Hindi na ako magpapa ligoy ligoy pa. Hindi ka na part time lang. Regular na empleyado ka na rito. Mahusay at masipag ka kasi. Kaya naman natuwa kami sayo ng kapatid kong si Icarus. Congrats. Pagbutihin mo pa ang pagtatrabaho at pag aaral mo.” Sambit nito sa akin na ikinatuwa ko. 

Nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi nito. Akala ko kung ano na ang sasabihin nito. Nagpasalamat ako rito at kinamayan ko ito sa labis na tuwa. Kahit paano ay may naging maganda ring pangyayari sa buhay ko.

Bubuksan ko na sana ang pintuan upang lumabas, ng tinawag muli ako nito. Napalingon ako rito.

“Yes, Boss.” Tanong ko rito. Matagal ako nitong tinitigan bago ito nag sabi ng wala. 

Pakiramdam ko ay may nais pa itong sabihin sa akin pero hindi na lang nito naituloy iyon. Ano kaya yun?

“Uy, Richard. Nag break ka na ba? Una na ako sayo, ah. Gutom na talaga ako, eh.” Wika sa akin ni Cypher. Isa rin itong waiter na kagaya ko. Tumango na lang ako rito. 

Sakto naman iyon na may ihahatid palang order sa table number 8. Ako na ang naghatid nun sa customer. At inabala na lamang ang sarili sa pagtatrabaho.

Nag pakapagod ako ng husto para naman hindi ko na maisip pa ang mga problema na binigay sa akin ni Stephen. 

----------------------------------------------------

Makalipas ang Tatlong Buwan.

Unang araw na naman ulit ng pasukan.At ito ako ngayon hinahanda ang mga kagamitan ng mga amo ko. Literal na naging katulong na kasi ako ng mga demonyong ito.

Maging si Emmet ay wala na rin pakundangan kung utusan ako. Ibang iba na talaga ito. Wala na yung dating Emmet na kilala ko. Tuluyan na talaga itong nag bago. Bagong tao na talaga ito.

Wala na ngang bakas ng kahit ano pang pagmamahalan namin dito sa apartment. Natabunan na iyon ng kalaswaan at kademonyohan ng grupo nila Stephen. 

Ang natitirang pagmamahal ko sa kanya ay halos naubos na. Nag tatyaga na lang  talaga na ako na tumira dito dahil kailangan ko ng matutuluyan.

Nag iipon pa kasi ako ng pera. Hindi pa kasi sapat ang naipon ko para maka bukod. Nag aaral pa ako. Kasabay ng pang aapi kasi sa akin ni Stephen ay ang pag babant nito madalas sa akin na tatanggalan ako ng scholarship, kapag umalis ako sa bahay na iyon. 

Isa pa iyon sa iniisip ko kaya hindi rin ako maka alis alis bigla. Mabuti nga at pinapayagan pa ako ng mga ito na mag trabaho. Hindi ako ikinulong lang ng basta basta.

Inalila lang talaga nila ako na parang katulong. Ako ang nag lilinis ng bahay. Pinag luluto ko sila. Pinag lalaba ng mga damit nila. Bumibili ng mga kakailanganin nila at kung ano ano pang mga utos.

Madalas ko pa rin masaksihan ang mga pagkakantutan nila. Manhid na manhid na nga ako sa nangyayari. Pero minsan nakakaramdam pa rin ako ng sakit at pag kalibog. 

Hindi talaga kasi maiwasan. Alam ko nakakagago yun. Pero ano magagawa ko. Yun talaga ang nadarama ko, MINSAN.

Akala ko dati. Kapag may pera at ipon na ako, ay kay dali na lang umalis dito sa impyerno na lugar na ito. Hindi pala.

Hawak ako sa leeg ni Stephen. Masyado siyang makapangyarihan at mapera para matapatan ko. Malayong malayo ang agwat namin dalawa. Tuso ito at nakakatakot talagang magalit. 

Para sa kapakanan at kaligtasan ko na rin ay nag titiis na lang talaga ako. Madalas pa rin ako nitong takutin at iblackmail. Lalo na sa tuwing nagkakamali ako at hindi agad nasusunod ang mga pinag uutos nito. 

O di kaya kung TRIP lang nitong pag tripan ako. Normal na bagay na nga iyon para dito. 

Sinusubukan ko naman na hanapin ang mga videos at litrato na pinambablackmail nito sa akin. Ilang mata ang nakatingin at nakabantay sa akin. Samahan mo pa ng mga nag kalat na videos sa apartment. Hindi ko talaga magagawa iyon. 

Isang beses na ginawa ko iyon ay nahuli ako nito agad. Sa galit nito ay ikinulong ako sa kulungan ng aso. Doon ako nag palipas ng buong araw. Walang inumin o pagkain man lang. Pagkatapos ay pinapasok pa ako nito sa trabaho kinagabihan.

Hirap na hirap na ako pero tinitiis ko. Para na rin sa Mama ko at sa sarili ko na ring kinabukasan. Konting pag titiis pa at makaka tapos rin ako. At makakawala sa impyernong ito. Pangako yan.

Kapag nag matigas kasi ako ay baka mawalan ako ng scholarship. 

Kailangan na kailangan ko pa naman iyon, dahil yun na lang ang pag asa ko para makaalis rito.  Tinalikuran na rin kasi ako ng Mama ko. Ni hindi na nga ito tumatawag o nagpapadala ng panggastos ko.

At sa tuwing tatawag para kumustahin sana ito. Ay laging si Kuya Bert ang nasagot ng tawag. Sinasabi nitong busy si Mama at tumawag nalang daw ako mamaya.

Ilang beses iyon nangyari. Hanggang sa nag sawa na lang din akong mangamusta pa. Pero hindi nangangahulugan iyon na wala na akong pakialam. Nag aalala pa rin talaga ako.

Marami ang pa nangyari sa nakalipas na tatlong buwan. Hindi pa rin nabawasan ang mga Sexcapades ng grupo nila, Stephen. Mas lalo pa nga iyon naging malala. Nag mukha ng sex den ang apartment na ito.

Madalas ay nag iimbita sila ng kung sino sino. Magugulat na lang ako dala dala sila ni Ulysses. Karamihan ay mga school mates namin. Tapos kaibigan ni Endrick, Peter at Timmy.

Nung nakaraan nga lang ay nag ka party rito sa bahay, dahil kaarawan ni Stephen. Malalang kantutan ang naganap talaga ng araw na yun. Kinawawa pa nila ako.

Pinag bihis ako ng pang katulong na kasuotan at ako ang ginawang taga abot ng condoms at lubricants sa mga bisita. Pagkatapos ay ako rin ang nag linis ng mga kalat nila.

Hindi na ako magtataka kung nagkahawaan na sila ng mga sakit sa isa’t isa. Kung tatanungin niyo kung hindi ako naapektuhan sa mga nakikita kong Threesome, Foursome o Orgies na ginagawa nila dito sa apartment.

Ipokrito ako kapag sinabi kong hindi. Tao lang ako na naapektuhan. Tinitigasan. Kaya lang hanggang nood lang talaga ako. Hanggang nood tapos minsan napag titripan pa.

Kaya kadalasan sa banyo na lang ako nag sasarili. Kontento naman na ako roon. Gaya nga ng sabi ko noon. Tadtad ng Camera sa buong apartment. Mahirap na at baka may bago na naman ipamblackmail sa akin si Stephen at ang grupo nila.

Bumisita pa nga dito si Beatrice isang beses. Kasama ang Tita nito na si Monica. Hindi ko alam kung ano ang pinag usapan nila ni Stephen pero narinig ko ang pangalan Matt Ayala ng banggitin ito nun Monica.

Base sa masinsinan na pag uusap nila na kasama si Ulysses, ay mukhang hindi maganda ang plano ng mga ito sa isang pamilya. Wag naman sana silang mag tagumpay. Sobra sobra na ang kasamaan nila. 

Narito ako ngayon sa kusina at nagluluto ng agahan ng mga ito. Unang Araw kasi ng klase namin ngayon. Third year na rin ako sa kursong Edukasyon.  Isang taon na lang aty matatapos ko na rin ito. Konting tiis pa. Konti pa.

Nang matapos akong magluto ay hinain ko na iyon sa lamesa. Sabay pasok na rin sa banyo upang maligo. Ito ang routine ko araw araw. 

Pero dahil may pasok na ako sa eskwelahan ay kailangan ko ng maligo muna. Mahirap na at baka mag sabay sabay pa kami maligo. Tiyak na mahuhuli ako sa klase pag nangyari iyon. Unang araw pa naman ngayon.

Mabilis rin akong natapos at nag bihis na. Polo shirt ang sinuot ko, na may naka imprentang college education ang sinuot ko. Sa wakas ay pwede na rin akong mag suot ng ganun. Minsanan na lamang ako makakapag suot ng polo. 

Nang masigurong ayos na ako ay sinukbit ko na ang bag ko at kumuha ng konti pagkain sa niluto ko. Pagkatapos ay lumabas na ako ng apartment.

Bahala na sila sa buhay nila at ako ay nakapag luto na. Naayos ko na rin ang mga gamit nila. Ang tanging gagawin na lamang nila ay gumising, kumain, maligo at pumasok sa school. 

Gamit ang bisikleta na binili ko nung nakaraang buwan lamang ay tumulak na ako sa Le Grande University. Ang school kung saan ako nag aaral.  Bumili ako ng bike mula sa sinasahod ko sa pagtatrabaho, para makatipid na rin sa pamasahe. 

Hindi na kasi ako sinasabay ni Emmet sa sasakyan nito. Official Driver na ito ni  Stephen at ng Rainbow Gang. 

Boyfriend ko pa  rin naman daw si Emmet. Kaya lang sa imahinasyon na nga lang daw, sabi ni Stephen.

Nalulungkot pa rin ako kung minsan, pero hindi na ganun ka grabe. Di gaya nung una na madalas ay umiiyak na lamang ako ng palihim. Minsan na lang, lalo na pag may mga bagay na nag papa alala sa akin ng masayang nangyari sa amin dati. Hindi talaga maiiwasan, eh. Lalo na’t nasa iisang bahay lang kami.

Thirty minutes din ang tinatagal ng biyahe ko. Mabuting ehersisyo na rin iyon sa umaga. Nakatipid na ako, healthy pa.

Paliko na sana ako sa isang daan ng biglang may tumawid na isang lalaki. Nagulat ako sa paglitaw nito. Kaya naman bigla kong na paling pakaliwa ang  bisikleta. Na naging dahilan para di ko mapreno ito. Babangga ako sa may basurahan.

Ipinikit ko na lang ang mata ko. Hinanda ang sarili sa pagtama ko sa lalagyan ng basura sa sidewalk. Pero hindi iyon ang nangyari. Nahawakan pala ang bisikleta ko ng isang tao. Kaya napa tigil ang ako, bago pa ako bumangga roon. 

Pagdilat ko ng mga mata ko ay isang gwapong nilalang ang bumungad sa paningin ko. Nanlaki pa nga ako ng makilala ko ang lalaki.

Siya yung lalaking nakausap ko noon. Yung nag ligtas din sa akin sa pagpapakamatay ko. Ang gwapo at ang aliwalas ng ngiti nito. Mas nakita ko ngayon ang itsura nito dahil maliwanag. Talaga naman pang artistahin ang dating nito. Ang HOT.

"Muntikan ka na roon, ah. Mabuti na lang nahabol at nahawakan kita. Bago ka sumalpok." Nakangiting sabi nito sa akin habang nakahawak pa rin sa bisikleta ko. 

Thank you, Lord. Sa pag ligtas sa akin.

"Naku, Maraming salamat po. Ikalawang Beses mo na po akong iniligtas, Kuya. Maraming salamat po talaga."Sagot ko rito.

Mukhang hindi nito na naunawaan ang sinabi ko sa kanya. Hindi na niya siguro ako maalala. Bumakas kasi sa gwapong  mukha nito ang pag kalito. Kaya naman ipinaliwanag ko na lamang rito.

"Ako po yung lalaking kamukha ng bayaw niyo. Naaalala niyo po ba? Yung muntik na masagasaan ng truck. Yung nag balak mag pasagasa po." Paliwanag ko rito. Doon ako nito natitigan at mayamaya ay ngumiti ito

"Ah, oo nga. Hahaha. Kaya pala parang pamilyar ka. Kumusta ka na? Hindi ka naman siguro nag balak mag pa bangga. Hahaha. Biro lang.

Mukhang naman mas okay ka na, di tulad nung huling kita natin. Medyo totoo na ang ngiti mo at hindi na napipilitan lang." Natatawa pa nitong sabi sa akin.

Tumabi muna kami sa gilid ng kalsada para makapag usap. Gusto ko rin kasi talaga malaman ang pangalan ng Savior ko. Bukod sa nakaka goodvibes talaga ang pag mumukha nito. Ang gwapo, eh.

Pansin kong nakapang doctor na outfit ito.  Akala ko talaga ay isa itong modelo noon. Siguro doon ito nagtatrabaho sa ospital na nadaan ko.

"Okay lang naman po ako, Kuya Dok Pogi. Ito po papasok na sa unang araw ng klase. Salamat nga po ulit sa inyo, ah. Doctor po pala kayo?" Wika ko rito.

"Naka hospital scrubs lang at white coat. Doctor na agad. Hahaha. Pero oo, Doctor nga ako. Diyan lang sa Makati Med. 

Oo nga pala. Unang araw pala ng pasukan. Kaya pala ubod ng traffic."Masiglang sagot nito sa akin.

"Opo. Hehehe. Doc, pwede ko po bang malaman ang pangalan nyo. Para naman kilala ko ang taong nag ligtas sa akin ng dalawang beses. Richard nga po pala ang pangalan ko."Sabi ko rito sabay lahad ng kamay. 

Wag na tayong mag paligoy ligoy at babagal bagal pa at baka ma late pa ako at hindi ko na naman makuha ang pangalan nito.

"Roman Tan. Ikinagagalak ko na makilala ka at makita kang muli." Nakangiti nitong sabi sa akin. Sabay abot ng malaking kamay nito.

Hindi ko maipaliwanag kung bakit ako nalilibugan rito.  Dahil na rin sa tagal ng paglapastangan sa akin ni Emmet at Stephen. O di kaya ay sapagka tigang na rin ito. Kaya  mas mabilis na akong malibugan sa mga gwapong lalaki ngayon.

Madalas na iimagine ko sila ng nakahubad sa isipan ko. Halimbawa na nga lang itong si Doctor Roman na nasa harapan ko. Sobrang gwapo naman kasi talaga nito. Ang ganda pa ng katawan. Humuhulma kasi iyon sa suot nito. Ano na lang kaya ang itsura nito kapag nakahubad na. Shit..!

Nagiging malibog na ako at bastos dahil kila Stephen. Totoo nga talaga ang kasabihan na nagiging katulad ka rin ng mga sinasamahan mo. Sa kaso ko naman kasi hindi ko naman kagustuhan na mapasama sa mga demonyong katulad nila.

"Bagay na bagay po sa inyo ang pangalan niyo. Sige po, Doc Roman. Baka nakakaistorbo na ako sa inyo. Kapag kailangan ko kayo hanapin ko na lang kayo doon sa ospital, ah. Joke lang po."  Pagbibiro ko pa rito na ikinatawa na lang nito. 

Haaaaaay.. Ang sarap. Habang matagal kong tinitignan ito ay mas lalo itong sumasarap. Putangna.

"Oo, ba. Sabihin mo lang ang pangalan ko. Sige maiwan na kita at nagmamadali rin kasi ako. Sa susunod mag kape tayo at mag kwentuhan. Good luck sa first day of school mo. Sana ma meet mo yung bayaw ko na sinasabi kong kamukha mo. Sme school din kasi kayo, eh." Sagot nito sa akin sabay turo ng logo ng school namin sa suot kong damit.

Ngumiti na lang ako at nag paalam na rito. Sana nga mameet ko siya. Gusto Kong makilala ang taong sinasabi nito na kamukha ko. Curious ako kung kasing hina ko rin ba siya o kung kamukha ko ba talaga.

Nagpedal na muli ako at tumulak na muli patungo sa eskwelahan ko. Mabuti na lang at malapit lapit na rin ako at may oras pa ako. 

Pagkarating ko sa School ay ipinarada ko kaagad ang bisikleta ko at naglakad na tungo na sa building namin. 

Mamaya pa talaga ang klase ko pero ayoko kasi makita ang mga pagmumukha nila Timmy at Stephen, eh. Kaya inagahan ko na lang.

Nagbabasa na lang muna ako ng BUGSO SA LAMAN ni AMARIFLAMES sa Wattpad. Super ganda noon at talaga namang inaabangan ko bawat update ng author na yun. Nakakanginig tinggil talaga.

Naglalakad na ako patungo sana sa tinatambayan ko ng may isang lalaki ang nakasimangot habang may hawak ng papel. Bakas sa mukha nito ang pagka lito at patingin tingin sa bawat classroom.

"Shuta! Naliligaw na ako. Nasaan na ba ang bwisit na building na yun. Wala pang pogi. Shutaina. Ang mahal mahal pa naman ng tuition dito."Inis na turan nito na di ko maiwasang hindi marinig.

Napatingin ito sa akin. Kaya naman nag katitigan kaming dalawa. Sumilay ang ngiti nito sa labi. Gwapo rin ito at mukhang astigin ang itsura. Pero may something sa kanya na di ko maipaliwanag. Nakangiti itong lumapit sa akin.

"Ahhhmmhhh.. Hello, magandang buhay. Pwede ba akong mag tanong? Medyo naliligaw na kasi ako sa shutang inang school na ito. Malapit ko ng bombahin ito sa totoo lang. Kapag hindi ko pa nahanap ang building ng college of education. Saan ba rito ang building na iyon." Tanong nito sa akin.

"Ah, patungo ako ngayon doon. Gusto mo sumabay ka na lang sa akin para naman malaman mo." Nakangiti kong sagot rito.

Hindi ko alam pero parang ang gaan ng pakiramdam ko nung nag tanong at narinig ko na ang boses nito. Sana lang hindi ito katulad ni Timmy sa bandang huli.

"Oh My GOD..! (Karen Davila’s Reaction). Naku, Salamat. Kanina pa talaga ako naglalakad dito. Ayaw ko naman mag tanong sa mga chararat na nakakasalubong ko. Baka maambunan ako ng kachakahan nila, mahirap na. 

Kung sinamahan lang talaga ako ng kasama ko ngayon at hindi sana inuuna ang pag kantot. Sana hindi ako nahihirapan at naliligaw ngayon. Di bale na, at least nakita kita. Tara na." Walang preno na sambit nito sa akin. Namamangha ako sa sinasabi nito at napapatulala na lang.

"Sige, tara na." Sabi ko na lang dito nag umpisa ng mag lakad.

"Mari este Marco nga pala ang pangalan ko. Ikaw?" Pakilala nito sa akin habang naglalakad na kami.

"Richard." Tipid na sagot ko rito.

Mukhang First Year ito, base na rin sa inaakto at itsura nito. Hindi na ako nag salita pagkatapos nun. Medyo nagkaroon na kasi ako ng trust issues sa mga bagong kakilala. Alam niyo na, si TIMMY.

Hindi na rin ito nag salita at naging busy na sa kaka cellphone nito. Nakarating din naman kami sa building department namin. 

“Sige, Maiwan na kita rito, Marco.” Sambit ko rito.

“Uy, Salamat. Richard. Hulog ka talaga ng langit. Medyo hawig kayo ni Boss. Ang cool. Salamat uli.” Tugon nito sa akin.

Iniwan ko na siya sa receptionist doon at maglalakad na sana ako patungo sa tatambayan ko ng mag salita muli ito na hindi ko naunawaan.

"Mukhang mapapadalas yata ang pagkikita natin dito, Senpai. Tiyak matutuwa nito si Boss dahil nakakita na ako ng letter R. Naunahan si Samjo. Yes..! Puta siya." Sagot nito na hindi ko maintindihan.

Ngumiti na lang ako at pumunta nasa tambayan ko. Nang makarating ako doon sa may puno at naroon nakapwesto si Christof. Nakatalikod ito sa akin at busy sa binabasa nitong libro. 

Ano kaya ang binabasa nito. Unang araw pa lang pero nagbabasa na ito. Ang talino talaga nito. Gusto lagi may laman ang utak. Kahit sa Bar na pinag tatrabahuan namin dalawa ay palagi ko itong nakikita na nagbabasa.

Napangiti na lang ako. Sa kabila ng mga masasama at di magandang pinagdaanan ko. Ito yatang si Christof ang parang naging magandang nangyari sa buhay ko sa nakalipas na tatlong buwan.

Mas naging malapit kaming dalawa. Bumait na rin ito sa akin. Hindi gaya noon na laging masungit sa tuwing nakikita ako. Hindi ko rin alam kung paano nagsimula, eh. Basta naging close na lang kami sa isa’t isa.

Although, nailang pa din ako rito kung minsan. Lalo na tuwing mag didikit ang mga katawan naming dalawa. Nakakaramdam kasi ako ng kuryente. Bagay na ipinagtataka ko talaga. Kaya iniiwasan ko na lang ang mag dikit ang balat namin.

Pareho sila ni Pietro. Kapag kasama ko sila. Ganitong feeling ang nararamdaman ko. Kabado lagi at aligaga pag nasa paligid sila. Isama mo pa na ang sasarap nilang pareho. Gwapo rin kasi talaga silang dalawa, eh.

Minsan nga hindi ko maiwasang isipin na nakahubad sila kapag kausap ko ang isa sa kanila. Gaya na lang nitong si Christof.  Mabuti na lang at di nila iyon napapansin. Nakakahiya yun kapag nagkataon.

Tigang na tigang na talaga siguro ako. Kaya ganito ang nararamdaman ko sa kanila. Valid naman ito. Hindi naman ako gumagawa ng aksyon para pagsamantalahan sila.

"Bakit pakiramdam ko, hinihintay mo ako?" Birong tanong ko rito bago pa kung saan saan makarating itong imahinasyon ko.

Napalingon ito sa akin. Sumilay ang ngiti sa labi nito at pinagpagan ang semento malapit dito.

Ang sweet talaga nito sa akin. Isa yun sa mga katangian na gustong gusto ko rito. Kung hindi lang sana straight ito. Saka balita kasi sa school na nobya nito ang isang Saavedra.

Saka ayokong madagdagan pa ng gulo sa buhay ko. Baka madamay pa siya sa napaka masalimuot kong buhay. Tama na yung crush crush lang.

"Ang aga mo, ah. Si Emmet, Bakit hindi mo na naman kasabay?" Takang tanong nito ng makatabi na ako sa kanya.

Oo, nga pala. Wala pa rin itong alam sa nangyayari sa buhay ko. Sa amin ni Emmet. 

Saka nabanggit yata dito dati ni Emmet na inililihim namin ang relasyon namin. Kaya hindi kami OUT in Public. Kaya akala nito ay okay pa kami ni Emmet, hanggang ngayon.

Magaling din kasing umarte si Emmet Sa harap nito. Maging ang Rainbow Gang na grupo nila Stephen. Pwedeng Pwedeng maging artista at pumasok sa Star Magic sa sobrang huhusay umarte. Mga Best Actor in a pretending role talaga ang peg ng mga yun.

"Nauna na ako sa kanya. Kasi may inasikaso pa ako sa department namin. Ikaw, Bakit ang aga mo rin?" Pagsisinungaling ko rito. Kaya nag tanong na lang ako. Upang hindi na ito mag usisa pa.

"Sinamahan ko si Rosalinda, kanina. Nag patulong ng mga pang props niya na gagamitin para bukas." Sagot nito sa akin.

Si Rosalinda ang sinasabi kong Saavedra na nachihismis na nobya nito. Masyadong maganda at sexy ang babae na iyon. Bukod pa na sikat rin sa buong campus. Talagang bagay na bagay ito roon. Medyo nalungkot tuloy ako sa isiping maging sila sa future.

Hindi na ako umimik at nag basa nalang ng Bugso Sa Laman. Pero parang hindi yata tama  at magandang basahin ito ngayon. Lalo pa at nasa tabi ko itong si Christof.

Baka mag init ako at mag iba ang timpla ko. Mahila ko pa ito kung saan. Pero excited na kasi ako sa bagong update ni AMARIFLAMES eh.

Bahala na. Kakayanin ko naman sigurong hindi tigasan. Kaya ko ito. 

Nakatakip naman ang bag ko sa kandugan ko. Hindi mapapansin sakaling tigasan ako.

Nasa kalagitnaan na ako ng pagbabasa ng biglang lumitaw sa harap namin si Timmy.

Nagulat pa ako na nandito naito. Samantalang halos mawarak ang pwet nito kagabi ng i-double penetrate itong mga inimbita nitong mga lalaki sa apartment kagabi. Parang wala lang dito iyon. Ang galing naman. Siguro maluwag na maluwag na ang butas ng pwet nito. Kaya ganoon.

Kasama nito ang mga minions nito. Kabilang kasi ito sa Rainbow Gang na itinayo ni Stephen. Kaya may mga bodyguard kuno ito na estudyante rin sa university. Mukhang mga Second Year, ang mga kasama nito.

Unang araw talaga ng pasukan ko ay balak ng sirain agad ng mga ito. Mga wala talagang patawad. Saka bakit ang bilis naman nito nakarating sa school. Tulog pa ito ng iniwan ko sila roon. Walang ligo ligo si Bakla?

"Hi, Christof. I miss you. Kailan mo ba ako sasagutin para naman makantot mo na ako." Hayagan kababuyan na sabi nito sa katabi kong si Christof at sabay yakap dito. liwas na sana si Christof pero wala ng nagawa ito dahil binigla ito ni Timmy.

Pumuwesto pa ito sa gitna namin. At nakiusyoso sa binabasa ni Christof.

Hinayaan na lang ito ni Christof at hindi pinansin. Palagi naman ganun ang eksena nito kay Timmy. Parang hangin lang na dumadaan.

"Ano ang binabasa mo? Patingin naman ako" Pangungulit pa nito sa lalaki.

Medyo na badtrip si Christof dito. At tumayo ito sa pagkaka upo. Tinignan ako nito at sinenyasan na tumayo na rin. Nang makatayo ay walang imik na hinila ako nito at nag lakad kami palayo sa tambayan namin. Narinig ko pa ang pagtawa ng malakas ni Timmy.

Mahilig kasi nitong pag tripan at buwisitin si Christof. Palagi nito iyon sinusundan sa school. Maging sa labas ng school ay nakabuntot ito kung minsan. Stalker nga tawag dito ni Christof. Ilang beses ng sinupladuhan ito ni Christof pero wala pa rin. Mas lalo lang itong nangulit.

Ako lang nga ang nakakalapit kay Christof. Bukod sa mga Ayala at Escudero na barkada nito. Ganun ito ka suplado. Saka madalas rin kasi na ginugulpi ng grupo nila Timmy ang kung sino man na fans ni Christof na lumalapit dito. Seloso si Bakla ng wala sa lugar. Inako ng pag aari ang lalaki.

Hindi makapag reklamo ang ibang nasaskatan nito dahil nga sa koneksyon nito kila Peter at Stephen.

"Konti na lang masasapak ko na talaga yun. Konti na lang talaga. Sa Bahay na nga lang tayo ng mga Ayala. Tumambay. At Least, doon hindi talaga tayo nila magagambala." Sagot nito sa akin habang hilahila ako.

Nag patianod na lang ako sa balak nito. Tutal gusto ko rin naman na  magpunta roon. Exclusive lang kasi iyon sa Pamilya ng mga kaibigan ni Christof.

Tanging ang lugar lang din na iyon, ang hindi kayang pasukin ng grupo nila Stephen. Protektado kasi yun ng mga Ayala at Escudero. 

Hindi ko alam pero parang ilang lahat sila Stephen sa pamilya nila. Hindi ko maintindihan kung bakit. Siguro dahil mga gwapo at malakas din ang kapit ng pamilya nila sa school kaya hindi nila mapagt ripan. At mukha rin kasing lalaban ang mga yun kila Stephen.

Ilang saglit pa ay nakarating na kami sa likod ng building ng Engineering. Bumungad sa amin ang bahay na tambayan ng mga kaibigan ni Christof. Gandang ganda talaga ako sa lugar na ito. 

Yung tipong para kang nasa probinsya. Ganun na ganun ang feels sa lugar na iyon. Halatang maganda ang awra ng buong bahay. Nag rereflect iyon sa maraming bulaklak na nasa paligid. Siguro dahil na rin sa maganda ang awra ng mga tumatambay doon. Magaan lang kasi sa pakiramdam. 

Hindi gaya ng awra sa loob ng Apartment namin ni Emmet. 

Masyadong mabigat. Or baka ako lang ang nakakaramdam nun. Kasi masaya naman sila Stephen doon. Ginawa na kasi nitong kanlungan ng kahalayan ang apartment namin.

Hindi mo talaga aakalain na may bahay rito sa likuran. Mas lalo pa nga nilang pinaganda iyon. Mga Future Engineer ba naman ang iba sa kanila, eh. Saka nasabi sa akin ni Christof at Blue na kakatapos lang irenovate iyon.

Darating daw kasi ang Tito ng mga ito. Kaya naman, inayos at pinaganda pang lalo ang tambayan ng mga ito.

Pagka pasok namin sa loob ay naabutan namin ang kambal na sila Black at Gray. Naroon din si Blue at ang isa pang lalaki na hawig na hawig din nila. Siya yata yung sinasabi sa akin na bunsong kapatid nila Blue.

Ang gwapo talaga ng mga lahi ng Ayala. Walang itulak kabigin. Lahat sila gwapo. Magaganda ang mga katawan. Lalaking lalaki ang mga tindig at kilos. At higit sa lahat. Puro mga DAKS. Kitang kita iyon sa mga bakat sa pantalon nila.

Hindi ko man intensyon na mapatingin roon ay parang hinihigop talaga ang tingin ko para mapunta doon. Kapansin pansin naman kasi talaga iyon. Lalo pa sa fit na fit na pantalon na suot ng mga ito.

"Luh, Hanep. May pa take out ka na agad. Ah. Unang araw pa lang. Iba ka talaga, Tope." Sabi ng isa sa kambal ng makita kami nito sa pintuan. 

Hindi ko sigurado kung si Black ba ito o si Gray. Magkahawig na magkahawig kasi ang dalawa.

Deadma lang dito sa Christof at pina upo na lang ako sa tabi ng binata, na hindi ko pa rin matukoy kung sino.

"Wala pa din sila Thomas dito? Akala ko nauna na sila." Tanong na lang dito ni Christof. Para hindi mapunta ang atensyon sa akin at hindi ako mailang.

"Nakita mo ba na nandito na? Malamang wala pa. Gunggong ka rin talaga, eh. Hahaha" Pilosopong sagot ng isa pang kambal na nasa kabilang banda ng sofa.

"Nga pala, Richard. Si Red. Bunsong kapatid namin. Unang araw niya sa buhay kolehiyo." Pakilala ni Blue sa akin sa kapatid nito. Ngumiti ako rito.

"Tito?" Sagot nito sa akin na ikina kunot ng noo ko. Madalas ko talagang naririnig iyon. Nagsipag tawanan naman ang mga kapatid nito. Lalo na si Blue.

"Hawig nya, Red no. Hahaha. Hindi siya si Tito Andrei. Tanga. Siya si Richard. Katrabaho ko sa bar at rumor boyfriend  ni Christof." Sambit ni Blue na ikinalaki ng mata ko. Napatingin tuloy ako kay Christof na nasa tabi ko lang.

Ni Wala man lang reaksyon itong reaksyon at hindi rin nag deny sa akusasyon ni Blue rito. Potek yan. Namula tuloy ako at nahiya para sa kanya. Mamaya kung ano pa ang isipin ng mga ito sa sinabi ni Blue. Pasaway talaga iyon.

“Curious talaga ako sa Tito Andrei na sinasabi niyo. Hawig ba talaga ni Richard yun?” Wika na lang ni Christof sa mga ito.

“Malalaman mo rin yun. Ikaw na lang ang humusga. Teka, Bakit wala pa pala iyon rito.?”Sambit pa ng kambal na katabi ko. Nagkibit balikat lang ang mga kapatid nito.

"Oo nga. Excited tuloy akong mag kita kayong dalawa ni Tito Andrei. Ang epic siguro nun." Ani ni Blue sa akin na halata mo ang pagiging SABIK.

"Uy, Teka. Wag niyo muna ibahin ang usapan. Hindi niya tinanggi. Hahaha. Kayo na ba, ha? Kayo na ba?" Pang aasar nung lalaking nasa kabilang sofa.

"Wala naman kasing dapat sagutin. Wala naman kasi. Kaya itigil niyo na ang pang iisyu niyo sa amin. Saka, no offense meant, Richard. Hindi ko siya type." Sagot ni Christof dito. Ngumiti at tumango na lamang ako rito.

Subalit, hindi ko maitatanggi na hindi ako nalungkot sa sinabi ni Christof. Siguro kaya sinaktan ako ni Emmet, ay hindi naman kasi ako ka-gusto gusto o kamahal mahal.

Hindi ko tuloy napansin na kanina pa pala pinagmamasdan ng lalaking nasa kabilang sofa ang reaksyon ko. Napailing iling ito ng mapatingin ako rito. Hindi na ito nag salita pa.

"Red, halika na pala at ihahatid na kita sa room nyo. Mamaya sabihin ni Mommy pinabayaan ka namin. Bilisan mo." Yaya ni Blue sa kapatid nitong si Red.

"Hihintayin ko pa si Tito Andrei, eh. Gusto ko siya makita." Reklamong sagot naman ng bunsong kapatid nito.

"Wag muna tayo mag pakita kay Tito, para surprise. Gulatin na lang natin siya. Mas cool yun, right?. Sabihan mo din sila pinsan na wag mag pakilala muna. Para malaman natin ang magiging reaksyon ni Tito. Hahaha." Sagot ni Blue ulit sa kapatid.

"Oo nga, no. Hahaha. Sige, sige. Tara na Kuya Blue." Sang ayon naman ni Red sa pinaplano ng kapatid nitong si Blue. Kaya umalis na ang mga ito roon. Naiwan na lang kaming apat doon sa tambayan.

"Pare, matagal ko na itong gustong itanong pero nakakalimutan ko lang, eh. Wag ka sana mabibigla." Panimula ni Christof na tanong sa Kambal.

"Pare, hindi ka din namin type. Ulol..!"Sabay pang sagot ng kambal na seryoso.

Hindi ko tuloy napigilan na di tumawa sa sinabi ng mga ito. Inulit lang kasi ng mga ito ang sinabi ni Christof sa akin kanina. Napatingin tuloy sila sa aking tatlo sa pag tawa ko.

"Gago. Hindi yun.. Tangina nyo talagang dalawa."Asar na sagot ni Christof na ikinatawa lang ng kambal.

"Ano ba kasi yun? Aamin ka na ba sa amin na supot ka?" Seryosong muli na tanong ng katabi kong kambal.

"Ulol..! Seryoso kasi Pare. Bakit puro kulay ang pangalan niyo? May kapatid ba kayong Gold, ang pangalan.?" Tanong ni Christof. Nagtinginan tuloy ang kambal bago sumagot. 

"Pakyu, Wala. Si Mommy ang sisihin mo at masyado yatang minahal ang kulay sa rainbow." Sagot ng katabi ko.

"huh?Wala naman, Black at Gray dun sa rainbow, ah?" Tanong ni Christof dito.

"Uy, alert siya. Hahaha. Sinubukan ko lang kung matalino ka talaga. Hahaha. Basta may kwento yun, hintayin mo nalang sa Story nila Daddy sa 12 inches Society." Sagot ng isa pang kambal.

"Huh? Anong pinag sasabi mo? Adik ka ba." Litong tanong ni Christof. Tumawa lang ang kambal. Nag usap pa ang mga ito ng tungkol sa kung ano ano. Hindi ko na sila inintindi pa dahil wala naman akong alam sa pinag uusapan nila. Nag basa na lamang ako.

Lumipas pa ang oras at umalis na kaming lahat doon at nag punta na sa kanya kanyang klase.

Karaniwan na ginagawa lang din naman pag First day of school ang nangyari sa akin. At halos mga kakilala ko rin naman ang mga naging kaklase ko. Ilan lang ang mga bago. Kaya hindi na rin ako nahiya pa sa kanila.

As usual classmates ko sa maraming subject sila Endrick at Timmy. Sabay sabay kasi kaming nag enroll nun. Tiniyak nilang pare pareho ang schedule ng kukunin ko sa kukunin nila. Kaya hindi na rin ako nakapalag.

Hindi nga lang pumasok ngayon si Timmy, kahit nakita ko ito kanina lang. Inasar pa nga kami ni Christof diba.  Bakit kaya hindi ito pumasok?

Hindi naman ako ginulo ni Endrick at mga alipores nito pero pinag bitbit naman nila ako ng mga bag nila. Maging sa school talaga ay hindi nila ako pinatatahimik. Naging hobby na nila ang utusan ako ng kung ano ano.

Nang matapos ang klase ay nag alisan agad ang mga ito at nag punta sa kung saan saan. Iniwan ang mga gamit nito sa akin at bahala na lang daw ako ang mag dala sa next subject namin after lunch.

Paano ako kakain nito? Mabuti na lang at miyembro ako ng isang club dito sa school kaya pumunta muna ako doon para sana ilagay itong mga gamit nila at kumain sana saglit sa cafeteria.

Nang nailagay ko na sa loob ang mga gamit nila ay agad na rin ako lumabas para sana mag punta sa cafeteria. Habang naglalakad ako ay may nadaanan akong CR at nakarinig ng mga pag ungol. 

Kinabahan ako bigla. Alam ko ang tunog ng pag ungol na iyon. Sanay na sanay ako sa tunog na iyon dahil palagi ko iyong naririnig.

Hindi ko alam kung ano ang sumapi sa isipan ko at nag lakad ako papasok roon. Hinanap ko kung saan nanggagaling ang mga ungol na iyon. Dahan dahan akong naglakad upang hindi makalikha ng pag iingay.

Mas lalong lumakas ang pag halinghing na naririnig ko. Bawat malagpasan ko na mga nakasaradong cubicle. At mukhang nanggagaling iyon sa may pinaka dulong bahagi ng cubicle.

"AhhhHhhhHHhhhh.. Shit.. S-Sige lamunin mo.. Uuuggghhh.. Pu-Putang ina ka.. AHhHHhhHHHHHHhhh.. K-Kung tingnan mo ako kanina ang y-yabang mo. Uuuggghhh... T-Tapos luluhod ka rin palang TANG INA ka.. AHhHHhHHhHhHHHh.. Fuck. Fuck. AHHHhhHHHhHHHhhHhhh.. Chupain mo ng malala ang burat ko. Putang ina mo.. AHHHhHHHhHHHhHhHHHHhhh.." Pagmumura ng matindi ng boses na naririnig ko. 

Hindi lang mga pag ungol ang narinig ko rito. May mga pagkakataon pa na nakakarinig ako ng nabubulunan. Marahil ito yung chumuchupa. Matindi siguro talaga ang ginagawang pag birada nito sa bunganga ng chumuchupa rito. Mukhang Lalaki rin yata ang sumusubo dito.

Pumasok ako sa isang cubicle na katabi nila at dahan dahan iyong isinara. Wala talaga akong ideya kung bakit ko naisipan na gawin ito. Baka nga marahil ay kusa na lang kumikilos ang katawan ko dahil nakasanayan ko na ito. Mamuhay ka ba naman kasama ang mga demonyong mahahalay, eh.

Hindi ko tuloy mapigilang di tigasan. Siguro dahil sa sobrang tagal ko na rin walang sex. El nino, Realness na talaga. Haaaaay. Iba na talaga ang naging epekto sa akin ng panonood ng pagtatalik nila sa apartment.

Nakarinig pa ako ng malakas na pag sampal at pagdura sa katabing cubicle.  At muling tunog ng pag chupa. Matinding pag higop sa burat ang malakas na naririnig ko talaga. 

Napaka wild at sadista naman nitong lalaking to. Sino kaya ito? Saka sa first day talaga ng school ginawa iyon. Ibang klase talaga mga kabataan ngayon. Malilibog.

"AHhHHhHHhHHHHh… T-Tangina mo, wag mong iluwa. Uugghh..  Chupain Mo yan, kahit nabubulunan ka pa.. AHhHHHhHhhHHhh. Shit.. AHHHhHHhhHhHHHHhhHh.. Putang ina, ang saraaaaaaaap. AHhHHhHHhHHhHHhHHhh.. Yan ganyan nga.. Putang ina..!” Malakas na ungol ng lalaki sa chumuchupa rito.

Gusto ko sila makita. Pero natatakot ako na baka mahuli nila ako. Putang ina naman, eh. Bakit ba gustong gusto ko sila masilip.

“AHHhHHHhHHhHHh.. Putang ina.. M-Malapit na ako.. Uugghh..  SHIT..!  Sige, sipsipin mo lang ng matindi. AHHhHHHhhHHhHh. Ituloy mo lang… AhhhHhhhHHHhhHHh.. Putang ina..!" Boses muli ng lalaking nagpapachupa.

Hindi ko tuloy malaman ang gagawin ko. Nalilibugan ako sa ginagawa nila. Subalit hindi pa ako kuntento roon dahil gusto ko nga sila makita. 

"AHHhHHhHHhHHhHHhH.. Puta.. L-Lumulunok ka ba ng tamod? Uuggghhh.. Shit. Ang saraaaaap.. AHHhHHHhhHHhHHHh.. H-Hindi ba? AHhhHHHhHHHhHh..  Pwes, Lulunok ka na ngayon. Tang ina ka.. Fuck.! Lunukin mo ang tamod ko., Gago..! Uuuggghhh.. U-Ubusin mo hanggang huling patak. Tangina ka..!. AHHhHHHhHHHhHHh.” Giit ng lalaki sa taong nachupa rito.

Ilang mga pag ungol at tunog ng chupaan ang umalingawngaw roon. Bago ko narinig ang malakas ng ungol ng lalaki. Mukhang lalabasan na ito.

“Tang ina ka.. AHhHHHhHHHhHHHhHh.. E-Eto na ako.. Uuuggghhh. Putang ina.. AHHHhhHHHhhHhhHHhhHHh.. Fuck. Fuck. Fuck..! AHhHHhHHhHHhHhHHh.. Putangina.. AaaaaHhHHhHHHh..!" Sigaw ng lalaki. Sobrang hot ng pag kaka sigaw nito. Halatang sarap na sarap ito sa nangyayari dito.

Parang narinig ko na nga rin ang boses nito somewhere. Hindi ko lang maalala kung saan ko iyon narinig. Kilala ko ba ito? Schoolmate? Classmate? Clubmate?

Talagang pinalunok nito ang tamod nito sa chumupa rito. Grabe. Hindi ko tuloy napigilan na himasin ang naningas ko ng alaga sa pantalon ko. Ang tindi talaga.

“AHhhHHHhHHHhHHHhhHh.. Putang ina ka.. Uuuuggghhhh.. Ang husay mo.. AHHHHHHhHHHhHHhhh.. M-Mabubusog ka talaga sa tamod na nilalabasan ko.. AHhHHHhhHHHhHHhhhh.. Sipsip pa..! Fuck.. AHHhHHHHhHHHhHHhhh..” Ungol ng lalaki.

Mga tunog pag lunok at hingal na hingal na ungol. Kasama ang pagmumura ng lalaki ang mga narinig ko pa sa lumipas na sandali.

“Ano, buhay ka pa ba? Putang ina mo ka.” Tanong ng lalaki. Siguro natapos na itong mag palabas ng tamod nito.

“Hayop ka.. Ang tindi mo.. Fuck..” Unang beses na narinig ko sa lalaking chumuchupa. Sabi ko na nga ba at parehong lalaki ang nasa loob ng cubicle na iyon. 

“Tang ina mo. Yan ang napapala ng maangas. Ano, Masarap ba?” Tinig ng lalaking nagpachupa.

Ilang saglit pa ay narinig ko ng bumukas na ang pintuan na kinalalagyan ng dalawa. Bumukas din ang gripo. Mukhang naglinis ang mga ito ng sarili.

"Fuck..! Ang hot nun bro. First time kong sadistahin ng ganun. Tang ina. Ang sarap pa ng tamod mo. Shit. Ang fresh at manamis namis. Paano mo nagawa yun?" Bakas sa boses nito na tuwang tuwa talaga ito sa nangyari. 

"Aayaw ayaw ka pa nung una. King ina mo..! Ngayon tuwang tuwa ka. Pineapple juice lang. Oh, sagutin mo na ang tinatanong ko sayo kanina." Sagot ng lalaking nagpachupa.

"Bakit ba interesado ka sa grupo nila Stephen. May ginawa ba sila sayo?. May atraso ba sila o may natitipuhan ka sa kanila.” Sunod sunod na tanong pa nito sa lalaki.

"Hindi ikaw ang magtatanong rito. Ako lang ang magtatanong. Sasagutin mo ba o hindi!? Ang dami mo pang sinasabi, eh." Seryoso ng sambit ng lalaking nagpachupa. 

Medyo natakot ako sa boses na isinatinig nito. Halata ang pagiging maotoridad ng boses nito. Sino kaya ito?

"Oo na. Curious lang kasi ako sayo. Ang init ng ulo mo masyado. Mas Matanda ako sayo pero sige, ikaw ang igagalang ko.  Nag enjoy naman ako at nasarapan talaga ng husto sa tamod mo.

Saka ang gwapo gwapo mo. Sige lang bastusin mo pa ako. Hahaha. Nakaka libog kang lalo kapag ganyan na ang tingin at boses mo. Sobrang hot." Pamumuri pa nito sa lalaki.

“Ano, ieexplain mo ba o sasapakin na kita..” Sigaw ng lalaki rito. Mukhang ayaw na ayaw nitong naiinip at ng paligoy ligoy pa. 

Nakakatakot naman itong lalaking ito.