Tuesday, June 30, 2020

SABIK - KABANATA 3






*Babala : Nag lalaman ito ng mga maseselang bagay na hindi angkop sa mga batang mambabasa. Labing walo pataas lamang ang maaring mag basa nito at mayroon malawak na kaisipan.

Malalang murahan. Malalang kantutan ng lalake sa lalake. Babae sa lalake. Tatluhan. Apatan. Palitan ng kapareha. all in all nakaka libog ng malala. Puro kalibugan.

May maseselang TEMA. LENGWAHE. KARAHASAN. DROGA. pwede ring HORROR. SEKSWAL.

May mga eksena rin dito na maaring hindi talaga pwede sa napakalinis mong pag katao. Ayoko lang na madumihan ka. Wala ka talagang matutunan dito kundi ang tigasan lamang.

Imahinasyon lamang lahat ito ng may akda. Kaya utang na loob kung hindi mo trip ang ganitong tema ng istorya. Wag mo ng basahin. Parang awa mo na. Mag next story ka na lang. Napka dami pa dyan.

SALAMAT.

--------------------------------------------------------------------------

 Ayala Vs. Saavedra.

KABANATA 3



ANDREI

"Tito, bakla ka ba?." Tanong nya na nag patigil sa akin sa pag pihit ng seradura. Napatingin ako sa kanya. Hindi ako agad nakasagot sa biglaan nyang tanong.

Ngumiti sya sa akin para pagaanin ang pag kagulat ko at ramdam ko naman sa ngiti nito na wala itong masamang intensyon sa tinanong nito

"Sorry, Tito. Mali nga pala yung tinanong ko. Hindi na bale To. Wag mo na lang sagu.." Sabi agad din nito na naputol.

"Hindi ko alam kambal? Hindi ko alam kung bakit ganito rin ako. Wala akong kongkretong masasagot sa iyo. Ang tanging ang sigurado ko lang ay mas nag eenjoy ako sa lalake kaysa sa babae". Putol ko sa sasabihin nito at pag sagot na rin sa tanong nito kanina.

"Siguro nga bakla ako. Pero ayoko kasing tinatawag akong bakla. Sa panahon kasi natin ngayon, kapag sinabing bakla ay nangangahulugan ng magiging mahina, Duwag. Salot. Pakawala. At walang silbi sa lipunan. Hindi ko alam, pero ako din kasi ay hindi ko tanggap sa sarili ko. Kaya sa ngayon ay hindi ko alam ang isasagot ko sa iyo. Ang alam ko lang mas attracted lang talaga ako sa lalake at mas gusto ko silang pag silbihan, lalo na pag dating sa usaping sex." Paliwanag ko sa kanya.

"Wala din kasi akong alam sa ganyan, Tito. Sorry kung naoffend o hindi ka naging kumportable sa tanong ko. Wag mo na lang intindihin yun. Kalimutan mo na lang na itinanong ko sayo yun. Magkagayun man, Tito. Kung gusto lang sabihin sa iyo na mahal kita kahit ano ka pa. Hindi nabawasan ang respeto ko sa iyo." Sagot nya sa akin. Shit! muntikan na akong maluha sa speech nito. Punyeta!

Kumuha na sya ng sabon sa may lalagyanan at sinimulan na nitong mag sabon sa kanyang dibdib pababa sa namumuo pa lang nyang mga abs.

Punyeta! nang aakit pa ang gago sa harap ko. Nagugutom tuloy ulit ako.

Hanggang sa umabot sa kargada nya ang pag sabon nya. Mahaba pa rin talaga ito kahit tulog na. At nakakabilib na naisagad ko iyon ng malala kanina. Ang galing ko talaga sumubo, pers onor. Napatingin sya sa akin at napapangiti.

"Baka matunaw naman ako nyan, Tito sa mga titig mo.?." Sabi nya. Hindi ka matutunaw, Kambal.  Baka maisubo kita ulit.

"Gago! Ang lakas mo kasi manukso! Sige na, lalabas na ako at bilisan mo ng maligo dyan. Gagamit din ako, pagkatapos mo. Sagot ko na lang sa kanya.

"Sumabay ka na lang kaya sa akin, Tito. Halika na at ang luwag luwag pa, oh. Kasyang kasya pa tayong dalawa dito.". Aya nya sa akin.

Pota ka wag mo ako akitin. Marupok ako.

"Hindi na. Baka mag kasala muli ako at hindi ako makapag pigil. Mag ka round two pa". Biro ko sa kanya na natatawa.

"Walang problema, Tito. Mas gusto ko nga yun, pag nag kataon" Sagot naman ng gago at kumindat pa.

"Gago, ang manyak mo rin noh. Next time na lang, at nangagawit pa panga ko sa pag subo dyan sa mahabang burat mo". Sagot ko na kunwari ay nag rereklamo, pero ang totoo nyan ay naenjoy ko talaga ang pag chupa rito kanina.

"Talaga, Tito? May next time pa?" Natutuwa nyang tanong sa akin. Ang walanhiya, mukhang nagustuhan. Hahahaha

"Oo, basta mag behave ka ah. Sikreto lang natin yun. Saka sana ganoon pa rin ang tingin mo sa akin. Hindi porket naisubo na kita ay mag iiba na ang trato mo sa akin." Paalala ko rito.

Yun kasi talaga ang inaalala ko. Baka bigla na lang ako nitong bastusin at hindi na igalang ang pagiging mag Tito namin. Ikalulungkot ko iyon ng sobra.

"Oo naman, Tito. ANdun pa rin ang respeto ko at hindi na mag lalaho yun. Kahit araw arawin mo pang isubo ang burat ko. Tito pa rin kita at paborito. Basta yung sinasabi mong next time, ah. Promise yan ha!" Sagot nito sa akin. Tumango na lamang ako rito habang napapangiti.

Natuwa naamn ako sa sinagot nito. At naexcite ng konti ng sa mismong bibig na nanggaling nito na pwede ko syang chupain, araw araw. Hahahahaha

"Yahoo!!". Sigaw pa ng gago. Habang palabas ako sa banyo. Haaaaaay! Naku. Isang malilibog na naman na nilalang ang narecruit natin. Punyeta! hahaha

Lingid sa aming kaalaman ay may isang tao pala sa isang kwarto. Ang di sinasadyang marinig ang aming ginawa kanina sa loob. Napangiti ito at dali dali ng lumabas din ng kwarto ng kambal.

Nahiga akong muli sa kama. Sinasariwa ang mga naganap sa amin ni kambal. Hindi ko tuloy mapigilang hindi tigasan at malibugan muli. Ang sakit ng pantog ko, waring maiihi na ewan. Hindi kasi ako nakapag palabas e. Ang tagal pa maligo ni kambal. Jakol na jakol na ako. Shit!

Ramdam ko parin sa bibig ko ang sukat ng burat ni kambal. Siguro mga nasa anim at kalahati din na pulgada yun burat nya. Aba! hindi rin biro iyon. Napangiti pa ako ng maalala ko yung nakita ko kanina sa dibdib nito. Nakita ko kasi yung chikinini na iniwan ko sa mag kabilaan nyang utong.

Halata na ang pamumula nun.Tiyak akong mapapansin rin nito iyon mamaya sa salamin. Kay sarap nyang pag masdan kanina. Sana pala pumayag na lang ako sa alok nya na maligo kami ng sabay. Di sana ngayon baka subo subo kong muli ang burat nya.

 Hindi bale may next time pa naman. At dun ko na lang susulitin ang pag papakasarap sa kanya.

Kakahintay ko na matapos ito ay nakatulog na anamn ako. Naging tuloy tuloy pa ang tulog ko ng di na nakapag hilamos. Shit! Maaring pagod pa talaga ang katawan ko sa byahe kanina. Tapos pinagod pa ako nito sa pag chupa.

Nagising na lang ako ng tumunog na ang alarm ng cellphone ko. Sinet ko kasi yun ng ala singko ng umaga para makapag handa sa laro namin nila Brandon mamaya.

Umunat unat unat muna ako. Tigas tite din talaga ako pag umaga. Sinilip ko ang burat ko, mga nasa anim na pulgada rin ito, Ano ka!.

Marami rami na rin napaligayang babae to at ilang lalake. Kumatok muna ako sa banyo, mahirap na baka may masaksihan na naman akong nag jajakol. Wala naman sumagot kaya binuksan ko na ito.

Sayang. Hahaha Hindi lagi pasko, Andrei.

Naligo na ako at nag jakol din syempre. Mabilis lang iyong natapos at nag handa na ng aking sarile. Sinuot ko na ang damit at sapatos na ipinahiram sa akin ni Brandon.

 Nag shave at nag ayos din ako ng aking buhok. Tumingin ako sa salamin para makita ko ang ayos ko. Napangiti na lamang akong baliw roon.

Tangina ang pogi ko din talaga e. Kung pwede ko nga lang gahasain ang sarile ko ginawa ko na. Hahaha. Nag selfie muna ako at ng makunteto, pinili ko yun pinaka masarap ako tignan at ipinost ko sa fb, Instagram at Twitter.

Nakasalubong ko si Ate Sally sa pag baba ko ng hagdan. "Ang pogi talaga ng bunso namin, ah. Madaming papa iyakin tong babae pag nag kataon. Makikilinya na rin ito sa mga anak ko, soon". Iiling iling nyang sabi sabay iwan saken. 

Ano kaya yun? Sabog lang ate? Saka hindi babae ang papaiyakin ko. Kundi lalaki. PEro pwede na din ang baabe. Papaiyakin ko sa bugbog.

Pumunta na ako sa may sala. Doon ko na lang hihintayin si Brandon. Baka tulog pa kasi ito. Atleast handa na ako. Diba.

Nagulat ako ng pag dating ko nakabihis din ang pamangkin kong kambal at si Tristan. " Oh, kasama kayo?" Tanong kong naguguluhan. --naka jersey nga sila dibamalamang kasama.

" Oo, Tito. Hindi ba sinabi sayo ni Kuya Brandon? Kami kaya ang magiging ka team mo.". Sagot ng isa sa kambal. Umiling iling ako. Lintek yun ah!

Saka, Punyeta! Sino ba sa kanila yun chinupa ko kagabi? Nalintik na! di ko pala natanong kagabi kung sino sya sa dalawa. Di bale malalaman ko naman yun, sa chikinini sa utong. Natawa ako sa naisip ko. titignan ko na lang mamaya kung sino ang meron nun. Tama. Talino ko talaga.

Napatingin ako sa mga pamangkin ko. Hindi mo talagang maikakaila na gwapo silang lahat at tiyak ko na hindi lang ako ang nakakapansin nun. Nakabakat pa ang mga kargada nila sa suot nilang mga jesrsey short. Pota!

Walanghiya talaga. Ang gagwapo peste! Paano ako makakapag concentrate nito mamaya sa laro? Baka ibang bola ang mahawakan ko. Lintik na yan!.

"Hey, Wazzzzzuuuuupppp! Nice, kumpleto na tayo!. Tara na tropang jaks! Awooo awooo!." Sigaw ni Brandon na parang gago.

Tawanan sila sa tabi ko. Hindi ko man naintindihan yun tropang jaks nakitawa na lang din ako. Tropang jakolero ba yun? Sabagay mga jakolero naman talaga sila. Hahaha

Paalis na sana kami ng biglang dumating ang nobya ni Tristan. Sumama ang timplada ko. Akala ko, ako na ang magiging muse nila. May isang chaka pala na balakid. Kasama din pala sya. Ang nobyo siguro nya ang nang imbita rito.

Naka pang cheerdance outfit pa ang gaga. May dala pang pom-poms, pota yan. Eksena talaga! ang itim naman ng kilikili. May namumuong bagyo. Sarap iumpog sa pader ang gaga.

Pinuntahan muna ni Brandon ang mga pinsan nitong sila Newt, Thomas at Abraham sa katapat na bahay ng mga ito. As usual, kasama rin pala sila. Hindi man lang ako na inform. Gago din talaga si Brandon. Akala ko kaming dalawa lang.

Akala ko rin dito lang sa village nila ang court na pag lalaruan namin. Sa may plaza pa pala banda. Sumakay na kami sa van nila Newt, na sya na rin ang driver. Mas malaki kasi ang sasakyan nila, para isang sasakyan nalang din kami at di na mahirapan pa.

Nasa harap sumakay si Tristan at ang mangga nyang nobya. Nasa likod naman nila si Thomas, Brandon at Abraham na nag kukulitan na parang mga bata. Pinagigitnaan naman ako ng dalawang kambal sa may dulo.

Hanggang ngayon pilit ko pa ring inaalam sa kanilang dalawa kung sino ba ang naisubo ko kagabi. Kung yung sa kanan ko ba o yung nasa kaliwa ko. Sa sobrang kakaisip ko ay nafrustrate na ako ng tuluyan.

Hindi ko na matiis talaga at tinanong ko na sa kanila kung sino ang sino. Mahirap na at baka ibang kambal pala yun mamanyak ko mamaya at baka madulas pa ako at yung inosente at walang kamalay malay ang makausap ko.

"Sino ba sa inyo si Calvin at sino si Klein". Biglang bulalas na tanong ko sa kanila. Natawa naman ang mga tao sa loob ng sasakyan na narinig ang sinabi ko. Kabilang ang dalawang nasa mag kabilaang gilid ko.

"Naku, Tito. Wag ka ng mag abala pang alamin. Lilituhin ka lang ng dalawang bugok na yan. Pati nga rin kami ni Kuya Newt, ay madalas nalilito kung sino sa kanila si Calvin at Klein, eh. Kami na lang an gsumuko" Sabat ni Thomas sa sinabi ko.

Parang wala lang kay Thomas, na nakita ko sya na may kavidjakol kahapon. Nakita ba talaga nya ako?. Nakahinga naman ako ng maluwag dahil mukhang hindi naman. Siguro ay nag kataon lang talaga iyon.

Sumang ayon naman ang mga kapatid nito. Ngumisi naman ng nakakaloko ang kambal. Wari'y gawain na talaga nila ang manlinlang. Lumingon naman si Tristan sa pwesto namin at seryosong nag salita.

"Bakit, Tito. May ginawa bang kalokahan ang kambal sa'yo?". Seryosong tanong ni Tristan sa akin sabay tingin ng masama sa kambal.

"Oi oi Kuya. Wag kang judgemental. Masyado ka naman dyan. Wala kaming ginagawang masama, ah. Syempre nirerespeto namin si Tito, saka baka mapagalitan kami ni Mom. Diba bal?". Sagot ng isa sa kaliwa ko.

"Oo naman, saka nalilito lang sya sa'min. kaya ganyan sya makatanong." Sang ayon naman ng nasa kanan ko. Mga inosenteng palaka umasta.

"Siguraduhin nyo lang na dalawa. Alam nyo ang bilin ni Daddy at mommy sa atin. Ipinapaalala ko lang sa inyo. Maging ikaw Brandon." Sagot ni Tristan sa unahan. Nag sipag tanguan naman ang mag kakapatid biglang pag sang ayon sa sinabi nito.

"Tito, yang nasa kanan mo ay si Klein. Habang si Calvin naman ang nasa kaliwa mo." Dagdag pa nito. Sabay na sabay naman na napaungol ng reklamo ang kambal sa gilid ko.

"Ang galing mo talaga, Hon. Nalalaman mo agad sa kanila kung sino si Calvin at klein. Maging ako kasi nalilito at napepeke ng dalawang yan, e". Epal ng manggang si Beatrice.

Natural kapatid nila yan, hello!. Bobo ka gurl. Sarap mo bigwasan talaga. Hindi ba pwedeng tumahimik ka na lang nyeta ka!

"Hindi lang naman ako pati yan si Brandon alam nyan. Saka madali lang naman malaman kung sino sa kanila ang sino. Ewan ko bakung  bakit ang daming nalilito sa kanila. Di naman sila mag kamukha talaga". Sagot pa ni Tristan.

Hindi sumang ayon ang pinsan nila at maging ako. Eh, halos pinag biyak na tae talaga yun dalawa. Mag kamukhang mag kamukha. Wala akong nakikitang pag kakaiba.

Boses. kagwapuhan. Tangkad. Build ng katawan. Kahit nunal ata parehas na meron sila sa iisang lugar. Pati yata burat nila mag kasing sukat. Sinisipat ko kasi ang mga bakat nila sa suot nilang shorts. Mga nakabukol kasi talaga, kaya kapansin pansin.

Sa kakaisip ko tuloy ay nakarating na pala kami sa pag lalaruan namin ng ganbun ganun lang,

NAunang bumababa sila Brandon, Thomas at Abra. Sumunod naman sila Tritan at ang babaeng higad. Huli talaga kaming bumaba ng mga kambal.

Nang makababa na sa sasakyan ay namangha ako sa aking natanaw. Seryoso? Dito talaga gaganapin ang laro? 

Potah ang daming tao. Ano to liga ni mayor? Smart araneta center ata tong napuntahan namin? Wala man lang pag inform na uaap at ncaa ang peg na lugar nang laro na ito. Buset!

Mag tatanong na sana ako kay Brandon ng biglang may mag takbuhan tao sa pwesto namin.  Kumpol kumpol iyon at parang mga langaw sa dami. Mabuti na lamang at napasandal ako kay Brandon na hinawakan naman ako ng mapansin na matutumba ako.

Hayop yan. Muntikan na ako matumba. My gosh!. Sino yun baboy na tumulak sa akin! Tangina! Sino at bibigwasan ko lang sa leeg.

"Kyaaaaaaaaaaaaaah! Andyan na ang mga Ayala brothers!!!" Tili ng punyetang babaeng mataba na may pag kakahawig kay majinboo ang itsura. Nag sigawan tuloy ang mga katabi pa nito. Kung tumalsik ang laway kala mo naman wala ng bukas.

"Omg! Omg! Omg! Kasama din nila ang ESCUDERO brothers! AAAAAAHHHHHHH" . Tili din ng isa pang payatot na lalaki na may pag ka malambot gumalaw. Hawig naman sya ng komedyante si ate Gay.

Nag kagulo na sa venue. Kanya kanya ng hawak ng cellphones ang mga hitad at kuha ng mga larawan sa mga pamangkin ko. Artista lang ang peg dba. Ano to?

Nang makita na kasama ako at bago ata sa paningin nila. Nagtaka sila. Nag usap usap, nag bulong bulungan pero malakas pa din naman. Mga punyetang bulong yan.

"But wait!, Sino pa ang isang kasama nilang pogi?" Tanong ng baklang hamog sa katabi nyang bungal.

"Oo nga noh, baka pinsan din nila. Medyo may pag kakahawig sila, saka AYALA din ang suot na Jersey nya sa likod. Oh god!". Rinig ko pang sagot nito sa katabi nito.

Deadma lang kaming lahat na nag lakad paupo sa nakatalagang pwesto namin. Agad naman kaming sinalubong ng isang may katandaan ng lalake. Medyo hawig siya ni Senator Enrile. Punyeta, buhay pa pala to.

Napag alaman kong coach pala sya nila Brandon at Tristan nun elementary pa ang mga ito. At manonood daw sya ng laro. Inimbitahan siguro ng mga pamangkin ko.

Grebe. Manghang mangha pa rin ako sa mga tao na nasa loob. PBA lang ang peg talaga. Simpleng laro lang ba talaga ito?

"Mukhang hindi mo alam na ganito ang set up ng laro natin, Tito". Sabi sakin ni Thomas nung makaupo na kame sa bench ng team.

"Oo, gago tong si Brandon. Eh, liga pala ata to, Bakit napaka raming tao? May laro ba ng PBA stars dito?". Sagot ko sa kanya na ikinatawa nya.

"Hindi pa nga talaga ito larong tunay Tito. Pustahan lang to ng matatanda. Na pinatulan naman naming mga anak nila. Hahaha." Tawa nya sa akin. Nakita nya siguro na naguguluhan ako kaya nag paliwanag pa sya ng maayos at mahaba.

"Pustahan to ng angkan natin at angkan ng kaaway nila Tito matthew. Ang mga SAAVEDRA". Tinuro nya sa akin ang kabilang panig ng court, kung saan nakaupo ang isa pang grupo na kulay berde ang mga suot.

Ang tatangkad din nila at may isang negrito pa ata akong nakita. Malayo sila kaya hindi ko pa masabi kung kasing gagwapo ba sila ng mga pamangkin ko, pero may isa na akong naispatan na siguradong pogi. Si number 11.

Nakinig lang ako sa paliwanag pa ni Tom, at napag alaman ko na di biro ang pustahan nila dito. Malaking pera pala ang makukuha ng sino mang mananalo, at nakakahiyang pagsubok o dare sa matatalo. Bukod pa iyon sa pride na maibibigay nito sa bawat pamilya.

Three games daw ito at ikatlong pag haharap na nila. Nung unang game nanalo sila pero nung ikalawa naman ay hindi sila pinalad at natalo sila.

Sa kadahilanang nainjured ang dalawa sa kanila. si Newt at Abraham. Sa Kalagitnaan pa din daw ng laro ito nangyari. Eh, halos pagod na rin daw talaga silang lahat ng mga panahon na iyon kaya natalo sila.

Balak na nga sana nilang umatras sa alaban dahil alam nilang dehado sila sa bilang ng manlalaro. Hindi pa rin kasi mag lalaro sila Newt at Abraham. Kaya ng pumayag ako kahapon, laking tuwa nila na kahit paano ay makakalaban sila. Kahit paano ay masususbukan nila.

Baka sakali daw manalo pa sila at makachamba.

Punyeta sa akin talaga ang pressure.

Nakita kong nag wawarm up na ang kabilang team. Haban gkami rito ay nakatunganga lang. Ang galing din noh. Sasabihan ko  sana sila na mag tatakbo takbo din pero lumapit na sa amin si Tristan at seryoso ang mukha nito ng humarap sa amin.

Tumayo kaming lahat at pumaikot na ng formation. 

" Okay, Team jaks. Pangalan ng pamilya natin ang nakataya dito. Kaya ibigay na natin ang buong lakas natin. Papayag na lang ba kayo na mag patalo sa kanila.  Ayokong uuwi tayong luhaan at inaasar ng mga gagong Saavedra na yan. Hindi nyo naman siguro gustong maliitin at laitin tayo ng mga Saavedra na yan buong taon, Hindi ba?!". Mahaba nyang salaysay. Lahat ng m,ga pamangkin ko ay umiling iling.

"At ayokong makadate si Dulce, Kuya! Putang ina!. Kaya kailangan natin manalo! Hindi tayo uuwing talunan. Guys!". Nahihintatakutan na sigaw ni Brandon.

Tangina sinong Dulce naman unTunog matrona ang pangalan. ampota!.

"Teka ano nga pala ang magiging posisyon ni Tito?". Tanong ni Abraham bigla.  

Bottom. Bottom po  sa inyong lahat. Ay puta iba pala yun nasa isip ko.

Napatingin sila sa akin at hinihintay ang sagot ko. Teka bakit ako ang kailngan sumagot.

"Lilinawin ko lang sa inyo ha. Marunong lang ako. Hindi ako magaling.  Mag kaiba yun. Iba na yun malinaw. Baka sa kin nyo ibigay ang pressure lahat kasi. Sige, ano ano ba mga posisyon nyong lahat?". Tanong ko sa kanila. Bukod sa top ko kayo. Hahaha

Si Brandon na ang sumagot sa kanila. "Ako ang power forward ng team Tito. Si Kuya Tristan ang center, habang si Kuya Newt naman ang point guard. Si Calvin naman ang shooting guard, at si Klein ang small forward. Si Thomas ang kapalitan ni Calvin sa posisyon at si Abra naman kay Klein. Since hindi nga makakapag laro si Abra at Kuya Newt ay kulang kami ng isa. So, Tito. Kaya mo bang mag point guard?". Tanong nito sa akin ng seryoso.

Punyeta wala naman pala akong choice, yun lang pala ang bakante. Nag tanong pa kayo mga ulol kayo. Kung hindi lang kayo gwapo ay pinag kukutusan ko na kayong lahat.

Tumango na lamang ako. Kaya ko naman kahit paano ang posisyon na iyon. Basta bahala na. Nag handa na kaming mag warm up, sa wakas. ibang warm up sana ang gusto ko, eh. Hahaha

Yun nakapalibot sila sakin at naka luhod ako sa gitna nila sana ang gusto ko, Hahahaha.  Pero kailangan muna mag focus. Kailangan manalo. Ayoko din naman mapahiya ang pamilya ng mga Ate ko, noh.

Maya Maya ay tinawag na kami ng referee na kamukha ni Babalu. Blue ang kulay ng Jersey namin at green naman ang sa kalabang team. Taray ng kulay, hahaha.

Punyeta! Ang daming santol. Umuulan ng santol ngayon sa court na ito. Nakakatakot at baka malunok ko ang iba. Sigawan na ang mga nanonood. 

Ipinaliwanag naman na sa akin ni Newt ang dapat kong malaman. Kaya kahit paano nag ka ideya na din ako sa mga players ng kabilang team. Kung sino ang dapat bantayan at kung sino ang malakas. Kailangan ko na nga lang masaksihan ang kilos nila mismo sa game.

Puwesto na si Tristan sa gitna. Katapat nya si poging number 11 na napatunayan kong gwapo nga sa malapitan. Kung hindi ako nag kaka mali ay CHAD ang pangalan nya. Gwapo nga sya kya lang maangas ang dating. Yung tipong mananapak na lang bigla kapag nakatitigan mo sa daan.

"Ano, Ayala. Handa ka na bang sumunod sa iuutos ko, ha?" Ngiti nito ng nakakaloko. Ang lakas naman ng kumpyansa sa sarili nito na sila na ang mag wawagi sa laban, hindi pa tapos ulol. Porket malalaki ang katawan nila at nakabukol ang mga itlog nila.

"You wish!" Balik ngisi ni Tristan dito. Gusto kong pumalakpak sa maangas na sagot rin nito.

Pumito na nag referee. Hudyat na mag sisimula na ang laro. Hinagis na ang bola pataas at sabay silang tumalon ng mataas.

Ang taas nila tumalon parehas, pero mas mataas ang pamangkin ko. Napalo ni tristan ang bola papunta sa amin. Agad na nag takbuhan at nag sipuntahan na sa kanya kanyang posisyon ang mga manlalaro.

Ako ang nakakuha ng bola. Dribol dito habang natingin sa kalaban. Okay simulan na natin ang laban. Sa lahat ng players ng mga Saavedra, sa akin pa talaga tinapat tong pinaka chaka, pinaka madaldal at nognog pa si gago. Taong charcoal si Kuya. Haba ng dila ng gago. Dati ba itong butiki. Nyemas to.

Inaalipusta ata ako ng mga walangya ah. Ngisi ngisi pa tong chaka na to saken. Iniintimidate ako. nag mumukha tuloy syang unggoy. Teka lang.

Mabilis kong drinibol ang bola palusot sa kanyang mga paa, nagulat ang uling na nakalagpas ako ng walang kahirap hirap sa pag babantay nya. Oh, loko.

Tinignan ko ang mga pamangkin ko. Bantay sarado si Brandon ng maigi, maging si Tristan. 

Pinasa ko ng mabilis kay Tom ang bola. Nagulat pa sya kaya di naka react agad, pero nasalo naman nya. Nang makabawi. Hagis kaagad sya para maka tres. Lipad sa ere ang bola. Pasok sa ring. Sigawan mga tao. Unang puntos tres agad.

"Kyaaaaaaaaaaaaaah!. Tom! Tom! Ang galing mo. Pasukan mo din ako!! Please!" sigaw ng isang manonood. Gago uunahan pa ako ng tarantado. Sino yung hayop na yun at ng mabato ng bola sa ulo. Nag apir kami ni Tom.

"Nice shot, Thomas." Sabi ko rito habang papunta sa kabilang ring.

"Nice pass, Tito." Ngiting ngiti nitong sabi sa akin.

Depensa. Mukhang kailangan namin ng matinding depensa.

Nag simula ulit mag agawan ng bola. Gitgitan ang balyahan ni poging Chad *number 11* at Tom, pero nalusutan pa din sya. Susupalpalin sana sya ni Tristan, pero mukhang nabasa nito ang galaw ng pamangkin ko at agad naman nitong ipinasa ang bola kay macho pogi ding si *number 8* Edward. 

Pag kasalo ng bola ay sabay hagis sa ere. Pasok din. Score ng kalaban. Sigawan din ang mga fans nila. At dagundong na naman sa loob ng venue.

Binawian din kami ng napaka bilis. Tres din ang nakuhang score.

Umpisa ulit ng agawan hanggang mapasa kamay ko muli ang bola. Hawak ko ang bola ng biglang mabilis maagaw sa akin ni uling ang bola. Sa liksi ng pag galaw nito at dahil din sa kakatingin ko sa mga santol nila *number 8 at number 13* Edward at Eldon, nawala ako sa focus. Kaya madali nitong naagaw sa akin ang bola ng walang kahirap hirap.

Punyetang mga burat kasi yan ang lakas mang halina sa suot nilang shorts. Hinihila ang mga mata ko patungo roon. Pwede ba, Andrei. Mag concentrate ka naman! Kastigo ko sa aking sarili.

Pinasa agad nito ang bola kay papa Eldon, patakbo sa kabilang ring at pinasa naman kay Edward. Hagis ng bola sa ere, shoot! Sa bilis ng kilos nila at taranta ng mga ka team ko. Naka tres ulit sila. Sigawan ang mga tao, at kita ko na tumingin sa akin si uling, hinampas nya ang dibdib nya sa pag mamayabang.

--Akala nya siguro ikina cool nya ang ginawa nya, nag mukha syang gorilla sa totoo lang.

Umpisa ulit ang laban at madalas nauutakan talaga nila kami. Maliliksi din kasi kumilos ang iba, lalo na si number 10 at malakas mag bantay si Chad gitgit kung gitgit ang ginagawa nito. Hindi maka lusot si Brandon. Lagi pa kami naaagawan ng bola.

Kaya nag tapos ang first quarter na tambak na tambak kami. 24 - 10 ang score Pabor sa kalabang team. Tuwang tuwa nag mukha ng mga gago at tipong inaasar pa kami.

Narinig ko pa yun si uling *number 2* na sinabi sa team nya kanina na bano at bobo daw ako mag laro. Kaya hindi na daw sya nag eeffort masyado para  bantayan ako. Napangiti tuloy ako ng marinig iyon. Taray ang lakas mo ah.

"Tang ina! Bantay sarado ako ng putang inang Chad na yan!" Inis na turan ni Brandon. Kanina ko pa napapansin na ang bilis mag init ang ulo nito. Kaya laging nauutakan e. Masyadong inuuna nag init ng ulo kesa sa laro.

May dalawa na syang foul kakaumpisa pa lang. Hinintay kong mag salita si Tristan pero tahimik lang din ito. Ramdam ko din ang inis nya pero mas kalmado sya kumpara sa iba naming ka team.

Pinupunasan sya ni Beatrice ng pawis at sinisinghot singhot pa ito ng palihim.

Utusan ko kayang bumili ng tubig to sa basilan.  Kakasura eh. Dito ako mas naalibadbaran, hindi sa game e. Mukha tong higad o sawa kung maka pag PDA.

Si Thomas at Klein naman ay masinsinan na nag uusap. Nileleft out ako ng mga gago kong pamangkin. Todo asikaso naman sa amin si Abraham. Bigay ng maiinom at pamunas ng pawis. Alam ko na naaasar din ito sa tinatakbo ng laro namin. Habang si coach Enrile naman ay nakatingin lang sa akin, wari'y alam ang tumatakbo isip ko. Napangisi ako dito.

Nag hintay lang ako ng tyempo at pag kalma sa utak ko bago ako mag salita.

"Okay Team, ito ang plano natin dapat..". Umpisa ni Newt pero napatigil sya ng magsalita na ako. Napatingin ang lahat ng pamangkin ko sa akin.

"Ang gulo nyo mag laro, masyado kayong kinakabahan. Ikaw Brandon, wag ka ngang buwakaw sa bola. Hindi lang ikaw ang nag lalaro sa loob ng court na hinayupak ka! Kung gusto mo ikaw na lang mag laro mag isa, uupo na lang kami dito para di na kami mapagod. Ihampas ko sayo yung ring, makita mo." Simula kong sabi sa kanila na ikinatahimik nila.

Hindi siguro nila akalain na mag sasalita ako ng ganoon. At paprangkahin sila ng malala. Well, pasensya sila. Ganitong nag init na ako at nabanas sa uling na yun, kaya dapat hindi kami matalo. Kaya itinuloy tuloy ko na ang mga napansin ko sa kanila habang nag lalaro.

"Ikaw naman, Tristan. Wag kang puro sigaw ng sigaw at naririndi ako sa iyo. Hindi kami tuloy maka diskarte sa ingay mo. Mas maingay ka pa sa pekpek eh. At wag ka ng sumasagot pa sa mga hirit ni Chad, nawawala ka tuloy sa focus kaka rebutt ng pang iinsulto nya. Hayaan mo syang dumakdak ng dumakdak. MAs magandnag sagot ang pag di pag pansin sa kanya." Sagot ko rito na ikinanganga nito. 

"Thomas, konting focus naman sa bola. Wag kang puro pa cute sa mga fans mo. Punyeta ka! Ibabato ko sayo yung camera, pag nakita pa kita na nag pa cute. Lintek ka! Lalo ka na Klein. Nasa court tayo, wala tayo sa pictorial. Pag uuntugin ko kayo isa isa, eh." Mahabang lintanya ko na ikinatulala nilang lahat.

Nalaglag pa nga ni Newt yun tactical board na hawak nya sa gulat sa sinasabi ko.

Tinuloy tuloy ko na ang salita ko habang naka focus sila sa akin. Kahit nadidistract ako sa kanila. Ang gagwapo talaga ng mga loko.

"Wag kayo ma-tense, chill lang, RELAX. Kumalma kayo utang na loob. Mas lalo kayong maguguluhan kung puro kayo init ng ulo, at yun lang ang papairalin nyo. Mag isip din pag may time. Tayo ang mananalo sinisigurado ko yan." Confident na sabi ko sa kanila.

Mayamaya ay napangiti silang lahat sa akin.  Naramdam ko na unti unti ay kumakalma na sila, kaya tinuloy ko lang ang pag putak ko sa kanila.

"Tristan, bantayan mong maigi si Chad. Isipin mo na isa syang baklang tigang na kailangan sumuso ng burat kaya putak ng putak", *tawanan sila ng malakas* Napalingon pa nga ang kabilang team sa amin. Marahil ay nagtataka bakit ang saya pa namin e tambak na nga kami.

"Calvin, ikaw muna ang pumalit kay Thom, lilituhin natin sila at lagi mong abangan ang mga ipapasa ko sayong bola". Tumango naman ang isa sa kambal. Alam ko na ngayon kung sino si Calvin at Klein, may pang tanda na ako sa kanila. Secret di ko sasabihin kung ano.

"Brandon, Maghanda ka sa ibabato kong bola, galaw ko lang ang titignan mo. Wala ng iba. Lakasan mo pa din ang depensa mo. At Ikaw klein kapag ipinapasa sayo ang bola mabilis mo agad itong ibabalik kahit kanino pa sa amin, itsa lang ng itsa, wag kang mangamba. Ako ng bahala. Naiintindhan nyo ba team? Naiintindihan nyo ba ang sinabi ko?" Tumango silang lahat kahit si Beatrice. Epal talaga ang pota. Bago kami ulit bumalik sa court may huling sinabi pa ako sa kanila na nakapag motivate sa kanilang lalo.

"Kapag hindi nyo nasunod ang mga sinasabi ko sa inyo. At nag pasaway pa kayo sa loob ng court. Lagot kayo sa akin. Kapag tayo ang natalo dito, hindi lang sila ang mag bibigay ng dare sa inyo. Maging ako may ibibigay sa inyo na tiyak kong di nyo makakalimutan sa tanang buhay nyo. Kaya siguraduhin nyo lang na naka focus kayo sa laro mamayang pag pasok natin muli." Ngumisi ako sa kanila ng nakakaloko, mukhang natakot naman at kinabahan sila.

"Si Tito, pa ba tong kasama natin? Parang sinaniban, eh". bulong ni Abra na narinig ko naman.

Pinababalik na kami sa gitna kaya nag handa na kami. Nag sigawan ulit ang mga nanunuod.

"Okay team, WHAT TEAM!!!!!?" Sigaw ko. "TEAM JAKS!!!!" ganting rin sigaw nila.

Pumito ang referee at nag simula na ulit ang laban. Naguguluhan pa din ako kung ano nga ba ang kahulugan ng jaks, sa team jaks pero bahala na. Mamaya ko na lang aalamin kung ano ang ibig sabihin nun. Ang importante ay ang ngayon.

Kailangan naming manalo. Hindi pala kailangan. Dapat kami talaga ang manalo.

Napangiti sa akin si Newt. Sumisibol ang bagong pag hanga sa kanyang mga mata. Bagong respeto para sa kanyang batang tiyuhin.

Sa banda naman. Sa isang gilid ng court may mga matang nakamasid sa bawat kilos at galaw namin. Nag aabang. Nag hihintay ng pag kakataon.

At inaasahan ang pag kakawatak watak namin.














Itutuloy....




--------

Ineedit ko. Hahaha Ngayon ko lang napapansin nakakalito pala. Hahahaha bute nalang binigyan ako ng mga pointers ng mga Lodi ko. Mentor na din pala hahaha.

Anyway pansinin nyo pa yun mali ah, mas malaking tulong yun sa akin. Mag papa salamat na ako ngayon palang.

Salamat 😉

kritikoAPOLLO



















PREVIOUS: SABIK II       NEXT: SABIK IV




No comments:

Post a Comment